نحوه صحیح خوابیدن در بارداری

در دوران بارداری، ممکن است برای یافتن حالت مناسب خوابیدن در رختخواب تقلا کرده و برای به خواب رفتن کمی دچار مشکل شوید. متأسفانه در این دوران ممکن است عادات قبلی شما برای خوابیدن دیگر مناسب نباشد. وجود چنین مشکلاتی در دوران بارداری طبیعی است، اما با استفاده از حالت‌های صحیح خواب می‌توانید خواب مورد نیاز خود را تأمین کنید.

علت مشکلات خواب در دوران بارداری چیست؟

اولین و مهم‌ترین دلیل مشکلات خواب در این دوران رشد تدریجی جنین است که باعث می‌شود یافتن حالت راحت خوابیدن برایتان دشوارتر شود. اگر شما عادت خوابیدن به پشت یا بر روی شکم دارید، ممکن است برای خوابیدن به پهلو (طبق توصیه پزشک) دچار مشکل شوید. همچنین با پیشرفت بارداری و سنگین‌تر شدن شما، تغییر وضعیت بدن در تختخواب برایتان مشکل‌تر خواهد شد.

سایرعلائم فیزیکی شایع که ممکن است خواب شما را مختل کند، عبارتند از:

• تکرر ادرار: کلیه‌های شما برای تصفیه جریان خونی که به دلیل بارداری افزایش یافته است، فعالیت شدید‌تری دارد و این فرایند تصفیه، مقدار اوره خون را افزایش می‌دهد. با رشد جنین و بزرگ‌تر شدن رحم، فشار بیشتری بر مثانه وارد می‌‌شود. در نتیجه شما در طی روز و شب به دفعات بیشتری برای تخلیه ادرار نیاز خواهید داشت. البته اگر جنین شما در طی شب فعالیت بیشتری داشته باشد، ممکن است تعداد دفعات اجابت مزاج شما در طی شب افزایش یابد.
• افزایش ضربان قلب: در دوران بارداری، ضربان قلب شما برای پمپاژ بیشتر خون افزایش می‌یابد. از آنجا که بیشترین مقدار خون وارد رحم می‌شود، قلب شما باید برای فرستادن خون کافی به بقیه اعضاء بدنتان بیشتر فعالیت کند.
• تنگی نفس: افزایش هورمون‌های بارداری باعث می‌شود که تنفس شما عمیق‌تر شده و نفس کشیدن برایتان سخت‌تر شود.

به تدریج با پیشرفت بارداری، نفس کشیدن برایتان دشوارتر خواهد شد، زیرا با بزرگ شدن رحم، فضای بیشتری اشغال شده و درنتیجه فشار بیشتری به دیافراگم ( ماهیچه زیر ریه‌ها ) وارد می‌‌شود.

• گرفتگی عضلات پا و کمردرد: وزن زیادی که شما در این دوران با خود حمل می‌کنید، منجر به درد کمر و پاهایتان می‌شود. در این دوران بدن شما هورمونی به نام ریلاکسین تولید می‌کند که به زایمان طبیعی شما کمک می‌کند.یکی از اثرات هورمون ریلاکسین، شل کردن رباط‌ها در سراسر بدن است. این امر سبب ناپایداری و تزلزل بدن مادران شده و آنها را مستعد آسیب‌‌دیدگی به ویژه در ناحیه کمر می‌کند.
• سوزش سردل و یبوست: بسیاری از زنان باردار به دلیل برگشت محتویات معده به مری دچار سوزش سر دل می‌شوند. بارداری، فعالیت سیستم گوارش بدن را کندتر می‌سازد و در نتیجه غذا مدت زمان بیشتری در معده و روده باقی می‌ماند که این به نوبه خود باعث سوزش سر دل یا یبوست می‌شود. این دو عارضه با پیشرفت مراحل بارداری تشدید خواهد شد، زیرا بزرگ‌تر شدن رحم، فشار بیشتری بر روی معده و روده وارد خواهد کرد.

مشکلات خواب ممکن است علل دیگری نیز داشته باشد. بسیاری از زنان باردار می‌گویند رویاهای آنها واقعی‌تر شده است، حتی بعضی از آنها دچارکابوس نیز می‌شوند. استرس نیز می‌تواند باعث مشکلات خواب گردد. در طی دوران بارداری ممکن است شما نگران سلامتی نوزادتان یا توانایی خود به عنوان یک مادر باشید و یا برای انجام زایمان خود استرس داشته باشید. همه این احساسات طبیعی هستند، با وجود این ممکن است موجب بی‌خوابی شما و یا همسرتان شوند.

خواب راحت در دوران بارداری

برای بسیاری از مادران بارداری می‌تواند با محدودیت‌های بسیاری همراه باشد. زمانی که شما بسیار خسته و ناراحت هستید، فکر اینکه باید در تمام طول شب در یک حالت بخوابید، می‌تواند آزار دهنده باشد و خوابیدن را برایتان دشوارتر سازد. اما برای پیشگیری از این وضعیت و داشتن خوابی راحت می‌توانید قبل از خواب اقداماتی را انجام دهید. به عنوان مثال سعی کنید قبل از رفتن به رختخواب دوش بگیرید. این کار باعث آرامش شما می‌شود. همچنین یک نوشیدنی گرم مثل چای میوه‌ای به احساس آرامش شما کمک می‌کند. اگر از درد لگن یا درد اندام‌های خود رنج می‌برید، از همسرتان بخواهید تا قبل از خواب شما را ماساژ دهد. این روش‌ها می‌تواند تا زمان خوابیدن به شما آرامش دهد.

حاملگی پوچ یا بدون جنین

از هر دو مورد سقط جنینی که در سه ماه اول بارداری اتفاق می‌افتد، علت یک مورد آن حاملگی پوچ است. سقط جنین زمانی رخ می‌دهد که حاملگی در 20 هفته ابتدایی خود به صورت خود به خود به پایان برسد. هنگامی که یک زن حامله می‌شود، تخمک بارورشده به دیواره رحم می‌چسبد. در حدود هفته پنج تا شش حاملگی، جنین باید به وجود بیاید. در این زمان ساک حاملگی (که جنین در آن رشد می‌کند) حدود 18 میلی‌متر عرض دارد. در حاملگی پوچ، اگرچه ساک حاملگی شکل می‌گیرد و رشد می‌کند اما جنین رشد نمی‌کند.

حاملگی پوچ چیست؟

حاملگی پوچ که با نام تخمک سوخت نیز شناخته می‌شود، زمانی رخ می‌دهد که تخمک بارورشده خودش را به دیواره رحم می‌چسباند اما جنین رشد نمی‌کند. حاملگی پوچ در سه ماه اول بارداری و اغلب قبل از اینکه یک زن بداند که حامله شده است، رخ می‌دهد. معمولاً بالا بودن سطح ناهنجاری‌های کروموزومی باعث می‌شود بدن زن به طور طبیعی جنین را سقط  کند. در صورتی که تشخیص داده شد حاملگی شما پوچ است، یکی از اولین چیزهایی که باید بدانید این است که جنین شما از دست خواهد رفت. بنابراین زمان و اجازه ناراحت شدن را به خود بدهید.

