اهمیت اسیدهای چرب امگا 3 در بارداری

امگا ۳ اسیدهای چرب ضروری هستند که باید در رژیم غذایی مصرف شوند. مصرف کافی اسیدهای چرب امگا ۳ در دوران بارداری بسیار مهم است، زیرا آنها اجزاء تشکیل دهنده حیاتی مغز و شبکیه جنین هستند. اسیدهای چرب امگا ۳ نیز ممکن است در تعیین طول بارداری و پیشگیری از افسردگی پری ناتال نقش داشته باشند. در ادامه نوشته امروز سایت دکتر فرشته دانشمند متخصص زنان اصفهان اهمیت اسیدهای چرب امگا 3 در بارداری را مورد بررسی قرار خواهیم داد.

فعال ترین شکل‌های اسیدهای چرب امگا ۳ از نظر بیولوژیکی، اسید دوکوزاهگزانوئیک و ایکوزاپنتانوئیک اسید هستند که عمدتاً از منابع دریایی مانند غذاهای دریایی و جلبک‌ها به دست می‌آیند.

چربی‌های امگا 3 باید بخشی از رژیم غذایی روزانه همه افراد باشند. این چربی ها با التهاب مبارزه می‌کنند، چربی خون (تری گلیسیرید) و فشار خون را کاهش، کلسترول HDL (نوع خوب) را افزایش می‌دهند و باعث کاهش کلسترول LDL (نوع بد) و فشار خون می شوند. این چربی‌های مفید برای زنان باردار و نوزادان، اهمیت ویژه‌ای دارند.

تاثیر اسیدهای چرب امگا ۳ در بارداری

امگا ۳ باعث رشد مغز و چشم در نوزادان می شود و از زایمان زودرس پیشگیری می کند. تحقیقات نشان می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌دهد، امگا ۳ به کاهش علائم افسردگی در زنان مبتلا به افسردگی پری ناتال کمک می کند.

زنان باردار باید حدود 1.4 میلی گرم در روز امگا 3 مصرف کنند. غذاهای گیاهی مانند روغن های گیاهی و گردو حاوی اسید آلفا لینولنیک (ALA) هستند. علاوه بر آن، روغن ماهی و سایر منابع دریایی سرشار از ایکوزاپنتانوئیک اسید (EPA) و اسید دوکوزاهگزانوئیک (DHA) هستند. مکمل قبل از تولد هم ممکن است حاوی اسیدهای چرب امگا 3 نیز باشد.

مطلب پیشنهادی : ارتباط ضخامت اندومتر در بارداری

مصرف روغن ماهی در دوران بارداری

گاهی اوقات مصرف مکمل های امگا 3 توصیه می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود، به خصوص اگر رژیم غذایی زنان در بارداری شامل ماهی نباشد. از پزشک خود در مورد مکمل های DHA ایمن و بدون جیوه و مناسب برای بارداری سوال و همچنین بررسی کنید که آیا ویتامین دوران بارداری شما قبلاً حاوی این مکمل‌ها است یا خیر.

بسیاری از ویتامین‌های دوران بارداری در حال حاضر 200 تا 300 میلی‌گرم DHA دارند، بنابراین قبل از افزودن سایر مکمل‌ها، مهم است که با پزشک خود مشورت کنید. اما باید از مصرف روغن جگر ماهی به عنوان منبع امگا 3 اجتناب کنید، زیرا ممکن است حاوی ویتامین A زیادی برای زنان باردار باشد.

افسردگی و بارداری

اختلال افسردگی ۱۰ تا ۲۰ درصد از زنان باردار را تحت تاثیر قرار می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌دهد. افسردگی مربوط به بارداری و پس از زایمان بر دلبستگی، رشد شناختی و رفتار کودک تأثیر می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌گذارد.

اسیدهای چرب امگا ۳ در دوران بارداری از مادر به جنین منتقل می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود و در نتیجه ذخایر مادر را تخلیه می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کند. از آنجایی که بسیاری از زنان در دوران بارداری یا شیردهی تمایلی به مصرف داروهای ضد افسردگی ندارند، فرض بر این است که افزایش دریافت اسیدهای چرب ضروری از رژیم غذایی و مکمل‌ها از نظر تئوری می‌تواند مفید و محافظت کننده برای مادر باشد.

منابع غذایی حاوی اسیدهای چرب امگا ۳

برخی از غذاهای غنی حاوی امگا ۳ به همراه روش‌های خوشمزه برای مصرف آنها، عبارتند از:

ماهی‌های آب سرد

چربی‌های امگا 3 EPA و DHA در ماهی‌های چرب یافت می‌شوند، اما اگر باردار هستید یا شیر می‌دهید، نباید همه انواع از ماهی‌ها را مصرف کنید. برخی از آنها امگا 3 بسیار کمی ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌دارند و حتی ممکن است برای شما زیاد مفید نباشند. در حالی که برخی دیگر به طور بالقوه دارای سموم زیادی مانند جیوه و دیوکسین هستند.

بهترین گزینه ماهی در دوران بارداری شامل ماهی آزاد وحشی، ساردین، شاه ماهی و صدف پرورشی است که همگی سرشار از امگا ۳ هستند، سموم کمتری دارند و به راحتی در دسترس هستند. توصیه می شود که زنان باردار دو تا سه وعده در هفته از انواع ماهی‌های کم جیوه مصرف کنند.

چه کبابی، بخارپز، آب پز یا کبابی، مطمئن شوید که ماهی در زمان بارداری به طور کامل پخته شده است. طعم ماهی‌های چرب، عالی است. چربی ماهی‌های چرب را با مواد اسیدی مانند آبلیموی تازه یا لیمو ترش و سرکه خوشمزه تر کنید. هر سبزی خشکی را که دوست دارید مانند ترخون، پونه کوهی، گشنیز و شوید را می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌توانید به آن اضافه کنید.

