بستن لوله هاي رحمي خانم ها ، جراحی توبکتومی يك عمل جراحي ساده و بي خطر است در اين عمل لوله های فالوپ در طي عمل بيهوشي عمومي ( يا بي حسي موضعي ) بسته مي شود . اين عمل توسط متخصصين زنان يا جراح عمومي بصورت سرپايي ( و يا بستري با يك روز اقامت ) در بيمارستان انجام مي شود .
با بسته شدن لوله های رحمی ( فاصله بين رحم و تخمدان ها ) از رسيدن اسپرم و تخمك به يكديگر و تشكيل سلول تخم جلوگيری به عمل می آيد .
ميزان اثر توبکتومی
ميزان شكست اين روش در سال اول بين 5/0 تا 7/0 درصد است . ميزان اثر اين روش تا 10 سال پس از عمل بيش از 98% گزارش شده است .
-افزايش احتمال حاملگي خارج از رحمي ( در صورت بروز بارداري )
احتمال ايجاد كيست تخمدان
TL مانند ساير اعمال جراحي مي تواند خطر هاي بيهوشي را ( به ميزان بسيار كم ) به همراه داشته باشد.
مراقبتهای قبل از عمل
توصیه میشود که بیمار تا 6 ساعت قبل از عمل، غذایی میل نکند. همچنین ممکن است داروهای ضد درد و آنتیبیوتیک برای وی تجویز شود. داروهای آرامبخش به منظور کاهش استرس قبل از عمل به بیمار داده میشود.
مراقبتهای بعد از عمل
شما باید تا زمان معین شده توسط پزشک، درمان آنتیبیوتیکی خود را ادامه دهید. میتوانید حدود یک هفته بعد از عمل، رابطه جنسی خود را شروع کنید. اگر دوره قاعدگی شما به تأخیر افتاده و یا خونریزی از واژن و دردهای شدید شکمی دارید باید به پزشک خود مراجعه کنید. در این صورت احتمال وقوع حاملگی نابجا وجود دارد.
برچسب روزانه مقداری هورمون از طریق پوست وارد جریان خون می کند و بدین ترتیب از بارداری جلوگیری می شود. برچسب پیشگیری از بارداری از همان ترکیبی استفاده می کند که در قرص ترکیبی ضد بارداری نیز وجود دارد. عملکرد آن هم کاملا شباهت دارد.
همچنین مخاط دهانه رحم را نیز غلیظ تر کرده و موجب سخت تر شدن عبور اسپرم ها از دهانه رحم و همچنین نازک تر شدن رحم می گردد که این موضوع هم احتمال باروری تخمک را کاهش می دهد.
روش استفاده از برچسب پیشگیری از بارداری
اولین برچسب را بزنید و به مدت 7 روز آن را نگهدارید. در روز هشتم برچسب قبلی را برداشته و یک برچسب جدید بزنید. به همین ترتیب به مدت 3 هفته برچسب ها را تعویض کنید و پس از هر 3 هفته، یک هفته را بدون استفاده از برچسب بگذرانید.
در هفته ای که برچسب نمیزنید ممکن است خونریزی داشته باشید که شبیه به پریود است اما این اتفاق ممکن است همیشه و برای همه نیافتد . پس از هفته چهارم که برچسب نداشتید، دوباره سیکل 3 هفته برچسب، یک هفته استراحت را ادامه دهید. حتی اگر خونریزی دارید، پس از هفته چهارم، دوباره استفاده از برچسب را شروع کنید.
برچسب ضد بارداری را کجا نصب کنم؟
برچسب را باید مستقیما بر روی پوست بزنید. برچسب را در هر قسمتی از بدن که تمیز، خشک و خیلی پر مو نباشد می توانید بچسبانید. برچسب را نباید در این قسمت ها نصب کنید:
بر روی زخم و یا قسمتی از پوست که ملتهب شده است.
در قسمتی که ممکن است بر اثر پوشیدن لباس های تنگ، برچسب کنده بشود.
بر روی سینه ها
برای کاهش احتمال ایجاد التهاب پوستی، هر هفته محل نصب برچسب را تغییر دهید.
برچسب پچ چه زمانی عمل می کند؟
اگر از برچسب در روز های اول تا پنجم پریود استفاده کنید، بلافاصله در برابر بارداری محافظت خواهید شد اما اگر پس از روز پنج باشد باید به مدت 7 روز از روش های پیشگیری از بارداری دیگر (کاندوم) نیز استفاده کنید.
درباره اینکه چه مدت پس از نصب برچسب نیاز به استفاده از روش های پیشگیری دیگر دارید می توانید با یک پزشک یا پرستار مشورت کنید.
کاندوم یکی از انواع راههای پیشگیری از بارداری است که نه تنها از بارداری پیشگیری می نماید بلکه می تواند جلوی ابتلای فرد به بیماری های مقاربتی همچون ایدز، هپاتیت، زگیل تناسلی،سوزاک، تبخال تناسلی و … را بگیرد.
انواع کاندوم
کاندوم ها در دونوع اصلی کاندوم های زنانه و کاندوم های مردانه موجود هستند :
کاندوم مردانه پوششی است که روی آلت مرد در حالت نعوظ کشیده میشود.
کاندوم زنانه را طرف مؤنث رابطه داخل واژن خود قرار میدهد.
در صورت استفاده صحیح، پزشکان این کاندوم را یک وسیله مناسب و کاملاً مؤثر در پیشگیری از بارداری و ابتلا به بیماریهای مقاربتی میشناسند و توصیه میکنند.
کاندوم زنانه بلندتر از کاندوم مردانه بوده و دارا دو حلقه میباشد. قیمت آن از کاندوم مردانه گرانتر و کاربرد آن نیز دشوارتر است. کارایی کاندومهای زنانه ۷۵ درصد است و برای زنانی مناسب است که نمیتوانند شریک جنسی خود را متقاعد به پوشیدن کاندوم مردانه بکنند.