تشخیص

اگر فکر می‌کنید که یک حاملگی نرمال داشته‌اید، شما تنها نیستید. بسیاری از زنانی که حاملگی پوچ داشته‌اند همین فکر را می‌کرده‌اند؛ به خاطر اینکه در حاملگی پوچ نیز سطح گنادوتروپین جفتی (هورمون hCG) افزایش می‌یابد و در نتیجه تست حاملگی جواب مثبت را نشان می‌دهد. بعد از لقاح تخمک، این هورمون توسط جفت تولید می‌شود. در حاملگی پوچ، سطح هورمون hCG می‌تواند همچنان بالا رود زیرا ممکن است جفت برای مدت کوتاهی رشد کند؛ حتی زمانی که جنینی وجود نداشته باشد.به همین دلیل برای تأیید اینکه ساک حاملگی خالی است و جنینی وجود ندارد و برای تشخیص حاملگی پوچ، معمولاً باید یک تست سونوگرافی انجام شود.

چگونه می‌توان از وقوع حاملگی پوچ جلوگیری کرد؟

متأسفانه در اکثر موارد نمی‌توان از وقوع حاملگی پوچ جلوگیری کرد. برخی زوج‌ها اگر چندین بار دچار حاملگی پوچ و سقط جنین شدند، به دنبال انجام آزمایش‌های ژنتیکی خواهند رفت. حاملگی پوچ در اغلب موارد فقط یک‌بار رخ می‌دهد و به ندرت اتفاق می‌افتد که زنی بیش از یک‌بار آن را تجربه کند.

راههای دوقلو باردار شدن (دوقلوزایی)

بارداری دوقلویی مزایای خاص خود را دارد. البته واضح است که مراقبت همزمان از دو نوزاد چندان ساده نیست، بااین حال تصور این که کافی است یک بار عوارض بارداری و درد زایمان را تحمل کرد، این سوال را در ذهن مادران ایجاد می‌کند که چگونه دوقلو حامله شوم. اگر شما نیز می‌خواهید از روش‌های دوقلو باردار شدن مطلع شوید و از پدر و مادر شدن خود لذت مضاعف ببرید، در ادامه با ما همراه باشید. در مقاله حاضر راه‌های طبیعی مختلف بارداری دوقلو، درمان‌های ناباروری و روش‌های متعدد بارداری دوقلو را برایتان شرح می‌دهیم.

دوقلو باردار شدن

اگر شما نیز می‌خواهید شانس دوقلو باردار شدن را افزایش دهید، اول باید بدانید که لقاح یا آبستنی دوقلویی چگونه رخ می‌دهد. دو نوع دوقلوی همسان یا تک‌تخمکی و غیرهمسان یا دو تخمکی وجود دارد.

• دوقلو همسان: تقریباً یک سوم دوقلوها همسان یا تک‌تخمکی هستند و از سر اتفاق به وجود می‌آیند. دوقلوها زمانی همسان می‌شوند که یک تخمک با یک اسپرم بارور شود و به دو جنین مجزا تقسیم شود. جفت و ترکیب ژنتیکی هر دو جنین یکسان است. دوقلوهای همسان در بانوانی مشاهده می‌شود که با بهره‌گیری از درمان‌های باروری حامله می‌شوند.
• غیرهمسان: دوقلوهای غیرهمسان یا دوتخمکی زمانی به وجود می‌آیند که دو تخمک با دو اسپرم بارور شود. هر جنین منحصر به فرد و متمایز از دیگری است و جفت یا ترکیب ژنتیکی یکسان ندارند. از آنجایی‌که فقط نیمی از آرایش ژنتیکی دوقلوهای غیرهمسان یکسان است، دو نوزاد لزوماً جنسیت مشابه ندارند.
  

  درمان‌های باروری

  درمان‌های باروری شانس دوقلوزایی را افزایش می‌دهد. متخصص زنان و زایمان بهترین روش درمان را پیشنهاد می‌دهد.

  • لقاح مصنوعی (IVF): احتمال دوقلوزایی در بانوانی که تحت درمان لقاح مصنوعی قرار می‌گیرند، 20 تا 40 درصد بیشتر از بارداری یک قلو است. درهرحال این مورد به تعداد نطفه‌هایی بستگی دارد که در رحم قرار داده می‌شود. شواهد بیانگر آن است که درمان‌های باروری مانند لقاح مصنوعی احتمال حاملگی با دوقلوهای همسان را افزایش می‌دهد.
  • تلقیح داخل رحمی (IUI):اسپرم‌ها با سرنگ داخل رحم تزریق می‌شود. البته تلقیح داخل رحمی به تنهایی احتمال چندقلوزایی را افزایش نمی‌دهد. بانوانی که از این درمان بهره می‌گیرند، داروهای باروری را نیز برای تسهیل حاملگی مصرف می‌کنند.
    

    مکمل‌های باروری برای دوقلو باردار شدن

    قرص‌ها و مکمل‌ها احتمال بارداری دوقلو را اندکی افزایش می‌دهد.

    • مصرف مکمل اسید فولیک: مصرف اسید فولیک در دوران قبل از بارداری احتمال دوقلو باردار شدن را افزایش می‌دهد. البته مصرف مکمل فولیک اسید در کنار مکمل‌های مولتی ویتامین از بروز ناهنجاری‌ها و بدشکلی‌های لوله عصبی نیز جلوگیری می‌کند و در نتیجه نوزادی سالم متولد می‌شود. نتایج پژوهش‌های جدید بیانگر این نکته است که انجام درمان IVF در کنار مصرف زیاد فولات احتمال دوقلو شدن بچه‌ها را افزایش می‌دهد.
    • گنادوتروپین: این داروها به دلیل بهبود سلامت تخمک‌ها و کمک به بلوغ آنها احتمال دوقلوزایی را افزایش می‌دهد. گنادوتروپین آزاد شدن همزمان چند تخمک را تحریک می‌کند. پزشک داروی مناسب را تجویز می‌کند.
    • پروژسترون: پروژسترون پوشش داخلی رحم را تقویت می‌کند و به این ترتیب احتمال بارداری دوقلو را افزایش می‌دهد. اگر بیش از یک تخمک بارور شود، نطفه بهتر می‌تواند به دیواره رحم بچسبد و یک بارداری دوقلویی  موفقیت‌آمیز رخ می‌دهد. قرص‌های باروری در اکثر موارد منجر به تولد دوقلوهای غیرهمسان و نه همسان می‌‍شود، چون قرص‌ها احتمال آزاد شدن همزمان چند تخمک را افزایش می‌دهد.