گردو

در حالی که اکثر آجیل ها حاوی چربی های مفیدی هستند اما فقط گردو و روغن گردو در تامین اسیدهای چرب امگا ۳ مورد نیاز بدن شما نقش دارند. در حالی که یک مشت گردو یک میان وعده سریع و رضایت بخش است، راه‌های زیادی برای افزایش مصرف آن وجود دارد. برای صبحانه، گردوی خرد شده را در بلغور جو دوسر بریزید یا روی ماست بپاشید.

روغن گردو به طور کلی برای پخت و پز استفاده نمی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود، اما می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌توانید آن را در سس‌های سالاد یا روی ماهی کبابی یا برشته، گوشت گاو یا سبزیجات بریزید.

توفو

محصولات سویا مانند توفو، شیر سویا غنی شده و ادامام منابع خوبی از اسیدهای چرب امگا ۳ هستند. مطمئن باشید انواع کم‌چرب محصولات سویا که انتخاب می‌کنید با امگا ۳ اضافی غنی شده باشند.

| دکتر فرشته دانشمند متخصص زنان اصفهان را در اینستاگرام دنبال کنید | 

سبزیجات سبز برگ

سبزیجات سبز تیره و برگ‌دار مانند کلم بروکسل، کلم پیچ، اسفناج و شاهی حاوی مقادیر مختلفی از امگا ۳ هستند. کلم بروکسل را نصف کرده و بخارپز کنید یا در روغن تفت دهید تا نرم شوند. اسفناج و کلم پیچ به صورت بخارپز یا تفت داده شده با سیر و آب لیمو، طعم عالی دارند، یا از برگ‌های خام این سبزیجات می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌توانید در سالاد استفاده کنید.

غذاهای غنی شده با DHA

• انواع شیر، ماست، آب پرتقال، تخم مرغ، کره بادام زمینی غنی شده با DHA در اکثر سوپرمارکت‌های بزرگ و فروشگاه‌های مواد غذایی به راحتی در دسترس هستند.
• یک موز رسیده با ماست غنی شده، شیر و کره بادام زمینی در مخلوط کن ترکیب کنید تا یک اسموتی لذیذ غنی از امگا ۳ درست شود.

به خاطر داشته باشید، اگر در حال حاضر دوز امگا ۳ خود را به طور طبیعی دریافت می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کنید، مجبور نیستید از محصولات غنی شده استفاده کنید.

---

مطالعه بیشتر:

بررسی علائم بارداری دوم

معایب و مزایای بارداری در 50 سالگی

تاثیرات متفورمین در بارداری

بررسی ارتباط ضخامت اندومتر در بارداری

ضخامت آندومتر در بارداری نقش بسیار مهمی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ در تعیین مسائل دوران بارداری دارد. آندومتر، پوشش رحمی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ است که در آن جنین برای شروع بارداری در آن قسمت لانه گزینی می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کند. در ادامه نوشته امروز سایت دکتر فرشته دانشمند متخصص زنان اصفهان ارتباط ضخامت اندومتر در بارداری را مورد بررسی قرار خواهیم داد.

ضخامت آندومتر در هر ماه بارداری تغییر می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کند و همچنین یک ویژگی معینی است که در طول آزمایشات تصویربرداری (اسکن سونوگرافی) ارزیابی و بررسی می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود. پزشک ممکن است برای تعیین و علت اصلی خونریزی غیرطبیعی رحم در دوران بارداری ضخامت آندومتر در بیماران را بررسی کند.

آندومتر، پوشش داخلی رحم است که در آن لانه گزینی جنین انجام می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود. این بافت شامل یک اپیتلیوم منشوری تک لایه و بافت همبند غنی از سلول با عروق خونی است که غدد رحم را احاطه کرده اند. آندومتر در طی قاعدگی دچار تغییرات مورفولوژیکی و عملکردی مختلفی می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود. همانطور که سطح هورمون های جنسی در بدن در طول تخمک گذاری تغییر می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کند، ضخامت پوشش آندومتر نیز تغییر می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کند تا امکان لانه گزینی تخمک بارور شده فراهم شود. اگر لقاح اتفاق نیفتد، پوشش آندومتر (لایه عملکردی) می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ریزد و منجر به جریان قاعدگی می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود.

مطلب پیشنهادی : تاثیرات متفورمین در بارداری

توجه: مورفولوژی و ضخامت آندومتر قبل از بلوغ و یائسگی ثابت می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ماند.

میزان ضخامت طبیعی اندومتر

ضخامت طبیعی آندومتر در مراحل مختلف سیکل قاعدگی در زنان قبل از یائسگی متفاوت است. میزان ضخامت اندومتر طبیعی عبارتند از:

• در دوران قاعدگی : ۲-۴ میلی متر
• مرحله پرولیفراتیو اولیه (روز: ۶-۱۴) : ۵-۷ میلی متر
• فاز پرولیفراتیو دیررس/پیش از تخمک گذاری : تا ۱۱ میلی متر
• فاز ترشحی (تخمک‌گذاری) : تا ۱۶ میلی متر

پزشک ضخامت آندومتر را با سونوگرافی اندازه گیری می کند. ضخامت طبیعی آندومتر در طول زندگی فرد از دوران کودکی تا بلوغ جنسی، سال های باروری و پس از یائسگی تغییر می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کند.

در آزمایش‌های تصویربرداری زنان جوانی که هنوز قاعدگی را شروع نکرده‌اند، اندومتر وجود دارد اما نسبت به مراحل بعدی زندگی حتما کوچکتر است. طبق گفته انجمن رادیولوژی آمریکای شمالی (RSNA) ، اندومتر در نازک ترین حالت خود در طول قاعدگی قرار دارد. در این شرایط ضخامت آن معمولاً بین 2 تا 4 میلی متر است.

نیمه اول فاز پرولیفراتیو حدود روز ۶ تا ۱۴ سیکل فرد یا زمان بین پایان یک سیکل قاعدگی قبل از تخمک گذاری شروع می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود. در این مرحله، آندومتر شروع به ضخیم شدن می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کند و ممکن است بین ۵-۷ میلی متر باشد.