دلایل استفاده از کاندوم چیست ؟
♦ کاندوم تنها وسیله ای است که در صورت استفاده صحیح و همیشگی٬ قادر به پیشگیری از بیماری های آمیزشی و از همه مهمتر ایدز است. ♦ یکی از مطمئن ترین راه های پیشگیری از بارداری ناخواسته در صورت استفاده صحیح و همیشگی است. ♦ کاندوم بر خلاف بعضی از راه های پیشگیری از بارداری دارای هیچگونه عوارض جانبی نمی باشد. ♦ کاندوم ها درشکل ها، رنگ ها، طعم و بو، بافت ها و اندازه هایی متنوع ارایه می شوند که می توانند لذت در نزدیکی را افزایش دهند. ♦ کاندوم را می توان به راحتی از داروخانه ها، سوپر مارکت ها و مغازه ها تهیه کرد و مانند دیگر راه های پیشگیری نیازی به نسخه پزشک ندارد. ♦ کاندوم مشکلات موجود در نزدیکی مانند زود انزالی را کاهش می دهند. ♦ استفاده از آن بسیار ساده است. تنها با کمی تمرین در مورد نحوه استفاده صحیح از آن شما قادر خواهید بود از لذت ارتباط جنسی با اطمینان خاطر کامل بهره ببرید. ♦ کاندوم را تنها در موقع نزدیکی باید استفاده کرد. بر خلاف دیگر راه های پیشگیری که شما بایستی زمان مصرف و نوع استفاده از آن ها را مد نظر داشته باشید .
درد سینه ها چه موقع به عنوان یک اخطار تلقی می شود؟
درد سینه، از هر نوعی ، نه فقط درد سینه ی قبل از قاعدگی ، برای بیش از ۷۰٪ خانم ها در طول زندگی، اتفاق میافتد و بیشتر بین سنین ۳۰ تا ۵۰ سال، رایج است.
درد ملایم، تورم و سفتی سینه ها، ۱_۴روز قبل از قاعدگی ، نرمال در نظر گرفته می شود. اگر تغییرات غیر طبیعی که به قاعدگیتان مرتبط نیست، را متوجه شدید، حتما باید توسط پزشک پیگیری کنید.
توده و گره های موجود در سینه، تغییر در سایز سینه ، حساس شدن سینه ها ،تغییر در شکل سینه ها یا ترشحات خارج شده از نوک سینه ها ،می تواند نشانه ی مشکلات جدی مثل ماستوپاتی یا دیگر بیماریها و بدخیمی ها باشد .
دردهایی که به قاعدگی ربطی ندارد
مشکلات ساختاری پستانها هم ممکن است باعث درد شود. مثلا سابقه ضربه به پستان، جراحی یا وجود کیستهای پستان نیز باعث ماستالژی میشود و این دردها چون علت هورمونی ندارد، معمولا دورهای هم نیست و به سیکل قاعدگی ارتباطی ندارد.
گاهی خانمها داروهایی مصرف میکنند که منشا هورمونی دارد و باعث تحریک یا تغییر میزان هورمونهای جنسی در وی میشود و این مساله به نوبه خود درد پستان ایجاد میکند.
مثلا خانمهایی که قرص ضدبارداری مصرف میکنند یا کسانی که تحت درمان ناباروری هستند، ممکن است به علت تغییرات هورمونی دچار دردهای پستان شوند.
همچنین خانمهایی که سینههای بزرگی دارند ممکن است دردهایی را به صورت غیردورهای تجربه کنند. این دردها ممکن است همراه با دردهای عضلات پشت و گردن نیز باشد.
درد سینه
درد سینهها معمولا بیخطر است
آنچه بیماران به عنوان درد مطرح میکنند معمولا درد یا سوزشی واضح یا احساس سنگینی در پستانهاست و گاهی نیز شامل درد مبهم یا احساس ناراحتی در پستان میشود.
وجود این علائم در پستانها، بخصوص اگر با علامت دیگری همراه نباشد معمولا نشانه بیماری خطرناکی نیست . با وجود این، بروز چنین علائمی نباید مانع از مراجعه به پزشک شود چون در تعداد کمی از بیماران، درد پستان نشانه بیماریهای مهمتری است که فقط از سوی پزشک قابل، تشخیص است.
همچنین باید توجه داشت بیماریهای مهمتر معمولا با علائم دیگری مثل توده پستان، ترشح نوک پستان بخصوص ترشح خونی، تورفتگی نوک پستان، نبود تقارن واضح بین دوپستان، بزرگ شدن غدد لنفاوی زیر بغل یا علائم دیگری نیز همراه است.
آیا هنگامی که در سلامتی به سر می برید،به چکاپ نیاز دارید؟
حتی اگر دچار بیماری نیستید و علائمی ندارید اما می بایست چکاپ های پزشکی را انجام دهید. این چکاپ ها از این نظر ضرورت دارند که ، از بیماری ها جلوگیری کنیم و اگر بیماری وجود دارد که فاقد علائم است، آن را شناسایی کنیم. چکاپ ها و آزمایشات، میبایست هر ۵ سال از سن ۱۸تا ۴۰ سال انجام شوند.و پس از سن ۴۰ سالگی، هر ۱_۳ سال(اگر علائم خاصی موجود نباشد) انجام شود.
این آزمایشات شامل:
اندازه گیری
قد
وزن
ضربان قلب
فشار خون
و با انجام نمونه گیری خونی، سطح کلسترول و گلوکز خونی را اندازه گیری کنید.
آزمایشات ادراری و غیره.
و همچنین پیشنهاد می شود که ۲بار در سال به دندانپزشک و سالیانه به پزشک زنان مراجعه کنید .
شما شخصا هم می توانید با معایناتی مثل، معاینه ی ماهیانه ی سینه ها و یا بدنتان ، ضایعات بیماریزای پوستی را تشخیص دهید.