آزمایش ژنتیک و مشاوره ژنتیک

 

در طی مشاوره ژنتیک، متخصصان با ارائه آموزش‌هایی در خصوص بیماری‌های ژنتیکی شما را در مورد ابتلاء خود و یا فرزندتان و یا عضو دیگری از خانواده به مشکلات ژنتیکی آگاه کرده و برای تصمیم‌گیری در مورد انجام آزمایشات و درمان مربوطه به شما کمک می‌کنند.

آزمایش ژنتیک شامل بررسی DNA شماست، DNA در واقع یک پایگاه داده‌ شیمیایی است که حامل دستورالعمل‌هایی برای عملکرد بدن شما می‌باشد. آزمایش ژنتیک می‌تواند تغییرات ژنی را که ممکن است باعث بیماری شما گردد، نشان می‌دهد.

مشاوره ژنتیک چیست؟

 

مشاوره ژنتیک فرآیندی است که میزان احتمال انتقال بیماری‌های ارثی شما به نوزادتان را تعیین می‌کند. مشاوره ژنتیک شامل کمک‌های حرفه‌ای و تخصصی متخصصین است که به شناسایی افراد در معرض خطر و بررسی مشکلات ژنتیکی موجود در اعضای خانواده آنها می‌پردازند و اطلاعات بدست آمده در مورد این اختلالات را تفسیر نموده و الگوهای وراثت و خطر تکرار این اختلالات را تجزیه و تحلیل می‌کنند، همچنین در مورد گزینه‌های موجود برای خانواده بحث و گفتگو می‌کنند.

چه افرادی باید مشاوره ژنتیک را انجام دهند؟

 

مشاوره ژنتیک برای اکثر زوج‌هایی که در انتظار تولد نوزادشان هستند و یا قصد بارداری دارند ضروری نیست.

زوج‌هایی باید مشاوره ژنتیک را انجام دهند که دارای یک (یا چندین) عوامل خطر زیر هستند:

• نتایج غیر طبیعی آزمایش‌های معمول دوران بارداری
• نتایج تست آمنیوسنتز که نشان دهنده یک اختلال کروموزومی باشد.
• وجود یک بیماری ارثی در یکی از اعضای نزدیک خانواده
• داشتن کودکی با یک نقص مادرزادی یا اختلال ژنتیکی
• مادران بالای 35 سال
  

  مشاوره ژنتیک چگونه انجام می‌شود؟

   

• مشاور ژنتیک کار خود را با آزمایش خون بستگان فرد (از هر دو طرف) شروع می‌کند و تاریخچه جامعی برای بیماری‌های خاص و دلیل بروز آنها تهیه می‌نماید. این مرحله احتمالاً مهم‌ترین بخش ارزیابی خطرات بیماری‌های ژنتیکی است.

  برای کمک به تسهیل این ارزیابی، متخصص احتمالاً سؤالاتی را در خصوص موارد زیر مطرح خواهد کرد:

  • آیا سابقه دیابت، فشار خون، سرطان و یا دوقلوزایی دارید؟
  • آیا بیماری‌های مشترک در اعضای خانواده شما وجود دارد؟
  • آیا سابقه بیماری ژنتیکی مانند فیبروز کیستیک، هموفیلی، یا دیستروفی عضلانی (تحلیل عضلانی) در خانواده شما وجود دارد؟
  • آیا در خانواده شما فردی دارای ناتوانی ذهنی و یا هر نوع نقص هنگام تولد وجود دارد؟
  • آیا هر یک از خواهران، عموزاده‌ها و یا بستگان شما دارای مشکلات هنگام تولد بوده‌اند؟
  • آیا پدر و مادر شما زنده هستند و از سلامتی برخوردارند؟
  • پیش‌زمینه نژادی شما چیست؟
  • آیا دلیلی وجود دارد که گمان می‌‌کنید کودک شما ممکن است با یک نقص مادرزادی یا دیگر مشکلات پزشکی متولد شود؟

وازکتومی

وازکتومی ( vasectomy)‏ «بستن لوله مردان»  متداولترین عمل جراحی در مردان برای پیشگیری از بارداری است.  فرد امکان فرزنددار شدن را از خود سلب می‌کند و امکان بازگشت هم تا ۶۰٪ وجود دارد (vasovasostomy).

وازکتومی یکی از روشهای متداول  و موثردر جلوگیری از باروری مردان می باشد. در این روش با جراحی کوچک مسیر وازدفران را که وظیفۀ عبور اسپرم  از بیضه به سمت پروستات و مجرای اداری دارد را مسدود می کنند
.
در بین انواع مختلف پیشگیری از بارداری، وازکتومی موفق‌ترین آنها محسوب می‌شود.

عمل وازکتومی سرپایی و بسیار ساده بوده و فرد ۳۰ دقیقه پس از عمل قادر به راه رفتن و رانندگی خواهد بود. پس از این عمل رنگ و بو و طعم و حجم منی و قدرت نعوظ و انزال تغییری نمیکند و فقط عامل باروری (اسپرم) مسدود می‌گردد.
این روش با بی حسی موضعی و درد کم و جراحی کوتاه مدت و ارزان قیمت است. درصد موفقیت 98درصد می‌باشد
عوارض جراحی بسیار کم و شامل احتمال خونریزی و یا عفونت جراحی در کوتاه مدت و یا درد بیضه به طور موقتی، و بندرت مزمن، می‌باشد. و فواید این روش، قابلیت باز کردن مجدد وازکتومی، ارزان بودن و دوره نقاهت کوتاه مدت آن می باشد.

ایا وازکتومی باعث ناتوانی جنسی می گردد

هرگز ولی موارد متعدد دیده می‌شود که بیمار پس از وازکتومی از کم شدن توانایی و یا تمایل جنسی شاکی می‌باشد که دلیل آن، تأثیر روحی انجام وازکتومی می‌باشد و از نظر علمی وازکتومی تأثیری جسمی بر روی توانایی جنسی ندارد. در صورت بروز دردهای طولانی مدت و آزار دهنده پس از وازکتومی احتیاج به باز کردن مجدد وازکتومی یا برداشت کامل لولۀ وازدفران می باشد.
وازدفران مجرای عبور اسپرم از بیضه به طرف پروستات و مجرای ادراری جهت اضافه شدن اسپرم به مایع انزالی منی می‌باشد که با انسداد این مجرا، باعث تهی شدن مایع منی از اسپرم می‌گردد و در نتیجه مایع خروجی انزالی حاوی اسپرم نمی‌باشد، لذا منجر به باروری نمی‌گردد.