با پیشرفت چرخه و حرکت به سمت تخمک گذاری، آندومتر تا حدود ۱۱ میلی متر ضخیم تر می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود. حدود ۱۴ روز پس از چرخه قاعدگی یک فرد، هورمون ها باعث آزاد شدن تخمک می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شوند. در طول این مرحله ترشحی، ضخامت آندومتر در بالاترین حد خود است و می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌تواند به ۱۶ میلی متر برسد.

اندومتر  در بارداری

ضخامت اندومتر در بارداری مهم است. کارشناسان مراقبت های بهداشتی بهترین شانس برای یک بارداری سالم و کامل را به اندومتری که نه خیلی نازک و نه خیلی ضخیم است مرتبط می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌دانند. ضخامت مناسب آندومتر به جنین اجازه می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌دهد تا به راحتی بتواند لانه گزینی کند و تغذیه مورد نیاز خود را دریافت کند. با پیشرفت بارداری، اندومتر ضخیم تر می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود.

اندومتر  در یائسگی

در زنان سالم یائسه، اندومتر معمولاً حدود ۵ میلی متر یا کمتر است.

نحوه اندازه گیری ضخامت اندومتر

سونوگرافی، رایج ترین روش برای اندازه گیری ضخامت اندومتر است. این روشی است که پزشک برای تشخیص بیشتر بیماری ها در زنان از آن استفاده می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کنند، به خصوص اگر فردی خونریزی غیر طبیعی واژینال را تجربه کرده باشد.

اگر سونوگرافی برای موقعیت رحم و یا سایر بیماری های زمینه ای، راهکار تشخیصی مناسبی نباشد، پزشکان برای تشخیص بهتر از سایر گزینه ها مانند MRI ​​استفاده می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کنند.

دلایل پوشش بسیار نازک یا ضخیم اندومتر

ضخامت آندومتر در طول چرخه قاعدگی فرد تغییر می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کند، اما عوامل دیگری نیز می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌توانند باعث تغییراتی مانند نازک یا ضخیم شدن آن شوند.

یکی از شایع ترین علل تغییر ضخامت آندومتر بارداری است. زنانی که حاملگی خارج از رحمی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ دارند یا کمتر از هفته ۵ بارداری دارند ممکن است علائم ضخیم شدن آندومتر را تجربه کنند.

سرطان آندومتر یا تخمدان یکی از شایع ترین شرایطی است که می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌تواند منجر به افزایش ضخامت آندومتر شود. بر اساس انجمن سرطان آمریکا سرطان آندومتر شایع ترین سرطانی است که سیستم تولید مثلی زنان را درگیر می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کند. سرطان آندومتر در زنان زیر ۴۵ سال نادر است. میانگین سنی در هنگام تشخیص ۶۰ سال است.

عوامل دیگری که می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌توانند منجر به ضخامت بیشتر آندومتر شوند، عبارتند از:

• چاقی
• درمان جایگزینی هورمونی (HRT)
• تاموکسیفن
• فشار خون بالا مزمن
• پولیپ آندومتر
• دیابت
• بافت اسکار
• هیپرپلازی آندومتر

هیپرپلازی آندومتر اصطلاح پزشکی برای شرایطی است که در آن اندومتر بیش از حد ضخیم می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود. این وضعیت اغلب به سطوح بیش از حد استروژن یا ترکیبات مشابه استروژن و کمبود پروژسترون مربوط می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود. این بیماری به خودی خود سرطان نیست، اما می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌تواند منجر به بروز احتمالی سرطان شود.

علاوه بر آن، امکان نازک شدن بیش از حد آندومتر هم وجود دارد. محققان آندومتر نازک را به این میزان ۷ میلی متر یا کمتر تعریف می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کنند و آن را با سن مرتبط می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌دانند. با این حال، آنها گزارش می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌دهند که ۵٪ از زنان زیر ۴۰ سال و ۲۵٪ از زنان بالای ۴۰ سال ممکن است اندومتر نازکی داشتند. علل احتمالی اندومتر نازک شامل التهاب، درمان دارویی یا ساختار و ماهیت خود آندومتر است.

علائم ضخیم شدن بیش از حد اندومتر

شایع ترین علائم ضخامت بیش از حد آندومتر عبارتند از:

• خونریزی بعد از یائسگی
• خونریزی بسیار شدید یا طولانی مدت در دوران قاعدگی
• سیکل های قاعدگی نامنظم که کمتر از ۳ هفته یا بیشتر از ۳۸ روز طول می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کشد.
• لکه بینی بین دوره ها
• درمان ضخامت بیش از حد آندومتر شامل پروژستین، یک هورمون زنانه است که از تخمک گذاری و هیسترکتومی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ جلوگیری می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کند.

بررسی های انجام شده نشان می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌دهد، زمانی که میزان ضخامت آندومتر کم باشد، پیشرفت بارداری دشوارتر می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود. درمان برای اندومتر نازک می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌تواند شامل موارد زیر باشد:

• استروژن
• گنادوتروپین جفتی انسان، هورمونی است که جفت پس از لانه گزینی جنین در دیواره رحم تولید می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کند.
• داروها و مکمل های مورد استفاده برای بهبود جریان خون

با این حال، تحقیقات نشان می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌دهد که این درمان ها به طور مداوم موثر نیستند.

زمان مراجعه به پزشک

زنان در صورت مشاهده علائم خونریزی غیرطبیعی واژن باید به پزشک خود مراجعه کنند که می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌تواند شامل موارد زیر باشد:

• لکه بینی بین پریود
• جریان خون نامنظم و کوتاه
• خونریزی واژینال یا لکه بینی بعد از یائسگی

زنانی که درد لگن با منشا ناشناخته را تجربه می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کنند باید برای ارزیابی و رد یا تشخیص احتمالی سرطان آندومتر به پزشک مراجعه کنند. علائم دیگری که باید مراقب آنها بود نفخ و احساس سیری بدون خوردن بیش از حد غذا است.

| دکتر فرشته دانشمند متخصص زنان اصفهان را در اینستاگرام دنبال کنید | 

نحوه تشخیص اندومتر ضخیم غیر طبیعی

سونوگرافی ترانس واژینال به شناسایی ضخامت غیر طبیعی آندومتر کمک می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کند. آندومتر در MRI یا سونوگرافی مانند یک خط تیره به نظر می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌رسد و به آن نوار آندومتر می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌گویند. نحوه تغییر ظاهر و ضخامت نوار آندومتر در طول چرخه قاعدگی، عبارت است از:

قاعدگی و فاز پرولیفراتیو اولیه:

در این مرحله به صورت نوار اکوژنیک نازک و روشنی ظاهر می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود که از یک لایه پایه با حداقل مایع تشکیل شده است.