سرطان سينه شايعترين سرطان در ميان خانمها به شمار ميآيد. هرچه زودتر متوجه اين سرطان شويد، شانس بيشتری براي درمان خواهيد داشت چرا كه در مراحل اوليه، احتمال انتقال آن به غدد لنفاوي، ششها، مغز و. . . كمتر است.
معاينه سينه:
در سنين 20 تا 40 سالگي بايد هر یک تا سه سال سينههايتان توسط متخصص زنان معاينه كلينيكي شود. بعد از 40 سالگي نيز اين معاينه بايد هر سال انجام شود. در اين تست، پزشك با لمس انگشتان خود سعي ميكند تودهها يا هر برآمدگي غير عادي را در سينه تشخيص دهد.
ماموگرافي:
در 40 تا 50 سالگي بايد سالي يكبار ماموگرافي انجام دهيد. از 50 تا 74 سالگي نيز بايد هر دو سال يكبار اين آزمايش را انجام دهيد. بعد از 75 سالگي هم بايد با نظر پزشك آن را تكرار كنيد.
2. برای بررسی سلامت جنسی تان
پاپاسمير و تست HPV
با انجام تست پاپاسمير در فواصل منظم ( حداقل هر دو سال يكبار تا 30 سالگي )ميتوان بهراحتي سلولهاي غيرعادي دهانه رحم را شناسايي و با برداشتن آنها از ابتلا به سرطان دهانه رحم پيشگيري كرد. دهانه رحم يا سرويكس يك معبر باريك بين رحم و واژن است. علت اصلي سرطان دهانه رحم نيز ويروس زگيل تناسلي يا پاپيلوم انساني (HPV) شناخته شده است.
خانمها با ورود به سن يائسگي و كاهش ترشح هورمونها در خطر پوكي استخوان قرار ميگيرند. كاهش تراكم استخوان باعث ميشود فرد با كوچكترين ضربه، زمين خوردن يا حتي يك عطسه شديد دچار شكستگي استخوان شود!
خبر خوب اينكه پوكي استخوان قابل پيشگيري و قابل درمان است. خانمها از 65 سالگي بايد حداقل يكبار سنجش تراكم استخوان را انجام دهند. بعد از آن همزمان تكرار آزمايش در هر فرد بستگي به تراكم استخوان و عوامل خطرساز زندگياش دارد. براي انجام تست DXA بايد روي تخت دراز بكشيد.
سپس دستگاه اسكن با استفاده از دوز پايين اشعه ايكس از استخوانهاي خاصي در بدنتان عكسبرداري ميكند. اين تست ميتواند قدرت استخوان را بسنجد و احتمال شكستگي را در آينده تخمين بزند. همچنين ميتوان در روند درمان پوكي استخوان از آن بهره برد.
4. اگر ميخواهيد از سرطان روده در امان بمانيد :
كولونوسكوپی و سيگموئيدوسكوپی
سرطان روده بزرگ بعد از سرطان سينه يكي از شايعترين سرطانها ميان زنان به حساب ميآيد. اغلب سرطانهاي روده بزرگ از پوليپ (تودههاي غير طبيعي در لايه داخلي روده بزرگ) ايجاد ميشوند.
البته همه پوليپها سرطانزا نيستند اما نوع سرطانزاي آن ميتواند به بخشهاي ديگر بدن هم منتقل شود بنابراين براي پيشگيري از سرطان بهتر است پوليپ بهموقع از روده خارج شود.
يكي از راههاي معمول براي تشخص پوليپ استفاده از كولونوسكوپي يا سيگموئيدوسكوپي است. در كولونوسكوپي از داروهاي خوابآور يا بيهوشي استفاده ميشود سپس لولهاي انعطافپذير و مجهز به دوربين از طريق مقعد به داخل روده بزرگ فرستاده ميشود.
در اين بررسي اگر پوليپ پيدا شود پزشك ميتواند در همان لحظه آن را از بدن خارج كند. سيگموئيدوسكوپي نيز مانند كولونوسكوپي است با اين تفاوت كه لوله آن كوتاهتر است و فقط قسمت پاييني روده بزرگ را بررسي ميكند.
همه خانمها بايد از 50 سالگي يكبار سيگموئيدوسكوپي يا كولونوسكوپي انجام دهند. اگر نتيجه سيگموئيدوسكوپي طبيعي بود بايد هر پنج تا 10 سال تكرار شود. اگر هم نتيجه كولونوسكوپي طبيعي بود بايد هر 10 سال يكبار تكرار شود.
5. اگر ميخواهيد همواره قلب سالمي داشته باشيد :
فشار خون
هرقدر سن بالاتر ميرود خطر ابتلا به فشار خون بالا نيز بيشتر ميشود. اين درحالي است كه فشار خون بالا ميتواند بدون هيچگونه هشدار قبلي باعث سكته قلبي يا مغزي شود.
نتيجه اندازهگيري فشار خون معمولا به صورت فشار ماكسيمم روي فشار مينيمم اعلام ميشود. اولين عدد كه مقدار آن بالاتر است، فشار ماكسيمم يا فشار داخل رگها در زمان ضربان قلب و پركردن رگها از خون است.
دومين شماره نيز فشار مينيمم يا فشار داخل رگها مابين هر دو ضربان است. براي مثال در فشار 12 روي 8، عدد 12 همان فشار ماكسيمم و عدد 8 فشار مينيمم است.
فشار خون ايدهآل براي خانمها كمتر از 12 روي 8 است. هر خانمي بايد از سن 18 تا 40 سالگي حداقل هر دو سال يكبار فشار خونش را اندازهگيري كند. اگر فشار خونتان بين 12 روي 8 تا 13 روي 9 باشد در مرحله پيش از ابتلا به فشار خون قرار داريد و بايد سالي يك بار آن را اندازه بگيريد.
