از زایمان سزارین چه می دانید؟

از زایمان سزارین چه می دانید؟

زایمان سزارین چگونه است؟

تحویل سزارین (همچنین به عنوان بخش سزارین یا بخش C نامیده می شود) تحویل جراحی نوزاد توسط برش از طریق

شکم مادر (شکم) و رحم (رحم) است. این روش زمانی انجام می شود که مصمم به استفاده از روش ایمن تر از تحویل واژن برای مادر، کودک یا هر دو باشد.

در یک سزارین، برش (برش) در پوست و رحم در قسمت پایین شکم مادر ساخته می شود. برش در پوست ممکن است عمودی (طولی) یا عرضی (افقی) باشد، و برش در رحم ممکن است عمودی یا عرضی باشد.

برش عرضی در سراسر خط موی گوش آویشن گسترش می یابد، در حالی که یک برش عمودی از ناحیه به خط موی گوش آویشن گسترش می یابد. اغلب موارد برش عرضی رحم استفاده می شود، زیرا به خوبی درمان می شود و خونریزی کمتر وجود دارد.

برش های عرضی رحم همچنین باعث افزایش احتمال تولد واژینال در حاملگی آینده می شود. با این حال، نوع برش بستگی به شرایط مادر و جنین دارد.


خطرات روش سزارین:

خطرات روش
همانند هر روش جراحی، عوارض ممکن است رخ دهد. برخی از عوارض احتمالی سزارین ممکن است شامل موارد زیر باشند:

_خون ریزی

_جداسازی غیر طبیعی جفت، به ویژه در زنان با سزارین قبلی

_آسیب به مثانه یا روده

_عفونت در رحم

_عفونت زخم

_مشکل ادراری و / یا عفونت مجاری ادراری

_تأخیر بازگشت عملکرد روده

_لخته شدن خون


پیش از عمل سزارین چه اقداماتی صورت می‌گیرد؟

اولین کاری که پیش از سزارین انجام می‌شود، این است که دکتر به مادر توضیح می‌دهد که چرا باید بچه از طریق این عمل به دنیا بیاید و سپس فرمی به مادر داده می‌شود که باید آن را پر کند. درصورتی که مشاور ماما باشد،ن باردار به یک جراح هم معرفی می‌شود تا تصمیم نهایی اخذ شود.

در اولین مرحله متخصص بی‌هوشی وارد عمل می‌شود. این روز‌ها به‌ندرت پیش می‌آید که نیازی به بیهوشی کامل باشد، مگر اینکه موقعیتی اورژانسی به‌وجود بیاید یا امکان بی‌حسی وجود نداشته باشد. در حالت عادی معمولا از بی‌حسی استفاده شده و دارو‌های دیگری نیز تجویز می‌شوند تا مادر هنگام تولد نوزادش هوشیار باشد.

همچنین درحین عمل، لوله‌ای وارد مجاری ادرار می‌شود تا ادرار را خارج کند،

درنهایت پس از انجام اقدامات لازم مادر به اتاق عمل فرستاده می‌شود. همچنین برای پیشگیری از تهوع، نوعی مایع ضداسید هم به مادر داده می‌شود؛ چرا که درصورت نیاز به بیهوشی کامل، احتمال بروز استفراغ وجود دارد که باعث می‌شود محتویات شکم وارد ریه‌ها شوند. مایع ضداسید با خنثی کردن اسید، باعث می‌شود تا ریه‌ها آسیبی نبینند.


پس از عمل سزارین چه اتفاقاتی رخ می‌دهد؟

پس از تمام شدن عمل سزارین، بخیه‌های رحم خودبه‌خود از بین می‌روند و بخیه‌های روی پوست شکم هم معمولا پس از

سه روز تا یک هفته، توسط پزشک برداشته می‌شوند.

شاید هم پزشکی ترجیح بدهد که از بخیه‌هایی استفاده کند که خودبه‌خود جذب می‌شوند.

پس از اتمام مرحله‌ی بخیه زدن، مادر به اتاقی منتقل می‌شود و درصورتی که نوزاد هم شرایط خوبی داشته باشد،

به مادر واگذار می‌شود.

در این حین مایعاتی به مادر داده می‌شود تا اثرات بی‌حسی یا بیهوشی را از بین ببرد و

مادر بتواند آب و غذای معمولی بخورد. همچنین در این زمان مادر می‌تواند به فرزند خود شیر بدهد.

مادر معمولا به‌مدت سه روز در بیمارستان می‌ماند و در این مدت پزشک مشاوره‌های لازم را به وی ارائه می‌کند و با دارو‌های مسکن درد وی را تسکین می‌بخشد.


مزایا و معایب عمل سزارین

مزایا و معایب عمل سزارین

دانستن این مطلب بسیار جالب می باشد، ژوليوس سزار اولین کسی بود که با سزارین به دنیا آمد.البته نه بخاطر ترس مادرش از زایمان بلکه به دلیل جثه این نوزاد بوده است.
البته روایتی از ایرانیان هم هست  که رستم نیز اولین کسی بوده که با همین روش به دنیا آمده و به همین دلیل «رستم‌زاد» واژه فارسی آن است.