فاز پرولیفراتیو دیررس:

در این مرحله ظاهر سه لایه دیده می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود. این لایه شامل لایه پایه، لایه عملکردی میانی و نوار اکوژنیک داخلی در مرکز است.

فاز ترشحی:

آندومتر در این مرحله ضخیم ترین است. نوار اطراف آن مایع بوده و بنابراین در سونوگرافی یکنواخت به نظر می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌رسد.

پیش آگهی اندومتر ضخیم

توجه و ارزیابی به ضخامت آندومتر می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌تواند به زنانی که در تلاش برای باردار شدن هستند کمک کند تا بهترین زمان برای شانس بارداری خود را شناسایی کنند.

ضخامت آندومتر در طول زندگی زنان تغییر می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کند. با این حال، اگر فردی متوجه خونریزی غیرطبیعی، ترشح، درد لگن یا سایر تغییرات در احساس بدن خود شد، باید برای دریافت درمان مناسب با پزشک مشورت کند. سرطان آندومتر یکی از شدیدترین بیماری هایی است که در صورت ضخیم شدن بیش از حد آندومتر ممکن است رخ دهد. با این حال، سرطان آندومتر در صورت تشخیص زودهنگام، پیش آگهی خوبی دارد.

---

مطالعه بیشتر:

بایدها و نبایدهای مصرف آنتی بیوتیک در بارداری

بررسی علائم بارداری دوم

معایب و مزایای بارداری در 50 سالگی

تاثیرات متفورمین در بارداری چیست؟

متفورمین معمولاً یک داروی بی خطر برای دیابت بارداری در نظر گرفته می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود، اگرچه مصرف و تجویز انسولین اولین گزینه انتخابی برای درمان آن است. متفورمین هیدروکلراید یک داروی تجویزی است که به صورت قرص خوراکی با رهش فوری یا طولانی رهش برای درمان دیابت نوع ۲ مورد استفاده قرار می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌گیرد. در ادامه نوشته امروز سایت دکتر فرشته دانشمند متخصص زنان اصفهان تاثیرات متفورمین در بارداری را مورد بررسی قرار خواهیم داد.

مصرف متفورمین در دوران بارداری می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌تواند سطح گلوکز خون را کاهش دهد. متفورمین با بهبود پاسخ بدن به انسولین این کار را انجام می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌دهد. این دارو همچنین دارای مزایای ثابت شده در درمان سندرم تخمدان پلی کیستیک (PCOS) در زنان در سنین باروری و بهبود نتایج بارداری است. اما باز هم ممکن است مصرف آن در بارداری خطرات و عوارضی داشته باشد.

نحوه کمک متفورمین به بارداری

در صورتیکه بدن به هورمون انسولین که توسط سلول های پانکراس ترشح می شود پاسخ مناسبی ندهد، پزشکان متفورمین را تجویز می کنند. این پدیده به عنوان مقاومت به انسولین شناخته می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود و در دیابت نوع ۲ و دیابت بارداری (گلوکز خون بالا در دوران بارداری) دیده می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود. این وضعیت در PCOS، یکی از علل اصلی ناباروری زنان، نیز دیده می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود.

مطلب پیشنهادی : معایب و مزایای بارداری در 50 سالگی

بنابراین، متفورمین ممکن است قبل از لقاح یا در دوران بارداری به روش های زیر مفید باشد:

درمان باروری زنان مبتلا به PCOS

سندرم تخمدان پلی کیستیک یک اختلال هورمونی شایع (باعث افزایش سطح هورمون های مردانه) است که بر ترشح تخمک از تخمدان تأثیر منفی می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌گذارد.

متفورمین به تنهایی یا در ترکیب با سایر داروها می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌تواند به طور موثر تخمک گذاری را تحریک کند، به ویژه در زنان غیر چاق مبتلا به PCOS. علاوه بر این، متفورمین در کاهش خطر سندرم تحریک بیش از حد تخمدان (تورم دردناک تخمدان ها به دلیل تحریک بیش از حد) در زنان مبتلا به PCOS که تحت لقاح آزمایشگاهی (IVF) قرار می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌گیرند مفید تلقی می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود.

برخی از مطالعات همچنین نشان می‌دهند که درمان همزمان با متفورمین ممکن است نرخ حاملگی بالینی را افزایش دهد.

درمان دیابت بارداری

افزایش سطح قند خون کنترل نشده در دوران بارداری می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌تواند بر بارداری تأثیر منفی بگذارد و عوارضی را به همراه داشته باشد. حتی ممکن است منجر به ماکروزومی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ یا افزایش وزن جنین در زمان تولد شود که در این شرایط تولد نوزاد نیاز به سزارین دارد.

حتی خطر سقط جنین یا مرده زایی نیز ممکن است افزایش یابد. عوارض مادری ممکن است شامل فشار خون بالا، پره اکلامپسی و افزایش خطر ابتلا به دیابت شیرین در آینده باشد.

اگرچه بسیاری از پزشکان انسولین را به عنوان گزینه اول برای درمان دیابت بارداری می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شناسند، اما بررسی های صورت گرفته مصرف متفورمین و تغییرات رژیم غذایی برای کنترل قند خون بالا در زنان باردار را بیشتر توصیه می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کند. در مقایسه با انسولین، درمان متفورمین نشان داده است که باعث افزایش وزن کمتری در زنان باردار می‌شود و سازگاری بیشتری در بیماران دارد و مقرون به صرفه‌تر است.