از 40 سالگي به بعد هم بايد سالي يك بار فشار خون اندازهگيري شود. اگر فشار خون تان در دو مرتبه اندازهگيري بالاي 14 روي 9 باشد بايد براي درمان به پزشك مراجعه كنيد.
6. اگر از سكته قلبی و مغزی می ترسيد :
آزمايش كلسترول
بالا بودن كلسترول خون ميتواند باعث ايجاد پلاك و بسته شدن عروق شود. اين پلاكها به تدريج طي سالها بدون هيچ علامتي در رگها تجمع پيدا ميكنند و در نهايت باعث سكته قلبي يا مغزي ميشوند. براي اندازهگيري كلسترول خون بايد 12 ساعت ناشتا باشيد و بعد آزمايش خون بدهيد.
در اين آزمايش بايد ميزان كلسترول تام، LDL يا كلسترول بد، HDL يا كلسترول خوب و تريگليسيريدتان را اندازهگيري كنيد. ميزان ايدهآل كلسترول تام و تري گليسيريد زير 200 mg/dL است.
ميزان HDL نيز بايد بيشتر از 60 و LDL كمتر از 130 باشد. همه خانمهاي 20 تا 40 ساله بايد حداقل هر پنج سال يكبار از اين لحاظ بررسي شوند. از 40 تا 49 سالگي نيز هر دو سال يكبار و از 50 سالگي هر سال بايد آزمايش چربي خون بدهيد.
7. اگر می خواهيد از ديابت پيشگيری كنيد:
تست قند
يكسوم افراد مبتلا به ديابت نوع 2 از بيماري خود بيخبر هستند اين درحالي است كه ديابت ميتواند باعث بيماريهاي قلبي، كليوي، سكته، آسيبهاي چشمي و. . . شود. خبر خوب اينكه ميتوان ديابت را با رژيم غذايي، ورزش، كاهش وزن و مصرف دارو تحت كنترل درآورد بهخصوص اگر بهموقع تشخيص داده شود.
براي اندازهگيري قند خون بايد هشت ساعت ناشتا باشيد و بعد در آزمايشگاه يا در منزل با دستگاه قند خون آزمايش دهيد. قند خون طبيعي بايد زير 100 باشد. قند بين 100 تا 125 نشانه مرحله پيش ديابت است.
قند 126 يا بالاتر نيز نشانه ديابت است. تست آزمايشگاهي A1C هم ميانگين قند خون را در دو تا سه ماه اخير نشان ميدهد و ميزان طبيعي آن بايد بين 7/3 تا 3/5 باشد.
همه خانمها بايد از 40 سالگي يكبار تست قند بدهند و اگر نتيجه آن طبيعي بود تا 49 سالگي هر دو سال يكبار آن را تكرار كنند. بعد از 50 سالگي نيز بايد سالي يكبار آن را انجام دهيد. اگر هم فشار خونتان بالاي 5/13 روي 8 است يا در خطر ديابت هستيد بايد از 18 سالگي تست قند را شروع كنيد.
تغذیه ، نقش بسیار مهمی در باروری خانم ها ،مخصوصا تخمک گذاری دارد . کربوهیدرات (حبوبات، غلات، میوه ها و سبزیجات) را با پروتئین های حیوانی (گوشت گوسفند، گوساله، مرغ،سوسیس ها و سوسیس های خشک شده و کالباس) جایگزین کنید که ۳۲٪ شانس باروری را افزایش می دهند .مخصوصا اگر گوشت مرغ باشد.
جهت افزایش باروری، سعی کنید که شکر و شیرینی جات و محصولات غنی از شکر را با سبزیجات حاوی پروتئین و دانه هایی مثل نخود، لوبیا،عدس و دانه ی سویا ، آجیل جایگزین کنید .
بین پروتئین های حیوانی و گیاهی ، کربوهیدرات ها و چربی ها یک حد تعادل پیدا کنید. مصرف مولتی ویتامین ها و مکمل های ضروری را فراموش نکنید.
بسیاری از زنان قبل از بارداری یک رژیم متعادل را مصرف نمی کنند و ممکن است وضعیت تغذیه ای مناسبی را برای مطالبات حاملگی خود نداشته باشند.
به طور کلی، یک زن باردار بعد از سه ماهه اول برای رفع نیاز بدنش و جنین در حال رشدش نیاز به دریافت حدود 300 کالری اضافه در روز دارد اما این کالری ها، و همچنین کل رژیم غذایی، باید سالم، متعادل و مغذی باشند.
اداره خدمات بهداشتی و انسانی صفحه غذایی را برای کمک به انتخاب انواع غذاهای سالم آماده کرده است و برای زنان باردار و شیرده مناسب است.
قبل از بارداری چه غذاهایی بخوریم ؟
دانه ها:
غذاهایی که از گندم، برنج، جو، دانه ذرت، جو یا غلات غلات دیگر تولید می شوند، محصولات دانه ای هستند. حداقل نیمی از غلات کامل را بخورید. نمونه هایی از کل دانه ها عبارتند از کل گندم، برنج قهوه ای و بلغور جو دوسر.
سبزیجات:
سبزیجات خود را متفاوت کنید. سبزیجات تیره، سبزیجات قرمز و نارنجی (حبوبات خشک و نخود فرنگی) و سبزیجات نشاسته ای را انتخاب کنید. گزینه های سالم تر شامل تهیه نسخه های تازه، کنسرو شده (نسخه های کم سدیم یا بدون نمک) و یا ساده یخ زده (بدون سس یا ادویه) است.
میوه ها:
هر میوه یا 100% آب میوه ها به عنوان بخشی از گروه میوه ها به حساب می آیند ؛ میوه ها ممکن است تازه، کنسرو شده (به صورت آبمیوه و یا آب)، یخ زده یا خشک شوند، و ممکن است کل شان، برش یا خرد شده باشند.
محصولات شیری و بسیاری از غذاهایی که از شیر تولید می شود بخشی از این گروه غذایی محسوب می شوند ؛ر لبنیات بدون چربی یا کم چرب که کلسیم بالایی دارند را انتخاب کنید.