روش انجام وازکتومی

وازکتومی از طریق برش کوچکی بر روی پوست در مسیر مجرای وازدفران انجام می‌گیرد. این برش معمولاً بر روی ساک بیضه(اسکلروتوم) و یا به ندرت قسمت تحتانی شکم انجام می‌گردد. سپس با باز کردن بافت زیر پوست و آزاد کردن مجرای وازدفران، قسمتی از مجرا برش داده شد و دو سر آزاد آن، با نخ جراحی مسدود می گردد.
در روشی که به نام وازکتومی بدون برش معروف می‌باشد بدون برش پوست با تیغ جراحی، از طریق سوراخ کوچکی بر روی پوست، به محل مجرای وازدفران دسترسی پیدا کرده و وازکتومی انجام می‌گردد.

درد بعد از وازکتومی

از عوارض دیررس وازکتومی درد می‌باشد.این درد ممکن است دائمی و یا هنگام تحریک جنسی و نزدیکی باشد دلیل بروز درد در بعضی افراد به درستی مشخص نیست. ممکن است افزایش فشار حرکت اسپرم، در لوله مسدود شده، عامل آن باشد ولی عوامل عصبی و روحی معمولاً بسیار تأثیر گذار است.
به هر حال درمان درد در بیمارانی که درد باعث آزار طولانی مدت می گردد باز کردن مجدد مجرای وازدفران و یا خارج کردن تمامی مسیر لولۀ وازدفران می باشد (Vasoepididymectomy) که خود این اقدام روش هزینه‌بر و زمان‌بر است.

وازکتومی و نارسایی جنسی

وازکتومی از نظر علمی تأثیری بر روی ناتوانی جنسی در رفتار سکس فرد ندارد و منجر به کاهش و یا افزایش تمایل و توانایی جنسی نمی‌گرد و
اسپرم ساخته شده در بیضه هنگام نزدیکی در مسیر لولۀ وازدفران حرکت می‌کند و پس از رسیدن به محل وازکتومی
هرچه فاصله زمانی بین انجام وازکتومی و جراحی باز کردن لوله کمتر باشد و تکنیک انجام جراحی بهتر باشد، شانس موفقیت عمل بیشتر خواهد شد. بهترین زمان کمتر از ۲ سال فاصله زمانی و در فردی که بیش از ۱۰ سال از وازکتومی گذشته باشد کمترین درصد موفقیت انتظار می‌رود.

روش باز کردن مجدد وازکتومی

بر خلاف وازکتومی که اقدامی ارزان قیمت، سریع و از نظر تکنیکی آسان می‌باشد، باز کردن آن روشی مشکل، زمان‌بر، و گران‌قیمت است. بهترین روش انجام به روش میکروسرجری (استفاده از میکروسکوپ و بزرگنمایی حین جراحی) می‌باشد و دقت و ظرافت حین جراحی تعیین کننده می باشد.

اقدامات لازم بعد از وازکتومی

۲۴ ساعت استراحت پس از انجام وازکتومی لازم است. مسکن و در صورت صلاحدید پزشک جراح، آنتی‌بیوتیک لازم است. همچنین مدت حدود ۳ ماه پس از وازکتومی، زمان لازم است بگذرد تا مایع منی فرد فاقد اسپرم و کاملاً نابارور گردد.
سه ماه پس از وازکتومی لازم است آزمایش مایع منی از نظر وجود اسپرم در سه مرحله انجام گیرد و در صورتی که مقدار اسپرم صفر باشد فرد می تواند عمل را موثر و کامل بداند. لذا پس از وازکتومی تا ۳ ماه سایر اقدامات جلوگیری‌کننده از باروری مثلاً استفاده از کاندوم توصیه می‌گردد.

تأثیر و میزان مصرف کافئین مادران در دوران شیردهی

وقتی کافئین وارد جریان خون شما می‌شود، مقدار کمی از آن، معمولاً کمتر از یک درصد وارد شیر شما می‌شود و یک یا دو ساعت بعد از مصرف آن، مقدار کافئین موجود در شیر مادر به اوج خود می‌رسد. بدن نوزاد نمی‌تواند به ‌راحتی کافئین را تجزیه و هضم کند و این ماده ممکن است در بدن او تجمع کند. بسیاری از کارشناسان می‌گویند مصرف روزانه دو یا سه فنجان چای یا قهوه‌، معمولاٌ زیاد ایرادی ندارد، اما لازم است بدانید که تحریک‌پذیری نوزادان در مورد مواد خوراکی با یکدیگر متفاوت است. در این مطلب می‌توانید با میزان کافئین موجود در نوشیدنی‌ها و برخی مواد غذایی آشنا شوید.

کافئین موجود در مواد مختلف

قهوه تنها یکی از این مواد حاوی کافئین است. مقدار کافئین موجود در یک واحد قهوه به ‌طور گسترده‌ای متفاوت است و به نوع دانۀ قهوه، روش بو دادن آن، روش دم کردن و حتی اندازۀ فنجان قهوۀ شما در ارتباط است. به عنوان مثال قهوۀ اسپرسو حاوی کافئین بیشتری است، اما معمولاً در یک فنجان کوچک سرو می‌شود، بنابراین یک فنجان پر از قهوۀ دم‌شده کافئین بیشتری دارد. اما برای کنترل مصرف کافئین خود، لازم است از کافئین موجود در مواد و نوشیدنی‌های دیگر مانند چای، نوشابه، نوشیدنی‌های انرژی‌زا، شکلات و بستنی قهوه آگاه باشید. کافئین همچنین در محصولات گیاهی و داروهای شیمیایی بدون نسخه مثل برخی از داروهای سردرد، سرماخوردگی و آلرژی نیز وجود دارد، پس بهتر است برچسب دارو‌ها را با دقت بخوانید و آنها را بدون دستور پزشک مصرف نکنید.

میزان کافئین موجود در نوشیدنی و خوراکی‌های رایج

طبق گفتۀ کارشناسان، مصرف حداکثر تا ۳۰۰ میلی‌گرم کافئین برای مادران شیرده در روز زیاد ایرادی ندارد. درست است که این میزان معادل چهار تا پنج فنجان چای یا دو تا سه فنجان قهوه است، اما نوشیدن چای ممکن است جذب آهن را برای بدن شما سخت‌تر کند و از آنجا که بدنتان در روزهای پس از زایمان برای تأمین انرژی به آهن نیاز دارد، به ویژه اگر دچار فقر آهن باشید، ممکن است مصرف زیاد چای برای شما کمی دردسرساز باشد. پس بهتر است مصرف چای و قهوۀ خود را به دو یا سه فنجان در شبانه‌روز محدود کنید. به‌طورکلی نیز میزان کافئین موجود در برخی از خوراکی‌ها و نوشیدنی‌ها به شرح زیر است:

• ۲۳۶ میلی‌لیتر چای سیاه دم‌کرده، حاوی ۴۷ میلی‌گرم کافئین
• ۲۳۶ میلی‌لیتر چای سبز دم‌کرده، حاوی ۲۵ میلی‌گرم کافئین
• ۲۳۶ میلی‌لیتر قهوۀ دم‌کرده، بین ۹۵ تا ۲۰۰ میلی‌گرم کافئین
• ۴۷۳ میلی‌لیتر لاته یا کاپوچینو، حاوی ۱۵۰ میلی‌گرم کافئین
• ۲۹ میلی‌لیتر اسپرسو، حاوی ۷۵ میلی‌گرم کافئین
• یک قاشق چای‌خوری نسکافه، حاوی ۳۱ میلی‌گرم کافئین
• ۳۵۵ میلی‌لیتر نوشابۀ کوکا، حاوی ۳۵ میلی‌گرم کافئین
• ۳۵۵ میلی‌لیتر نوشابۀ رژیمی، حاوی ۴۷ میلی‌گرم کافئین
• ۳۵۵ میلی‌لیتر سون‌آپ، حاوی صفر میلی‌گرم کافئین
• ۳۵۵ میلی‌لیتر اسپرایت، حاوی صفر میلی‌گرم کافئین
• ۲۴۵ میلی‌لیتر ردبول، حاوی ۷۷ میلی‌گرم کافئین
• ۲۳۶ میلی‌لیتر نوشابۀ انرژی‌زا، حاوی ۴۸ میلی‌گرم کافئین
• ۲۳۶ میلی‌لیتر هات‌چاکلت، حاوی ۸ تا ۱۲ میلی‌گرم کافئین
• ۲۹ میلی‌گرم شکلات تلخ با ۷۰ تا ۸۵ درصد پودر کاکائو، حاوی ۲۳ میلی‌گرم کافئین
• ۴۶ میلی‌گرم شکلات شیری، حاوی ۹ میلی‌گرم کافئین
• ۲۳۶ میلی‌گرم بستنی قهوه یا ماست‌بستنی، حاوی ۲ میلی‌گرم کافئین

نوشیدن بیش از دو یا سه فنجان قهوه یا بیشتر از پنج فنجان چای و مصرف بیش از حد کافئین موجود در این مواد خوراکی ممکن است باعث تحریک‌پذیری، وحشت‌زدگی یا مضطرب شدن و بی‌خوابی مادر، نوزاد یا هر دو شود. با این حال، هر نوزادی با دیگری متفاوت است. اگر به نظر می‌رسد حتی هنگامی که شما مقدار کمی کافئین می‌خورید، کودکتان اذیت می‌شود، شاید بهتر باشد که برای مدتی آن را از رژیم غذایی خود کنار بگذارید.

بسیاری از زنان شیرده احساس گرسنگی شدیدی دارند که اتفاقی کاملاً طبیعی است. بدن مادر دائماً در حال کار برای تولید شیر مورد نیاز کودک است. خوردن وعده‌های غذایی کوچک و میان‌وعده‌های سالم که در دوران بارداری نیز آن را رعایت کردید، یک راه خوب برای رفع احساس گرسنگی و بالا نگه داشتن سطح انرژی است. همچنین گرچه زیاد لازم نیست در دوران شیردهی تغییرات زیادی در نوع غذاهای مصرفی و سالم همیشگی خود بدهید، اما مواردی نیز در مورد مواد غذایی مشکل‌ساز احتمالی در شیردهی نیز وجود دارد که بد نیست اگر دربارۀ آنها بدانید. در این مطلب می‌توانید با نکاتی برای داشتن یک رژیم غذایی مناسب برای حفظ سلامت مادران در زمان شیردهی آشنا شوید.

کالری‌ها

یکی از شگفتی‌های شیر مادر این است که حتی زمانی که مادری همۀ مواد غذایی مورد نیاز بدنش را نمی‌خورد، می‌تواند نیازهای تغذیه‌‌ای کودک را تأمین کند. اما اگر یک رژیم کم‌کالری را شروع کرده یا یک گروه غذایی را حذف کرده باشید، این کار می‌تواند در کیفیت و کمیت شیر شما تأثیر بگذارد. همچنین این موضوع که کودک از کمبودهای گاه‌به‌گاه رژیم غذایی شما آسیب نمی‌بیند، به این معنا نیست که شما نیز از آن صدمه نمی‌بینید. هنگامی که مواد مغذی مورد نیاز را از رژیم غذایی خود دریافت نمی‌کنید، بدن شما از ذخایر خود برای جبران این کمبود استفاده می‌کند که در نهایت تمام می‌شود و این برای بدنتان ضرر دارد، زیرا شما برای مراقبت از یک نوزاد به قدرت و توان جسمی نیاز دارید ولی نمی‌توانید انرژی لازم را برای آن داشته باشید.

برای داشتن یک رژیم غذایی مناسب در زمان شیردهی بهتر است کالری‌ها را نشمارید. هرچند میزان دقیق و مشخصی برای مقدار کالری مورد نیاز یک مادر شیرده وجود ندارد، اما به‌طورکلی، بیشتر زنان شیرده به کالری بیشتری نسبت به مادران غیرشیرده نیاز دارند و خیلی بهتر است اگر به جای شمارش کالری‌های مصرفی، از احساس گرسنگی به عنوان راهنمای خود برای غذا خوردن استفاده کنید. مقدار دقیق کالری‌های مورد نیاز مادر با عواملی مثل وزن، سطح فعالیت شما، میزان ورزش کردن، چگونگی سوخت‌وساز بدن و دفعات شیردهی ارتباط دارد. اگر نگران افزایش وزن هستید، با پزشک خود در مورد آنچه می‌توانید برای داشتن وزن سالم انجام دهید صحبت کنید.

کاهش وزن آهسته

کاهش وزن را خیلی آهسته شروع کنید. در برخی از تازه‌مادرها، وزن بدن خودبه‌خود و به سرعت کاهش می‌یابد، درحالی‌که دیگران وزن زیادی کم نمی‌کنند. این اتفاق نیز با میزان فعالیت و سوخت‌وساز بدن و نوع مواد غذایی مصرفی شما در ارتباط است. بهتر است اضافه وزن دوران بارداری خود را به تدریج کم کنید و حداقل تا دو ماه پس از تولد کودک از رژیم غذایی برای کاهش وزن استفاده نکنید. رژیم غذایی کم‌کالری در چند ماه اول می‌تواند سطح انرژی شما را کاهش دهد و تولید شیرتان را کم کند. اگر اضافه وزن دارید یا دچار چاقی هستید، لازم است ابتدا با پزشک خود در این مورد مشورت کنید.

بیشتر زنان می‌توانند با ترکیب یک رژیم غذایی سالم با انجام میزان متوسطی از ورزش و فعالیت در هفته وزن کم کنند. افت ناگهانی و زیاد کالری می‌تواند در فرایند تولید شیر بدن شما تأثیر بگذارد، بنابراین برای کاهش سریع وزن رژیم غذایی شدیدی نگیرید. اگر شش هفتۀ اول پس از زایمان، بیش از نیم کیلوگرم در هفته وزن کم می‌کنید، نشانۀ آن است که نیاز به کالری بیشتری دارید که باید آن را جبران کنید.