درمان دیابت نوع ۲ از قبل در زنان باردار

پیش از این، زمانی که یک زن مبتلا به دیابت نوع ۲ از قبل باردار شد، متفورمین با انسولین جایگزین می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شد، زیرا پزشکان از ایمنی آن مطمئن نبودند. با این حال، چندین مطالعه فعلی نشان می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌دهد که متفورمین به طور موثری قند خون را در دوران بارداری کنترل می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کند. علاوه بر این، مشخص شده است که درمان ترکیبی متفورمین و انسولین در مقایسه با درمان انسولین به تنهایی به انسولین کمتری نیاز دارند.

خطرات مصرف متفورمین در دوران بارداری

متفورمین ممکن است قبل یا در طول بارداری تجویز شود و معمولاً بی خطر در نظر گرفته می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود. سازمان غذا و داروی ایالات متحده (FDA) متفورمین را در رده B قرار می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌دهد. یعنی بررسی های صورت گرفته بر روی تولید مثل حیوانی هیچ گونه خطر جنینی را نشان نداده است. حتی مطالعات کنترل شده کافی روی زنان باردار انجام نشده است.

اکنون که می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌دانید متفورمین چقدر می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌تواند برای دیابت نوع 2 و PCOS مفید باشد، باید به این موضوع هم توجه داشته باشید که مصرف آن در دوران بارداری به طور کلی بی خطر است. در حالی که متفورمین از جفت عبور می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کند، با افزایش خطر نقایص مادرزادی یا عوارض مرتبط نیست.

بنابراین، اگر قبلاً قبل از بارداری متفورمین مصرف می‌کنید، ممکن است پزشک شما را به ادامه مصرف دارو در طول بارداری تشویق کند. با این حال، خط اول درمان دیابت در دوران بارداری، انسولین است. پزشک بر اساس سابقه پزشکی شخصی شما و آنچه که فکر می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کند برای سلامتی شما و کودک شما بهترین است، دارویی را تجویز می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کند.

مصرف متفورمین در بارداری

در صورتیکه قبل از بارداری متفورمین مصرف نمی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کردید، پزشک ممکن است آن را برای استفاده در دوران بارداری تجویز کند. به عنوان مثال، اگر در حال حاضر برای دیابت نوع ۲ انسولین مصرف می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کنید، ممکن است پزشک متفورمین را همراه با انسولین برای کنترل بهتر سطح قند خون شما تجویز کند.

در صورتی که خطر ابتلا به دیابت بارداری در شما بیشتر باشد، ممکن است پزشک متفورمین را نیز تجویز کند. متفورمین می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌تواند این خطر را در شما کاهش دهد. عوامل خطر ابتلا به دیابت بارداری شامل اضافه وزن، داشتن پیش دیابت یا ابتلا به دیابت بارداری در بارداری های قبلی است.

یک نکته دیگر در مورد فواید متفورمین در دوران بارداری وجود دارد. برخی بررسی ها نشان می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌دهد که در زنان مبتلا به PCOS که این دارو را در دوران بارداری مصرف می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کنند، می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌توانند خطر سقط جنین را کاهش دهند.

میزان مصرف متفورمین در بارداری

دوز متفورمین در دوران بارداری بهتر است توسط پزشک بر اساس وضعیت پزشکی شما تعیین شود. با این حال، درمان با متفورمین برای دیابت بارداری معمولاً با دوز ۵۰۰ میلی‌گرم شروع می‌شود. اما بسته به نحوه واکنش بدن شما به آن از نظر کنترل قند خون و عوارض جانبی، ممکن است تا ۲۵۰۰ میلی‌گرم افزایش یابد.

عوارض مصرف متفورمین در بارداری

به طور کلی عوارض جانبی رایج متفورمین شامل موارد زیر است:

• نفخ
• اسهال
• گرفتگی معده
• حالت تهوع و استفراغ

| دکتر فرشته دانشمند متخصص زنان اصفهان را در اینستاگرام دنبال کنید | 

برای افراد باردار، این علائم ممکن است احساس تهوع صبحگاهی را بدتر کند. پزشک ممکن است کمترین دوز موثر را برای کمک به کاهش یا جلوگیری از عوارض جانبی متفورمین تجویز کند. برخی از عوارض جانبی که نادر هستند اما ممکن است پیامدها و عوارض شدیدتری داشته باشند، عبارتند از:

• هیپوگلیسمی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ یا کاهش ناگهانی سطح گلوکز خون
• تجمع لاکتات در بدن که باعث اسیدوز لاکتیک می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود.
• اختلالات کبدی یا کلیوی از قبل خطر ابتلا به آن را افزایش می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌دهد.
• کاهش سطح ویتامین B12 در بدن به دلیل استفاده طولانی مدت
• در صورت بروز علائمی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ مانند مشکلات تنفسی، لرز، خستگی و درد عضلانی نیاز به مراقبت فوری پزشکی است.

داروهای جایگزین متفورمین در بارداری

در مواردی که استفاده از متفورمین در دوران بارداری نامناسب است، ممکن است از عوامل درمانی زیر به عنوان جایگزین استفاده شود:

• در میان داروهای خوراکی ضد هیپرگلیسمی، گلیبورید ممکن است در دوزهای ۲.۵ تا ۲۰ میلی گرم استفاده شود.
• انجمن دیابت آمریکا، انسولین را برای درمان دیابت بارداری توصیه می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کند. این درمان استاندارد برای شرایط و زمانی در نظر
• گرفته می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود که تغییرات رژیم غذایی و ورزش برای مدیریت سطح قند خون بالا کافی نیست.