عمل سزارین یک جراحی بزرگ است که با شکافتن پوست روی شکم ، عضلات زیر آن و جدار رحم همراه است به طورمتوسط، ۱۰ درصد زایمان ها در جهان به روش سزارین انجام می شود،طبق آمار رسمی در ایران حدود ۲۵ تا ۳۵ درصد زایمانها به صورت عمل جراحی یعنی سزارین صورت می گیرند، در حالی که طبق آمار غیر رسمی در ایران سزارین ۵ برابر سایر نقاط جهان است.

امروزه در برخی از بیمارستان های ایران این آمار حتی  ۱۰۰ در صد نیز گزارش شده است برخی متخصصین علت افزایش گرایش زنان به انتخاب سزارین،فرار از درد زایمان است.

در نگرش فرایندی به علل و عوامل گسترش انجام زایمان به روش سزارین متوجه می شویم که این فرایند یک فرایند بزرگ با مراحل بسیار ، پیچیدگی های فراوان و مشتریان مختلف در سطوح ارائه خدمت میباشد و چنانکه هر فرایندی دروندادهایی دارد این فرایند نیز درونداد هایی دارد که در حال حاضر تمامی آن درونداد ها فراهم می باشد ( از جمله وجود پزشک متخصص آموزش دیده ، اتاق های عمل آماده ، بخش خصوصی فعال ، تعرفه مشخص ، شرایط فرهنگی و اجتماعی مساعد، بیمه های درمانی و … ) و تا زمانیکه این درونداد ها تامین می شوند ، زمینه ساز انجام سزارین می باشند .

دلایل انجام سزارین

در برخی موارد وابسته به شرایط سلامتی مادر و نوزاد، سزارین نسبت به زایمان طبیعی گزینه ایمن‌تری برای مادر یا نوزاد است. در حقیقت عوارض سزارین به نسبت زایمان طبیعی بیشتر است. پزشک در شرایط زیر می‌تواند انجام سزارین را به مادر پیشنهاد کند:وضع حمل نمی‌تواند به صورت طبیعی انجام شود: رایج‌ترین دلیل برای انجام سزارین، توقف وضع حمل است. در شرایطی که با وجود انقباضات قوی طی چند ساعت، لگن به اندازه کافی باز نشده و یا سر نوزاد به قدری بزرگ باشد که نتواند از کانال تولد عبور کند، وضع حمل به شکل طبیعی امکان‌پذیر نبوده لذا پزشک سزارین را انجام می‌دهد.

نوزاد اکسیژن کافی دریافت نمی‌کند: اگر پزشک در مورد رسیدن اکسیژن به نوزاد نگران باشد و یا ضربان قلب نوزاد تغییر کرده باشد، سزارین بهترین گزینه برای زایمان خواهد بود.

نوزاد در موقعیت غیر عادی قرار گیرد: در شرایطی که ابتدا پاها، شانه و یا باسن نوزاد به کانال تولد وارد شده باشد و یا نوزاد به یک طرف قرار گرفته باشد (Transverse)، سزارین می‌تواند ایمن‌ترین روش برای به دنیا آوردن نوزاد باشد.
مادر دو قلو، سه قلو و یا چند قلو حامله باشد: در این شرایط بسیار محتمل است که یکی از نوزادان در موقعیت غیر عادی قرار گیرد. بنابراین پزشک از سزارین استفاده می‌کند.

وجود مشکل برای جفت: اگر قبل از وضع حمل، جفت از رحم جدا شود (قطع جفت) و یا اینکه جفت دهانه لگن را پوشانده باشد، سزارین می‌تواند به عنوان ایمن‌ترین راه برای زایمان استفاده شود.

بند ناف دچار مشکل شود: در شرایطی که یک حلقه از بند ناف در داخل لگن و جلوتر از نوزاد سُر بخورد و یا اینکه بند ناف حین انقباضات رحم فشرده شده باشد، سزارین می‌تواند تجویز شود.

نگرانی برای سلامتی مادر: در شرایطی که مادر دچار عارضه‌ای مانند بیماری‌های ناپایدار قلبی یا فشار خون بالا باشد که وضع حمل را خطرناک می‌سازد، پزشک سزارین را برای مادر تجویز می‌کند. همچنین در موارد ابتلای مادر به عفونت‌هایی مانند تبخال در ناحیه تناسلی (Genital Herps) و یا ایدز (HIV) که احتمال انتقال آن به نوزاد حین تولد طبیعی وجود دارد، استفاده از سزارین توصیه می‌شود.

نگرانی برای سلامتی نوزاد: در برخی موارد، انجام سزارین برای نوزادی که شرایط رشد خاصی دارد مانند هیدروسفالی (افزایش مایع مغزی- نخاعی در جمجمه)، مناسب‌تر و ایمن‌تر است.

در صورت داشتن تجربه سزارین قبلی: با وجود داشتن سابقه سزارین (وابسته به نوع برش در رحم و فاکتورهای دیگر)، انجام زایمان طبیعی امکان‌پذیر است اما پزشک می‌تواند سزارین را تجویز کند.

برخی مادران برای جلوگیری از مشکلات همراه با زایمان طبیعی و یا تمایل به داشتن زایمان برنامه‌ریزی شده، برای نوزاد اول خود تقاضای سزارین دارند. در صورتی که زایمان برنامه‌ریزی شده اهمیت زیادی نداشته باشد، پیشنهاد می‌شود که برای انتخاب بهترین گزینه با پزشک خود مشورت کنید.