پروتئین:
پروتئین لخم مصرف کنید. گوشت کم چرب یا لخم و مرغ را انتخاب کنید ؛ با انتخاب ماهی، آجیل، دانه، نخود فرنگی و لوبیا، پروتئین روتین خود را تغییر دهید.
روغن ها :
روغن ها یک گروه غذایی نیستند، در حالیکه بعضی از آنها، مانند روغن دانه ها، حاوی مواد مغذی کلیدی هستند و باید در رژیم غذایی وجود داشته باشند. بقیه مانند چربی های حیوانی، در دمای اتاق جامد هستند و باید از آنها اجتناب کرد.
تمام زنان در سن بارداری هر روز 400 میکروگرم (0.4 میلی گرم) اسید فولیک نیاز دارند.اسید فولیک ماده مغذی موجود در سبزیجات برگ سبز، آجیل، لوبیا، میوه های مرکبات، غلات صبحانه غنی شده و برخی مکمل های ویتامین است.
این می تواند به کاهش خطر نقایص مادرزادی و نخاع کمک کند (به نام نقص لوله عصبی). شایعترین نقص لوله عصبی اسپینا بیفیدا است که در آن مهره ها به درستی روی هم قرار نمی گیرند و باعث می شود که نخاع در معرض خطر قرار گیرد. این می تواند منجر به فلج های مختلف، بی اختیاری و گاهی اوقات ضعف فکری شود.
اسید فولیک در طول 28 روز اول پس از تخمک گذاری، بیشترین سود را دارد، زمانی که بیشتر نقایص لوله عصبی رخ می دهد متأسفانه بسیاری از زنان متوجه نمی شوند که آنها قبل از این 28 روز باردار هستند.
به همین دلیل مهم است که قبل از تصمیم برای بارداری مصرف اسید فولیک را باید شروع کنید و تا آخر حاملگی ادامه یابد. ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی شما مقدار مناسبی از اسید فولیک را برای رفع نیازهای شما توصیه می کند.
آهن:
بسیاری از زنان به دلیل قاعدگی ماهانه و رژیم غذایی کم آهن، دارای ذخایر آهن پایینی هستند. قرص های آهن کمک می کنند و بدن مادر را برای نیازهای جنین در طول بارداری آماده می کنند. منابع خوب آهن عبارتند از:
گوشت مانند گوشت گاو، گوشت گوسفند، جگر و سایر گوشت ها.
طیور مانند مرغ، اردک و بوقلمون (به ویژه گوشت تیره).
ماهی و صدف ها از جمله ساردین، کولی. قبل از مصرف سایر گونه های ماهی به پزشک خود مراجعه کنید زیرا ممکن است بعضی از آنها حاوی مقادیر زیاد جیوه باشد.
برگ سبزهای خانواده کلم، مانند؛ کلم بروکلی، کلم پیچ، برگ شلغم و کولارد.
حبوبات مانند لوبیا و نخود سبز، لوبیا خشک شده و نخود فرنگی مانند لوبیا پینتو و لوبیا چشم بلبلی و لوبیای پخته شده کنسرو شده.
نان کامل و نان سفید، غنی از آهن، ماکارونی، برنج و غلات.
کلسیم:
آماده سازی برای بارداری شامل ساختن استخوان های سالم است ؛ اگر در رژیم بارداری کلسیم کافی نداشته باشید، جنین ممکن است از استخوان مادر مصرف کند که این امر زنان را در معرض خطر ابتلا به پوکی استخوان قرار می دهد.
میزان مصرف توصیه شده کلسیم برای زنان 1000 میلی گرم است. سه بار مصرف شیر و سایر محصولات لبنی در روز برابر با 1000 میلی گرم کلسیم است. همیشه با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود در رابطه با رژیم غذایی سالم و نیازهای ورزشی خود صحبت کنید.
ترشحات واژن همراه با بوی ماهی، می تواند یکی از علائم واژن باکتریایی باشد و در شرایطی اتفاق می افتد که تعادل میکروبی واژن بهم بریزد. رژیم غذایی ضعیف، بهداشت شخصی ضعیف و مصرف خودسرانه آنتی بیوتیک ها از دلایل ترشحات واژن با بوی ماهی است.
پوشیدن لباس زیر تنگ و بی کیفیت نیز از دلایل فراهم آوردن محیطی مناسب برای رشد باکتری ها است . اگر متوجه شدید ترشحات همراه با بوی ماهی دارید، حتما به پزشک مراجعه کنید و خود را درمان کنید.
دلایل بوی ماهی واژن
علت احتمالی اصلی برای بوی نامطبوع ماهی ترشحات واژن شامل موارد زیر است:
1) واژینوز باکتریال یا عفونت های باکتریایی واژن
عفونت باکتریایی یکی از شایع ترین علل ایجاد بوی ماهی در واژن است. چندین مطالعه نشان داده اند که واژینوز باکتریال ریسک زایمان زودرس، پارگی کیسه آب در حاملگی و عفونت های پس از زایمان (مثل کوریوآمنیونیت و اندومتریت) را افزایش می دهد.
خانم هایی که در سنین باروری هستند، اغلب پس از شروع رابطه جنسی دچار واژینوز باکتریال می شوند؛ اما این عفونت جزء بیماری های منتقله از راه جنسی نیست. بلکه علت آن به هم خوردن تعادل باکتری های محیط واژن (اغلب باکتری های گاردنلا واژینالیس و باکتروئیدس) است.
کسانی که دچار واژینوز باکتریایی هستند، اغلب پس از رابطه جنسی متوجه بوی ماهی از واژن می شوند. علائم دیگر این بیماری شامل خارش واژن بدون التهاب و ترشحات نازک سفید یا خاکستری رنگ اطراف واژن می باشد.