 

---

مطالعه بیشتر:

راه های پیشگیری و درمان تاری دید در بارداری

بایدها و نبایدهای مصرف آنتی بیوتیک در بارداری

بررسی علائم بارداری دوم

معایب و مزایای بارداری در 50 سالگی چیست؟

اگر چه بارداری در سنین بالای ۳۵ سالگی تا حدودی امکان پذیر و رایج است، اما بارداری بعد از ۵۰ سالگی می تواند با بروز برخی عوارض و خطراتی همراه باشد. این در حالی است که احتمال بارداری موفق در این سن هنوز هم وجود دارد. بسیاری از زنان نیز با موفقیت در سنین ۴۰ و ۵۰ سالگی صاحب فرزندی سالم هستند. در ادامه نوشته امروز سایت دکتر فرشته دانشمند متخصص زنان اصفهان معایب و مزایای بارداری در 50 سالگی را مورد بررسی قرار خواهیم داد.

چالش های حاملگی در سنین بالا

برخی از زنان می خواهند بعد از رسیدن به ثبات مالی و شغلی مناسب، و نزدیک به دهه ۴۰ و ۵۰ سالگی برای باردار شدن اقدام کنند. آنها معتقدند که نگهداری و مراقبت از کودکان در این سنین می تواند راحت باشد. اما مواردی وجود دارد که در بارداری در سنین بالا حتما باید در نظر گرفت. در حالی که بچه دار شدن در مراحل بعدی زندگی می تواند از برخی جهات آسان تر باشد، اما این احتمال وجود دارد که باردار شدن در این سنین دشوارتر شود. بارداری شما نیز به طور کلی پرخطر در نظر گرفته می شود.

همچنین باید تغییراتی در سبک زندگی در نظر گرفت. در حالی که برخی از زنان از ۵۰ سالگی خود به عنوان فرصتی برای کشف “زندگی برای خود و بازنشستگی” استقبال می کنند، بچه دار شدن می تواند این امر را مختل کند. علاوه بر این، در بارداری های ۵۰ سالگی عوامل خطری وجود دارد که به کودک شما مربوط می شود.

مطلب پیشنهادی : بررسی علائم بارداری دوم

• ناتوانی های یادگیری
• نقائص هنگام تولد
• وزن کم هنگام تولد
• تفاوت های مربوط به کروموزوم، مانند سندرم داون

پس اگر در آستانه ۵۰ سالگی تصمیم به بارداری دارید بهتر است که تحت مشاوره قبل از بارداری قرار بگیرید تا اهداف باروری خود را با پزشک خود در میان بگذارید.

احتمال بارداری در ۵۰ سالگی

به طور کلی، تخمین زده می شود که یک زن به طور متوسط ​​تا سن ۵۱ سالگی فقط ۱۰۰۰ تخمک (که سلول های تخمک نیز نامیده می شود) دارد. این کاهش شدید از ۵۰۰۰۰۰ در دوران بلوغ و ۲۵۰۰۰ در اواسط ۳۰ سالگی رخ می دهد.

همراه با کاهش سلول های تخمک شانس بارداری بسیار کمتر می شود. حتی احتمال بروز مشکلات و عوارض بارداری در سنین بالاتر، بیشتر هم می شود. این در حالی است که کیفیت تخمک نیز با افزایش سن کاهش می‌یابد. همین وضعیت می‌تواند لقاح را دشوار کند یا خطر بروز ناهنجاری‌های کروموزومی مادرزادی در جنین را افزایش دهد. در نهایت می‌تواند احتمال از دست دادن زودهنگام بارداری را افزایش دهد.

توصیه کلی این است که اگر به مدت شش ماه بدون هیچ نتیجه ای به طور طبیعی اقدام به بارداری کرده اید و بالای ۳۵ سال سن دارید، به متخصص باروری مراجعه کنید.با این حال، اگر در دهه ۵۰ زندگی خود به طور فعال برای باردار شدن تلاش می کنید، به دلیل کاهش سریع تخمک ها، بهتر است قبل از هر اقدامی با متخصص زنان و زایمان مشورت کنید.

مصرف داروهای باروری

ممکن است متخصص ابتدا مصرف داروهای باروری را برای اطمینان از تخمک گذاری پیشنهاد دهد. مصرف این دارو ها به ویژه در دوران پیش از یائسگی، زمانی که چرخه های شما به طور فزاینده ای غیرقابل پیش بینی هستند، تا حدودی می تواند موثر و مفید باشد.

گاهی اوقات مصرف این داروها در مدت زمان بسیار کم برای داشتن بارداری موفق کافی است. این داروها می توانند تعداد تخمک های بالغی را که در طول سیکل آزاد می کنید افزایش دهند.

آنها ممکن است لقاح آزمایشگاهی (IVF) را توصیه کنند، روشی که تخمک ها را از بدن شما بازیابی می کند. سپس آنها را با اسپرم جداگانه در آزمایشگاه بارور کرده و سپس آنها را دوباره به رحم تزریق می کند.

در صورتی که در این سنین تصمیم به بارداری داشته باشید، پزشک ممکن است انتقال بیش از یک جنین را توصیه کند تا شانس بارداری افزایش یابد. اما در این شرایط احتمال بارداری چند قلویی هم بسیار زیاد است که در نهایت می تواند عوارض بارداری را افزایش دهد.

عوارض بارداری در ۵۰ سالگی

به تعویق انداختن والدین و بچه دار شدن در سن ۵۰ سالگی و بعد از آن نیز می تواند مشکلات جدی ایجاد کند. برخی از شایع ترین خطرات بارداری بعد از ۵۰ سالگی، عبارتند از:

خطر بروز بیماری ها

در سال ۲۰۱۲، یک مطالعه نشان داد که سلامت زنان ۵۰ ساله یا بالاتر که با استفاده از تخمک‌های اهدایی باردار شده‌اند، به خوبی زنان دریافت‌کننده جوان‌تر است، مشروط بر اینکه در دوران بارداری و پس از آن به خوبی از آنها مراقبت شود. اما برخی از خطرات پزشکی در بارداری بعد از ۵۰ سالگی وجود دارد. بارداری دیررس احتمال دیابت، فشار خون بالا و پره اکلامپسی را افزایش می دهد. پره اکلامپسی عارضه ای است که با فشار خون بالا و حتی در برخی موارد آسیب اندام مشخص می شود. علاوه بر اینها، محدودیت رشد، مرده زایی، زایمان زودرس و چند قلوزایی از عوارض بالقوه بارداری بعد از سنین بالا هستند.