مواد غذایی سالم

انواع غذاهای سالم را در رژیم خود بگنجانید. تنوع و تعادل، دو عامل مهم برای داشتن یک رژیم غذایی سالم است. خوردن ترکیبی از پروتئین، کربوهیدرات‌ها و چربی در وعده‌های غذایی باعث می‌شود مدت طولانی‌تری احساس سیری کنید و مواد مغذی مورد نیاز بدن شما نیز تأمین شود. کربوهیدرات‌های پیچیده مانند غلات کامل، حبوبات سبوس‌دار، میوه‌ها و سبزیجات تازه، نه تنها بیشتر از نشاسته و قندهای فرآوری‌شده برای شما مواد مغذی فراهم می‌کند، بلکه انرژی بادوام‌تری دارد. این مهم است که موادی از تمام گروه‌های غذایی انتخاب کنید تا بتوانید ویتامین مورد نیاز خود و کودکتان را دریافت کنید. بنابراین تنوع ایجاد کنید و امروز چیزی را بخورید که دیروز نخورده‌اید.

مصرف ماهی‌ها

به میزان مشخصی از ماهی‌ها استفاده کنید. وقتی کودک را با شیر خود تغذیه می‌کنید، بهتر است که پروتئین لازم بدنتان را از منابعی مثل ماهی دریافت کنید. برخی از ماهی‌ها، به ویژه ماهی‌های آب‌های سرد حاوی DHA و EPA یا همان اسیدهای چرب امگا۳ است که نقش مهمی در رشد مغز و چشم نوزاد و در طول سال اول زندگی کودک دارد. شما می‌توانید در طول هفته، به اندازۀ دو وعدۀ معمولی از ماهی‌هایی مثل سالمون یا قزل‌آلا و دیگر غذاهای دریایی مثل میگو بخورید و یادتان باشد در مصرف ماهی‌ها خیلی زیاده‌روی نکنید، زیرا برخی از ماهی‌ها حاوی جیوه هستند که بهتر است آنها را از روی اصول و میزان مناسب مصرف کرد. اگر هم غذاهای دریایی دوست ندارید، شاید بتوانید یک مکمل امگا۳ را امتحان کنید، اما حتماً قبل از آن با پزشک خود برای تعیین میزان مصرفی این مکمل صحبت کنید.

چربی‌ها

چربی‌های سالم را انتخاب کنید. برای انتخاب چربی مورد نیاز در رژیم غذایی، چربی‌‌های اشباع‌نشده مصرف کنید. منابع این چربی‌های سالم شامل روغن کانولا، روغن زیتون و ماهی‌هایی مثل ماهی قزل‌آلا و همچنین آووکادو، زیتون، آجیل و انواع تخمۀ بدون نمک است. چربی‌های اشباع‌شده را در رژیم غذایی خود محدود کنید و از چربی‌های ترانس پرهیز کنید، زیرا هر دوی این چربی‌ها ناسالم است. چربی‌های اشباع‌شده در گوشت‌های دارای چربی بالا، شیر کامل، روغن‌های مناطق گرمسیر مثل روغن هستۀ خرما و روغن نارگیل و کره وجود دارد و روغن‌های نیمه‌هیدروژنه حاوی چربی‌های ترانس است. خوردن بیش از حد این چربی‌های ناسالم، علاوه بر مضر بودن برای رژیم غذایی شما، می‌تواند ترکیب چربی شیر مادر را تغییر دهد که برای سلامت کودک خوب نیست.

مایعات و نوشیدنی‌ها

مقدار زیادی آب و مایعات مناسب و بدون قند بنوشید. وقتی نوزاد را با شیر خود تغذیه می‌کنید، بدن شما به مقدار زیادی مایعات نیاز دارد. احساس تشنگی یک راهنمای خوب برای میزان مصرف مایعات است. یعنی هر زمان که احساس تشنگی می‌کنید، لازم است مایعات و آب بنوشید. همچنین اگر ادرار شما تیره باشد، نشانۀ این است که بدن شما آب کافی ندارد. همچنین بهتر است مصرف کافئین را محدود کنید. اگر دوست دارید، اشکالی ندارد که با وجود شیردهی، صبح‌ها یک فنجان چای بخورید، اما در مجموع لازم است مصرف چای و قهوۀ شما کم باشد. مقدار کمی از کافئین به شیر مادر منتقل می‌شود و می‌تواند در بدن کودک جمع شود، زیرا او نمی‌تواند به راحتی آن را تجزیه و دفع کند. بیشتر کارشناسان پیشنهاد می‌کنند که مادران شیرده،، مصرف قهوه، چای، نوشابه‌های گازدار، نوشابه‌های انرژی‌زا، شکلات و بستنی قهوۀ خود را به حداکثر ۳۰۰ میلی‌گرم کافئین در روز محدود کنند و اگر شما در حال شیردهی به یک نوزاد تازه متولدشده یا زودرس هستید، بهتر است خیلی کمتر از این مقدار مصرف کنید. بهتر است با میزان کافئین موجود در مواد غذایی آگاه باشید تا از مصرف بیش از حد آن جلوگیری کنید.

غذاهای مشکل‌ساز

بیشتر مادران شیرده می‌توانند هنگام شیردهی، انواع مختلفی از مواد غذایی مثل غذاهای ادویه‌دار را بخورند، بدون اینکه نوزاد اعتراضی داشته باشد. در واقع، برخی از کارشناسان معتقدند نوزادان از طعم‌های گوناگون در شیر لذت می‌برند. خوردن غذاهای مورد علاقۀ شما هنگام شیردهی، کودک را با طعم رژیم غذایی شما آشنا می‌کند و این کار ممکن است وقتی شروع به خوردن غذاهای جامد کرد، در پذیرش طعم غذاهای مختلف کمک کند.

اما برخی مادران معتقدند خوردن چیزهایی مانند کلم‌بروکلی، کلم‌پیچ، گل‌کلم، کلم‌بروکسل، محصولات لبنی، شکلات، مرکبات، سیر و فلفل قرمز، کودک شیرخوار را دچار نفخ یا تحریک‌پذیر می‌کند. اگر پس از خوردن یک مادۀ غذایی خاص توسط شما، کودک به طور مداوم ناراحت به نظر می‌رسد، بهتر است این موضوع را با پزشکتان در میان بگذارید و بعد از مشورت با او از خوردن آن خودداری کنید تا تغییر ایجادشده در کودک را ببینید و بی‌دلیل خودتان را از خوردن هر مادهٔ غذایی مفیدی محروم نکنید. در موارد نادری نیز ممکن است کودک شما به چیزی که خورده‌اید آلرژی داشته باشد. در این صورت ممکن است متوجه یک واکنش روی پوست او مثل راش یا کهیر، یا اختلالی در تنفس او مثل خس‌خس یا کبود شدن یا تغییر مشخصی در مدفوع او مثل اسهال شوید. در این صورت، خوردن آن ماده را قطع کنید و فوراً با پزشک کودکتان تماس بگیرید.