دومین علت شایع بوی نامطبوع واژن بیماری های منتقله از راه جنسی مانند تریکومونا است. تریکومونا به علت باکتری های موجود در واژن به وجود نمی آید، بلکه عامل آن نوعی انگل است که هنگام رابطه جنسی از فرد مبتلا به فرد سالم منتقل می شود.
مردان و زنان دچار تریکومونا از علائم مشابهی مانند خارش ناحیه تناسلی و سوزش ادرار رنج می برند. با این حال غالبا خانم ها هستند که دچار بوی نامطبوع ماهی واژن می شوند.
3) بیماری التهابی لگن
علت دیگر بوی نامطبوع ماهی از ترشحات واژن می تواند مربوط به بیماری التهابی لگن باشد. بیماری التهابی لگن زمانی اتفاق می افتد که عفونت واژینال به سمت بالا پیشروی کرده و به ارگان های تناسلی مانند رحم، لوله ها و تخمدان ها برسد.
بیماری التهابی لگن به طور مستقیم با نازایی و مشکلات باروری در ارتباط است؛ به طوری که 1 بار ابتلا به آن 12%، 2 بار 20% و 3 بار یا بیشتر حدود 40% ریسک ناباروری را در فرد افزایش می دهد. هم چنین بیماری التهابی لگن با حاملگی خارج از رحم در ارتباط است و خطر ایجاد آن را 7 تا 10 برابر افزایش می دهد. افرادی که مبتلا به این بیماری هستند نه تنها در هنگام نزدیکی بوی ماهی را حس می کنند، بلکه ممکن است دچار خونریزی در حین سکس و یا پس از آن شوند.
4) بیماری های قارچی
عفونت های قارچی واژن هم جزء دیگر علل ایجاد بوی نامطبوع واژن می باشند و اکثرا به نام کاندیدیازیس شناخته می شوند و ترشحات سفید پنیری مشخصه آن است. این عفونت در 80 تا 90 درصد موارد توسط کاندیدا آلبیکنس ایجاد می شود. عفونت های کاندیدیایی یا قارچی هم چنین می توانند علائم دیگری هم چون خارش، سوزش ادرار و درد هنگام نزدیکی را ایجاد کنند.
تعریق واکنش طبیعی بدن برای خنک شدن هنگام گرمای زیاد است. تقریبا همه افراد هنگام انجام فعالیت های شدید عرق می کنند. هم چنین بعضی ها در زمان استرس و عصبانیت هم دچار تعریق می شوند.
خانم هایی که در ناحیه تناسلی دچار تعریق بیش از حد می شوند، اغلب مستعد ایجاد بوی نامطبوع در آن ناحیه هستند.
6) رژیم غذایی
بوی مناسب و طبیعی واژن نتیجه PH مناسب محیط واژن است. به همین علت است که عوامل خارجی مثل رژیم غذایی و حتی اسپرم مردان می تواند محیط اسیدی واژن را تغییر داده و منجر به تغییر بوی واژن شود. غذا ها میزان اسیدیته متفاوتی دارند که با فلور میکروبی واژن وارد واکنش می شوند. مواد غذایی که ممکن است منجر به بوی نامطبوع واژن شوند از این قرارند: • ادویه های قوی • غذاهای کبابی • پیاز یا سیر • بروکلی یا مارچوبه • نوشیدنی هایی مانند قهوه یا الکل از طرف دیگر مرکبات بوی واژن را بهبود می بخشند. هم چنین تحقیقات نشان داده اند رژیم غذایی گیاهی می تواند بوی واژن را مطبوع سازد.
7) عدم رعایت بهداشت ناحیه واژن
در بعضی موارد بوی نامطبوع واژن ممکن است ناشی از عدم رعایت بهداشت در این ناحیه باشد. کسانی که از بوی نامطبوع واژن بدون هر گونه خارش و ترشحات غیر طبیعی واژن رنج می برند، با رعایت بهداشت احتمال دارد مشکلشان برطرف گردد.
بهداشت ناحیه تناسلی
توصیه های روتین برای رعایت بهداشت ناحیه تناسلی از این قرار است: • شستشو از جلو به عقب در توالت • ادرار کردن پس از رابطه جنسی • تعویض لباس زیر حداقل روزی یک بار و در صورت تعریق زیاد بیش از یک بار • استفاده از شوینده های بی رنگ و بی بو جهت شستشوی لباس های زیر • شستن بخش خارجی نواحی تناسلی با مواد شوینده ملایم (مثل شامپو بچه)
8) استفاده طولانی مدت از تامپون و نواربهداشتی
در زمان پریود، در صورتی که تامپون برای مدت طولانی داخل واژن بماند، احتمالا بوی نامطبوعی را ایجاد می کند. توصیه می شود در این دوره تامپون یا نوار بهداشتی به طور مداوم تعویض شود.
در صورت وجود خونریزی زیاد، ترجیحا از تامپون هایی که قدرت جذب بالایی دارند استفاده نکنید؛ چراکه خشکی واژن را به همراه خواهد داشت. در صورتی که به هر دلیلی از جمله فراموشی، تامپون برای مدت طولانی باقی بماند، ممکن است شما را در معرض خطر سندرم شوک توکسیک قرار دهد. هر چند این مورد بسیار نادر است، اما می تواند خطرناک باشد.
9) پریود
بعضی از خانم ها در روزهای قبل از پریود تغییراتی در بوی ترشحات واژن حس می کنند که علت این موضوع به تغییرات اسیدیته و رشد باکتری های مفید واژن در این دوران بر می گردد.
در دوران پریود هم به دلیل بالا رفتن PH واژن ناشی از خون، تغییراتی در فلور میکروبی دیواره واژن رخ می دهد که تغییرات بو را به دنبال دارد.