از نظر فیزیکی سخت تر

بارداری برای زنان مسن‌تر از نظر جسمی سخت است و وزن حمل کودک نسبت به زنان جوان ممکن است تا حدودی برای زنان استرس‌زا باشد.

فشار مالی

آخرین چیز، در حالی که داشتن نوزادان در مراحل بعدی زندگی مزایای مالی دارد، تعهداتی نیز وجود دارد. هر چه بیشتر منتظر بمانید، احتمال فشار کار و مراقبت در سنین بالاتر بیشتر می شود. در زمانی که اکثر دوستانتان در حال برنامه ریزی برای بازنشستگی هستند، شما ممکن است با مشکلات مالی ناشی از مراقبت کودک روبرو شوید. حتی با گذشت زمان، مراقبت های بهداشتی و بیمه احتمالاً گران تر می شوند و هزینه درمان های باروری بار را افزایش می دهد.

مزیت هاس بارداری در ۵۰ سالگی

باور کنید یا نه، مادر شدن در سن بالای ۵۰ سال مزایای زیادی دارد. در اینجا چند مورد وجود دارد:

افزایش طول عمر مادران:

مطالعه ای که توسط دانشگاه یوتا انجام شد نشان داد زنانی که در دهه ۵۰ زندگی خود بچه دار می شوند، چه به صورت طبیعی و چه از طریق روش های دیگر، عمر طولانی تری دارند.

امنیت مالی بیشتر:

یک مطالعه در ایالات متحده نشان داد که درآمد یک زن هر سال که بچه دار شدن را به تاخیر می اندازد ۹ تا ۱۰ درصد افزایش می یابد.

کسب تجارب بیشتر:

یکی از بزرگترین مزایای بارداری در سنین بالا این است که بدون شک زنان در این سن تجریبات بیشتری را در مورد مسائل مختلف و حتی مراقبت از خود و کودکان دارند.

| دکتر فرشته دانشمند متخصص زنان اصفهان را در اینستاگرام دنبال کنید | 

صبر بیشتر:

مادران مسن‌تر معمولا صبورتر هستند. آنها در تعیین حد و مرز بهتر عمل می کنند. همچنین کمتر ممکن است سر فرزندان خود فریاد بزنند یا آنها را به شدت تنبیه کنند. در نتیجه، فرزندان آنها مشکلات رفتاری، اجتماعی و عاطفی کمتری دارند. یک مطالعه نشان داد که مادران مسن‌تر نیز در دوران بارداری اضطراب کمتری داشتند. آنها در روابط پایدارتری بودند و از نظر مالی وضعیت بهتری داشتند.

مطالعه بر روی ۸۰۰ زن از سنین ۴۱ تا ۹۲ سال نشان داد که آنهایی که آخرین نوزاد خود را بعد از ۳۵ سالگی به دنیا آوردند. در آزمون های حافظه کلامی و تفکر نمره بهتری کسب کردند. همچنین نشان داد که زنانی که بیش از ۱۰ سال از داروهای ضد بارداری استفاده می‌کردند، عملکرد اجرایی و مهارت‌های حل مسئله بالاتری در زندگی داشتند.

زایمان بعد از ۵۰ سالگی

پس از ۵۰ سالگی، خطرات بیشتری در رابطه با زایمان وجود دارد. به دلیل سن و درمان های قبلی باروری که می تواند خطر بروز پره اکلامپسی را افزایش دهد. احتمال زایمان سزارین در بارداری های سنین بالا بیشتر است. یکی دیگر از دلایل سزارین جفت سرراهی است، وضعیتی که جفت دهانه رحم را می پوشاند.

---

مطالعه بیشتر:

دلایل بروز تاری دید در بارداری

راه های پیشگیری و درمان تاری دید در بارداری

بایدها و نبایدهای مصرف آنتی بیوتیک در بارداری

آشنایی با علائم بارداری دوم

صرف نظر از اینکه اولین بارداری شما باشد یا دومین، احتمال بروز علائم معمولا در هر بارداری رایج است. اما در بارداری دوم ممکن است برخی از علائم قبل از قاعدگی رخ بدهند و همین موضوع می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌تواند باعث احساس عصبانیت و اضطراب در شما شود. پس بهتر است علائم بارداری دوم و تفاوت آنها با بارداری اول بشناسید و راهکارهای مقابله با این علائم را یاد بگیرید. در ادامه نوشته امروز سایت دکتر فرشته دانشمند متخصص زنان اصفهان علائم بارداری دوم را مورد مطالعه قرار خواهیم داد.

مقایسه علائم بارداری دوم با علائم بارداری اول

علائم بارداری دوم ممکن است با علائم بارداری اول در موارد زیر با هم فرق داشته باشند:

کمر درد:

احتمال بروز کمردرد در بارداری های بعدی افزایش یابد. این درد ممکن است به دلیل جابجایی مرکز ثقل برای قرار دادن رحم در حال رشد ایجاد شود. درد می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌تواند شدید باشد زیرا برآمدگی شکمی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ در بارداری دوم زودتر ظاهر می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود.

برآمدگی زودتر شکم:

در بارداری دوم، ماهیچه‌های شکم نسبت به بارداری اول ضعیف‌تر می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شوند. این ماهیچه ها چون قبلا یک بار کشیده شده اند، در برابر کشش بار دوم مقاومت کمتری دارند و احتمالاً به محض شروع رشد کودک، بزرگتر شده و زودتر خودشان را نشان می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌دهد.

مطلب پیشنهادی : بایدها و نبایدهای مصرف آنتی بیوتیک در بارداری

حرکات اولیه جنین:

در بارداری دوم، ممکن است لگدها و حرکات کودک را زودتر احساس کنید. علاوه بر آن عضلات رحم ممکن است در بارداری دوم استحکام خودشان را از دست بدهند. حتی این احتمال وجود دارد که به درستی از جنین نگهداری نکنند و جنین در قسمت پایین شکم قرار بگیرد.