وقتی سطح انرژی بدنتان پایین است، شاید نتوانید در برابر وسوسۀ مصرف کافئین، شکلات و شیرینی یا هر چیزی که به شما انرژی بدهد مقاومت کنید و خیلی راحت ممکن است سراغ غذا‌های آماده بروید، اما سعی کنید در برابر این حس مقاومت کنید. شاید غذای آماده به شما انرژی موقتی بدهد، اما در نهایت این انرژی افت می‌کند. شما می‌توانید به راحتی به جای مصرف این مواد غذایی مضر، مواد غذایی سرشار از پروتئین یا فیبر را انتخاب کنید که انرژی مورد نیاز بدنتان را تأمین می‌کند. در این مطلب می‌توانید با چند مادۀ غذایی مناسب برای افزایش سطح انرژی بدن مادران پس از زایمان آشنا شوید.

تخم‌مرغ

تخم‌مرغ که فقط ۷۸ کالری و در عین حال ۶ گرم پروتئین دارد، دارای پروتئین و سرشار از مواد مغذی دیگر است. بیشتر مردم معمولاً سعی می‌کنند زردۀ تخم‌مرغ را نخورند، چون کلسترول دارد. اما زردۀ تخم‌مرغ حاوی کولین است که برای حافظه بسیار مهم است. اگر در مصرف تخم‌مرغ افراط نکنید، کلسترول خون شما افزایش پیدا نمی‌کند. همچنین زردۀ تخم‌مرغ را به صورت پخته مصرف کنید و از خوردن تخم‌مرغ خام خودداری کنید.

بلغور یا حریرۀ جوی دوسر

بلغور جو که سرشار از ویتامین‌های B که کاهش‌دهندۀ اضطراب و فیبر‌های حل‌شدنی است، بهترین گزینه برای بالا بردن سطح انرژی شماست. فیبر رژیمی شما را بدون افزایش وزن سیر می‌کند. همچنین سطح قند خونتان را ثابت نگه می‌دارد و از خواب‌آلودگی شدید در ساعت‌های روز جلوگیری می‌کند. بلغور جو را با شیر مخلوط کنید و چند میوۀ مغذی مثل توت‌خشک‌، توت‌فرنگی یا کشمش به این بلغور اضافه کنید تا یک میان‌وعدۀ سالم و مقوی داشته باشید.

ماهی

ماهی‌ها سرشار از ویتامین‌ها، مواد معدنی و اسید‌های چرب اساسی و مهم امگا۳ هستند که تحقیقات نشان داده است تأثیر زیادی در بهبود حالتان دارد. به علاوه، میزان چربی و کالری آنها از بسیاری منابع دیگر پروتئین کمتر است. ماهی‌هایی مثل ماهی سالمون نیز به محافظت از قلب کمک می‌کند و توانایی مغز را بالا می‌برد.

عدس

عدس جزء حبوبات زودپز است و منبعی عالی از فیبر حل‌شدنی است که انرژی ثابتی به شما می‌دهد، کند می‌سوزد و قند خون را هم تثبیت می‌کند. این فیبر همراه با فولات و منیزیم، به تقویت قلب هم کمک می‌کند. علاوه بر اینها، عدس منبعی عالی از آهن است، ماده‌ای که در دوران بارداری و شیردهی بیشتر به آن نیاز دارید. بهتر است عدس را با غلات کامل مثل برنج قهوه‌ای و جوپرک مصرف کنید تا پروتئین کامل به دست بیاورید، زیرا پروتئین حاوی هر نُه آمینواسید ضروری بدن هست.

هوموس

این غذای خوشمزه با نخود، کنجد، لیموترش و روغن زیتون درست می‌شود و سرشار از پروتئین، فیبر، آهن، ویتامین C و فولات است. بهتر است نخود را از قبل بخیسانید تا دچار نفخ نشوید. هوموس را همچنین می‌توانید در کنار تکه‌های خلال‌شدۀ هویج و انواع نان جو مصرف کنید.

بادام‌زمینی

بادام‌زمینی کالری بالایی دارد، اما از مواد غذایی دیگر سیرکننده‌تر است و به طور طبیعی میزان کالری مصرفی شما را در طول روز را کنترل می‌کند. برخی تحقیقات نشان داده است که وقتی افراد به مدت چندین هفته، روزانه ۵۰۰ کالری بادام‌زمینی مصرف کردند، سرعت متابولیسم آنها در زمان استراحت افزایش یافت؛ بدون این که میزان ورزش خود را بیشتر کنند.

آجیل

آجیل یکی از کامل‌ترین تقویت‌کنندۀ سطح انرژی است. آجیل‌ها مخصوصاً آجیل خام به قدر کافی کربوهیدرات و پروتئین دارد که به شما انرژی پیاده‌روی یا کوهنوردی بدهد. برای اینکه شکر، نمک و چربی اضافه مصرف نکنید، مخلوط خودتان را با توت‌خشک، برگۀ زردآلو و آجیل‌های سالمی ک برای قلب مفید است مانند پسته و بادام خام درست کنید.

ماست

ماست در مقایسه با شیر، حاوی مقادیر بیشتری پروتئین، کلسیم و ویتامین D است. به علاوه، بسیاری از ماست‌ها مثل ماست‌های پروبیوتیک، باکتری‌های مفید زنده و فعال دارد که به هضم بهتر غذا کمک می‌کند. پس سعی کنید ماست را به عنوان میان‌وعدۀ روزانه مصرف کنید.

کدو حلوایی

کدو حلوایی سرشار از پتاسیم است. پتاسیم ماده‌ای است که به عملکرد بهتر قلب و عضلات شما کمک می‌کند. به علاوه، فیبر و ویتامین A زیادی دارد. فیبر به تثبیت قند خون شما کمک می‌کند و ویتامین A به قوی شدن سیستم ایمنی بدن برای مبارزه با عفونت‌های کاهش‌دهنده انرژی کمک می‌کند. کدو حلوایی پخته‌شده را می‌توانید به تنهایی یا در کنار کمی برنج قهوه‌ای مصرف کنید.

سیب

میوۀ سیب سرشار از فیبر است که نه تنها گزینه‌ای عالی برای یک میان‌وعدۀ بعدازظهر است، بلکه قدرت بالایی در مبارزه با بیماری‌ها دارد. به علاوه، سیب حاوی بورون است که ماده‌ای معدنی است و می‌تواند شما را هوشیار نگه دارد.

اگر هم خیلی هوس شکلات کرده‌اید، می‌توانید به جای شکلات معمولی، شکلات تلخ بخورید. شکلات تلخ با کیفیت خوب و حداقل ۷۰ درصد کاکائو، سطح سروتونین مغزتان را بالا می‌برد و حالتان را بهتر می‌کند. برخی تحقیقات نشان داده است که مصرف شکلات باعث ترشح اندورفین در بدن می‌شود، ماده‌ای شیمیایی که حس سرخوشی را ایجاد می‌کند.