عفونت های قارچی (کاندیدیایی) هم در زنان و هم در دخترخانم ها می تواند اتفاق افتد و هیچ ارتباطی با باکره بودن یا نبودن آن ها ندارد . این عفونت که می تواند خود را به صورت ترشح سفید پنیری شکل به همراه خارش نشان دهد، تنها در گروه بیماری های متقل شونده جنسی قرار ندارد و در بسیاری از موارد ارتباطی با فعالیت جنسیتان ندارد.
قارچ مولد گونه کاندیدیایی ناحیه تناسلی بخشی از فلور نرمال میکروبی این ناحیه است. وقتی که مقدار آن ها در ناحیه ژنیتال واژن کم است، رشد آن ها به وسیله سیستم دفاعی بدن کنترل می شود و هیچ بیماری را ایجاد نمی کنند.
وقتی که بدن ضعیف شود، مستعد بیماری های قارچی واژینال است. بیماری کاندیدیازیس می تواند در هنگام سرماخوردگی، استرس، تغذیه ضعیف، بهداشت ضعیف و مصرف خودسرانه آنتی بیوتیک ها به وجود بیاید. این عفونت های قارچی به وسیله مصرف داروهای ضد قارچی کنترل می شوند.
علایم و نشانه های عفونت قارچی
نوبت به علائم قارچ واژن می رسد که شامل:
خارش
ترشحات غیر معمول و زیاد
بوی بد واژن
سوزش
احساس درد در قسمت پایین واژن
افزایش ترشحات واژن که معمولا تیره رنگ و غلیظ می شود
باکتری ها و رعایت نکردن بهداشت در رتبه ی اول عاملان ابتلا قرار دارند. باکتری به نام باکتری لاکتوباسیلوس با نوعی قارچ در واژن باعث رشد قارچ ها می شوند و منجربه ابتلا به این بیماری. انواع دیگری از باکتری ها و قارچ ها از دلایل ابتلا به این مشکل هستند که با آزمایش نوع آنها مشخص می شود.
دلیل بعدی استفاده زیاد و طولانی مدت از آنتی بیوتیک هاست.آنتی بیوتیک ها باکتری های محافظتی دستگاه تناسلی را از بین می برند.
چاقی یکی از دلایل دیگر ابتلا به این مشکل است.
استرس دلیل بسیاری از بیماری هاست که در مورد عفونت قارچی واژن با افزایش سطح آدرنالین که می تواند روی هورمون های جنسی اثر بگذارد و منجر به تغییرات دوره قاعدگی خطر ابتلا به عفونت های قارچی را افزایش می دهد.
دیابت و ضعف سیستم دفاعی بدن
بیماری هایی که موجب ضعف سیستم ایمنی می شوند
مصرف قرص های بارداری:این قرص باعث به وجود آمدن تغییراتی در محیط دستگاه تناسلی زنان می شوند؛ به طوری که سطح هورمون های استروژن افزایش می یابد و این تغییرات شرایط را برای رشد قارچ ها فراهم می کند.
لباس زیر نامناسب :استفاده از لباس های زیر بسیار تنگ از جنس پلاستیک و غیرپنبه به دلیل افزایش دما، رطوبت و حساسیت محیط می شود و محیط مناسبی برای رشد قارچ فراهم می کند؛ لباس های نایلونی، شلوارهای تنگ جین، مایو و جوراب شلواری نیز این احتمالات را افزایش می دهد. حداقل روزی یکبار، لباس زیر خود را عوض کنید.
اکثر خانم ها بر این باورند که در هر سیکل قاعدگی، تنها یک تخمک آزاد می کنند . در ۵_۱۵٪ موارد، چندین تخمک در هر سیکل ، میتوانند بالغ شوند،که بصورت جفتی و دوقلو بارور شوند و بارداری های چندگانه را ایجاد کنند.(چند قلو زایی)
در این موارد، تخمک گذاری (آزاد شدن چند تخمک از تخمدان ها) طی ۲۴ ساعت اتفاق میافتد. در واقع دلایل چندین تخمک گذاری در یک سیکل هنوز ثابت نشده است. و دلیل واضحی برای این اتفاق وجود ندارد. این موضوع همچنان در دست مطالعه است.
در هر سیکل قاعدگی ماهانه حداقل یک تخمک بالغ می شود و از تخمدان آزاد میشود، و به سمت لوله رحمی با نام فالوپ رها می شود تا به درون رحم برسد. این روند تخمک گذاری نام دارد. تخمکگذاری زمانی رخ میدهد که تخمک بالغ شده از کیسههای تخمدان رها شود و به لولههای فالوپ برود.
در این زمان اگر اسپرم بر سر راه تخمک قرارا داشته باشد، بارداری شکل می گیرد. گرچه عمل لقاح جنین برای باردار شدن اهمیت بسیاری دارد، اما اکثر افراد متوجه اهمیت تخمکگذاری نیستند، باید تخمک گذاری را بیشتر بشناسیم زیرا این تخمکگذاری است که به لقاح جنین منجر میشود.
تخمک گذاری در زنان علایم و نشانه هایی دارد که می توان با کمک آنها تاریخ و زمان آن را بطور تقریبی تعیین کرد:
افزایش ترشحات دهانه رحم
زمانیکه تخمکگذاری میکنید، بدنتان میزان مایعات رحمی را افزایش می دهد. بسیاری از بانوان تقریباً 2 هفته بعد از شروع خونریزی عادت ماهیانه و سیکل قاعدگی، متوجه میشوند که بیشتر از همیشه مرطوب هستند، چراکه ترشحات واژن افزایش یافته است.
درد یک طرف زیر شکم
برخی از بانوان دقیقاً قبل از آزاد شدن تخمک یا در حین تخمکگذاری در سمت چپ یا راست زیر شکم خود درد و انقباض را احساس می کنند. بسیاری از بانوان نیز این نشانه را ندارند، اما اگر آنرا تجربه کردید، بدانید نشانه تخمک گذاری است.