بارداری خارج رحمی چطور درمان می شود؟

روش درمان به زمان تشخیص و اینکه تشخیص چقدر قطعی باشد و همچنین به اندازه جنین و تکنیکهای در دسترس بستگی دارد و هدف پزشک خارج کردن جنین و حفظ توانایی باروری است.

اگر بارداری به وضوح در خارج از رحم بوده و اندازه جنین هنوز کوچک باشد شاید بتوان از درمان دارویی استفاده کرد. درمان غیر جراحی یک بارداری خارج رحمی بدون پارگی، استفاده از نوعی داروی ضد سرطان به نام متوترکسات است که به صورت تزریق داخل وریدی در بیمارستان یا درمانگاه بیماران سرپایی، تجویز می شود. متوترکسات ترکیبی است که باعث مسموم شدن سلول ها و خاتمه بارداری می شود. در صورتی که سطح HCG پس از این روش درمانی کاهش یابد، نشانه به پایان رسیدن بارداری است و پس از آن علایم نیز بهبود می یابندبا این حال ممکن است بعد از استفاده از دارو نیز نهایتا نیاز به جراحی وجود داشته باشد.

اگر وضعیت مادر خوب بوده و جنین نیز هنوز خیلی بزرگ نشده باشد که آسیب به لوله های رحمی وارد کرده باشد می توان از جراحی لاپاروسکوپی نیز برای خارج کردن آن استفاده کرد. همانطور که در بالا توضیح داده شد با استفاده از یک دوربین بسیار کوچک داخل لگن مشاهده شده و جراحی نیز با لوازم بسیار ریز و دقیق انجام می شود. این عمل با بی حسی موضعی انجام می شود و نقاهت آن کمتر از یک هفته خواهد بود. البته نیاز به تجهیزات و پزشک متخصص کاملا ورزیده در استفاده از این روش دارد.

در صورتی که افزایش سن بارداری و سایز جنین منجر به آسیب جدی در ناحیه شده و یا خونریزی شروع شده باشد بهترین روش جراحی با بیهوشی و باز کردن شکم است تا جنین و کلیه نسوج آسیب دیده خارج شود. ممکن است در شرایطی بتوان لوله رحم را ترمیم کرد اما گاهی لازم است کل یک لوله خارج شود و این مساله روی توانایی باروری در آینده تاثیرگذار خواهد بود. دوره نقاهت در جراحی شکمی حدود 6 هفته خواهد بود.

بنابراین بهتر است سعی شود که پیش از پارگی و تخریب لوله، بارداری لوله ای تشخیص داده شود. با تشخیص زود هنگام می توان مانع از بروز خونریزی داخلی بدلیل پارگی و خونریزی لوله و احتمالا از دست دادن لوله رحمی شد. اغلب بارداری های خارج رحمی حدود هفته های 6 تا 8 بارداری شناسایی می شوند. کلید تشخیص زود هنگام، توجه به علائم و رابطه مناسب بین شما و پزشک و بحث در مورد وجود هر نوع علامت و شدت آن است.

آیا بعد از یک بارداری خارج رحمی می توان یک بارداری طبیعی و سالم را تجربه کرد؟

بله. هر چه زودتر بارداری خارج رحمی تشخیص داده و درمان شود صدمات کمتری به لوله های رحم وارد شده و شانس یک حاملگی عادی را در آینده افزایش می دهد. حتی اگر خانمی یکی از لوله هایش را از دست بدهد باز هم می تواند مادامی که یک لوله رحم سالم دارد بطور عادی باردار شود. با این حال در آینده به محض آگاهی از بارداری باید به پزشک خود اطلاع دهد تا سونوگرافی زودهنگام و بررسی های لازم انجام شود.

جای امیدواری است که اگر تحت شرایطی خانمی هر دو لوله رحم خود را از دست بدهد، می تواند از روشهای درمان ناباروری مانند IVF برای قرار دادن تخمک لقاح یافته در محل مناسب استفاده کند و دوران بارداری را بگذراند.

احتمال وقوع یک بارداری خارج رحمی دیگر چقدر است؟

بطور کلی این احتمال حدود 10 تا 15 درصد است، بسته به اینکه علت اولین بارداری خارج رحمی چه بوده و از چه روش درمانی استفاده شده است. در واقع اگر دلیل اولیه شما عفونت و انسداد لوله ای باشد ممکن است همان تاثیر را بر لوله رحم دیگر شما گذاشته باشد و در این حالت ممکن است احتمال وقوع مجدد آن به 85 تا 90 درصد نیز برسد.

بارداری خارج رحمی چطور تشخیص داده می شود؟

از آنجا که امکان وجود بسیاری از علایم فوق در یک بارداری طبیعی نیز هست، تشخیص بارداری خارج رحمی برای پزشک آسان نیست. بنابراین از روشهای زیر در تشخیص آن کمک گرفته می شود:

آزمایش خون و اندازه گیری مقدار HCG در خون. در یک بارداری طبیعی مقدار گنادوتروپین جفتی انسانی HCGبه سرعت افزایش می یابد و اگر سطح HCG آن طور که انتظار می رود افزایش نیابد، به وجود نوعی بارداری غیر طبیعی مشکوک می شویم. در صورت وجود بارداری خارج رحمی، ممکن است سطح HCG افزایش یابد ولی در سونوگرافی، هیچ نشانه ای مبنی بر بارداری درون رحم دیده نمی شود.

معاینه داخلی از طریق واژن. احتمالا دهانه رحم بسیار دردناک بوده و ممکن است در معاینه توده ای در ناحیه لوله ها و خارج از رحم لمس شود.

سونوگرافی. سونوگرافی راه خوبی برای تشخیص بارداری خارج رحمی است. ممکن است با سونوگرافی بتوان بارداری لوله ای را درون لوله فالوپ مشاهده کرد. پزشک ممکن است بدلیل پارگی لوله یا خونریزی، مقداری خون در حفره شکم ببینید و یا توده ای در ناحیه لوله فالوپ یا تخمدان قابل مشاهده باشد.

ممکن است حتی با نجام آزمایشات فوق تشخیص قطعی امکانپذیر نباشد. گاهی در سقط نیز علائمی مشابه دیده می شود. بنابراین ممکن است پزشک فرد را تحت نظر بگیرد یا درخواست لاپاروسکوپی نماید. با استفاده از لاپاروسکوپی، بهتر می توان بارداری خارج رحمی را تشخیص داد. برش های بسیار کوچکی در ناحیه ناف و بخش تحتانی شکم ایجاد می شود و پزشک داخل شکم و اعضای لگنی را با وسیله کوچکی به نام لاپاروسکوپ مشاهده می کند. با این روش می توان محل بارداری خارج رحمی را پیدا نمود.