افزایش دمای پایه بدن
به دمای بدن بلافاصله پس از بیدار شدن در صبح زود قبل از برخاستن از رختخواب، دمای پایه بدن می گویند. اگر دمای پایه بدن خود را هر روز اندازه گیری کنید، متوجه می شوید که در حدود روز 12 تا 14 سیکل قاعدگی خود با افزایش ناگهانی دمای پایه بدن خود مواجه می شوید.
این حالت نیز نشانه تخمکگذاری است. البته این عمل مستلزم آن است که هر روز صبح قبل از برخاستن از رختخواب با دماسنج دقیق دمای پایه بدن خود را اندازه گیری کنید و آن را در دفترچه ای یادداشت کنید.
افزایش هورمون لوتئینی کننده (LH)
هورمون لوتئینی کننده ( به انگلیسی: Luteinizing hormone) در 2 تا 3 روز قبل از تخمکگذاری افزایش می یابد و تنها بوسیله کیت می توان آن را اندازهگیری کرد.
برای تعیین محدوده روزهای تخمکگذاری باید کیت تخمکگذاری را در نمونه صبحگاهی ادرار قرار دهید، اگر روی آن یک خط ظاهر شد، نشان میدهد که احتمالاً طی 24 تا 36 ساعت آینده تخمکگذاری اتفاق میافتد.
بعضی از خانم ها، ممکن است در استفاده از کاندوم حین رابطه جنسی ، خارش و قرمزی را تجربه کنند. که این آسیب و زخم در نتیجه ی مرطوب نبودن ناحیه واژن ایجاد شده است. بعضی اوقات دلیل این آلرژی ها ممکن است مواد لاتکس موجود در کاندوم باشد که باعث می شود بدن حساسیت پوستی را از خود نشان دهد.
ممکن است این حساسیت در اولین برخورد پوست با کاندوم ایجاد نشود ، بلکه برخورد های مکرر و مجدد با محیط واژن و پوست باعث واکنش های آلرژیک شود . قسمتی از پوست که در تماس مستقیم با کاندوم قرار می گردد، سرخ و متورم شده و راش های پوستی همراه با خارش ایجاد می کند . کهیر ، آبریزش بینی ، تنگی نفس ،شوک آنافیلاکسی ، چند ثانیه یا چند دقیقه پس از تماس با مواد لاتکس کاندوم، ممکن است رخ دهد. اگر به اینکه دچار آلرژی در خود شده اید یا نه، شک دارید، می بایست قبل آن در معرض مواد حساسیت زا و آلرژن قرار گرفته باشید.
علت حساسیت به کاندوم
متاسفانه بعضی از افراد به مواد به کار رفته در کاندوم از جمله لاتکس، اسپرم کشها و روان کنندهها حساسیت دارند. در ادامه به شرح علت آلرژی به هر یک از این مواد میپردازیم:
۱. کاندومهای ساخته شده از لاتکس
لاتکس طبیعی که رنگ آن با لاتکس مصنوعی تفاوت دارد، از درخت کائوچو درست میشود. این ماده حاوی پروتئینهایی است که به عنوان محرک حساسیت شناخته میشوند.
اگر به لاتکس حساسیت دارید، سیستم ایمنی بدن شما، این پروتئینها را به عنوان مهاجم شناسایی میکند و آنتی بادیهایی را برای مبارزه با آنها آزاد میکند. این پاسخ ایمنی بدن ممکن است موجب خارش، التهاب یا سایر علائم حساسیتی شود. براساس مطالعات انجام شده در سال ۲۰۰۲ میلادی، حدود ۳۰ تا ۵۰ درصد افرادی که به لاتکس حساسیت دارند، به برخی خوراکیهای خاص دیگر نیز آلرژی داشتهاند. پروتئینهای موجود در بعضی از خوراکیهای گیاهی، از لحاظ ساختاری به آنچه در لاتکس یافت میشود، شباهت دارند. این بدان معناست که آنها نیز میتوانند یک پاسخ ایمنی مشابه را ایجاد کنند.
اگر به لاتکس حساسیت دارید، به احتمال زیاد مواد زیر نیز برایتان حساسیت زا است:
آووکادو
موز
کیوی
پشن فروت
شاه بلوط
گوجه فرنگی
فلفل دلمهای
سیب زمینی
۲. اسپرم کشهای موجود در کاندومها
اسپرم کشها معمولا به صورت ژل، شیاف یا روان کنندههای کاندوم استفاده میشوند. «nonoxynol-۹» رایجترین مادهای است که به عنوان اسپرم کش به کار میرود و به نظر میرسد که در برخی افراد، به خصوص در صورت استفاده مداوم، ایجاد حساسیت میکند. پزشکان در گذشته معتقد بودند که اسپرم کش ها، میتوانند از بارداری و برخی بیماریهای مقاربتی پیشگیری کنند، اما کارشناسان در حال حاضر به دلایلی باور دارند که این روش به اندازه روش پیشگیری با کاندوم موثر نیست. به علاوه تحقیقات نشان میدهند که استفاده از اسپرم کشها محافظی در برابر ابتلا به بیماریهایی نظیر HIV یا دیگر عفونتها محسوب نمیشود. اگرچه اسپرم کشها، مدتی است که در کاندومها استفاده نمیشود، اما بکار بردن آنها در این محصولات به طور کلی ممنوع نشده است. این یعنی تولید کنندگان کاندوم همچنان میتوانند از این مواد استفاده کنند، بنابراین قبل از خرید کاندوم، برچسب روی محصول را به خوبی مطالعه کنید.
۳. روان کنندههای موجود در کاندومها
روان کنندهها برای افزایش لذت جنسی طراحی شدهاند، اما دارای طیف گستردهای از مواد شیمیایی و نگهدارنده هستند که میتوانند حساسیت زا باشند. این مواد شامل گلیسیرین، پارابنها و پروپیلن گلیکول است که علاوه بر تحریک و خارش، میتوانند رشد باکتریها را نیز افزایش دهند.
این امر میتواند منجر به عفونت مخمر یا واژینوس باکتریایی شود.