انقباضات براکستون هیکس در بارداری دوم متفاوت است:

در بارداری دوم زودتر از بارداری اول ممکن است احساس انقباض کنید. این انقباضات کاذب یکی از عکس العمل های بدن در برابر آمادگی برای زایمان است. همچنین ممکن است انقباضات بعد از زایمان را تجربه کنید.

زایمان کوتاه تر:

از آنجایی که بدن شما قبلاً یک بار روند زایمان را طی کرده است، ممکن است در بارداری دوم اتساع و نازک شدن دهانه رحم به مدت زمان کمتری نیاز داشته باشد. زایمان اول به طور متوسط ​​هشت ساعت طول می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کشد، در حالی که زایمان بعد از بارداری دوم به طور متوسط ​​پنج ساعت طول خواهد کشید.

خستگی:

ممکن است در بارداری دوم یا بعدی بیشتر از بارداری اول احساس خستگی کنید.

دردهای بعد از زایمان:

ممکن است دردها و انقباضات شدید پس از زایمان داشته باشید، که روشی است که بدن برای کوچک کردن رحم به حالت قبل از بارداری خود دارد. از آنجایی که رحم در بارداری دوم بزرگتر است، احتمال بروز درد های بیشتر بعد از بارداری دوم وجود دارد.

تغییرات سینه:

تغییر در سینه ها در دوران بارداری رایج است، اما سینه ها ممکن است در بارداری دوم حساس تر و دردناک تر شوند. ممکن است در هنگام شیردهی حساس‌تر شوند و نوک سینه‌ها نیز ممکن است بیشتر آسیب ببینند. حتی در بارداری دوم ناحیه رنگدانه دار اطراف نوک پستان که آرئول نامیده می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود تیره تر می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود.

تشدید علائم بارداری دوم نسبت به بارداری اول

برخی از علائم معمول بارداری که در اولین بارداری خود متوجه شدید ممکن است در بارداری دوم عود کنند. آنها عبارتند از:

• تکرر ادرار
• نفخ و یبوست
• نوسانات خلقی
• گرفتگی بینی
• تهوع صبحگاهی
• هوس ها و بیزاری های غذایی
• برخی از علائم دیگر نیز ممکن است برای بار دوم تکرار شوند.

ظهور عوارض بارداری

عوارضی که در بارداری قبلی داشتید احتمالاً در بارداری های بعدی هم رخ می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌دهد. عوارضی مانند فشار خون بالا ، زایمان زودرس، دیابت بارداری، پره اکلامپسی یا افسردگی پس از زایمان نیز ممکن است در بارداری بعدی، به ویژه در مورد چند قلویی رخ دهد. با این حال، هیچ مدرک قطعی برای حمایت از این موضوع وجود ندارد. اگر بار دوم از هر گونه عارضه احتمالی می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ترسید، با پزشک خود در مورد آن مشورت کنید و ببینید آیا راهکارهایی برای پیشگیری از آنها وجود دارد یا خیر؟

آزمایش زودتر در بارداری دوم

حتی ممکن است برای تایید بارداری دوم خود نیازی به آزمایش بارداری نداشته باشید، زیرا احتمالاً علائم زودتر از بارداری اول ظاهر می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شوند و شما متوجه بروز آنها می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شوید. با این حال، بهتر است تا یک هفته پس از عقب افتادن قاعدگی صبر کنید تا نتیجه آزمایش بارداری دقیق و معنادار را دریافت کنید.

راحتی در زایمان بچه دوم

زایمان دوم معمولا راحت تر و سریع تر است. از آنجایی که ماهیچه‌ها، استخوان‌ها و بافت‌ها قبلاً تحت کشش قرار گرفته‌اند، حرکت نوزاد از طریق کانال زایمان در زایمان متوالی آسان‌تر می‌شود و همچنین رحم در طول زایمان با شدت بیشتری منقبض می‌شود. معمولا فشار کمتر از یک ساعت طول می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کشد.

بارداری دوم بعد از سزارین

بارداری دوم بعد از زایمان سزارین می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌تواند منجر به خستگی بیش از حد در شما شود. بنابراین توصیه می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود حداقل شش ماه برای بارداری دوم بعد از اولین سزارین صبر کنید. انتظار ۱۸ ماهه بین زایمان و لقاح ممکن است زمان کافی برای بهبودی کامل بدن، به خصوص جای زخم سزارین روی رحم و جبران مواد مغذی از دست رفته را بدهد. اما مدت زمان کوتاهتر ممکن است منجر به افزایش خطر عوارضی مانند زایمان زودرس، وزن کم نوزاد هنگام تولد یا پارگی رحم شود.

| دکتر فرشته دانشمند متخصص زنان اصفهان را در اینستاگرام دنبال کنید | 

قطع شیردهی در دوران بارداری

هیچ دلیلی برای قطع شیردهی در دوران بارداری وجود ندارد. بدن شما قادر است شیر ​​مادر به اندازه کافی برای نوزاد تولید کند. با این حال، سینه ها و نوک سینه ها ممکن است برای مدتی حساس شوند. بر اساس بررسی سیستماتیک برخی مطالعات، شیردهی به احتمال زیاد بر بارداری و وزن هنگام تولد تأثیری ندارد.

همچنین سینه‌ها شروع به تولید آغوز می‌کنند (شیر غلیظی که در اواخر بارداری تولید می‌شود) و ممکن است کودک نوپا شما طعم شیر را دوست نداشته باشد. در این زمان، ممکن است متوجه کاهش شیر خود شوید.

علت تفاوت بهبودی پس از زایمان در طول بارداری دوم

بدون شک در بارداری دوم خود تا حدودی منتظر بروز برخی اتفاقات و تغییرات هستید. اتفاقاتی که در اولین زایمان شما رخ داده است ممکن است با زایمان دوم رخ ندهد. حتی در بارداری دوم زایمان نیز سریعتر پیشرفت می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کند، اما ممکن است زمان بیشتری طول بکشد تا بدن طبیعی شما پس از زایمان به حالت اولیه خودش برگردد. به طور کلی، ممکن است برای بار دوم همه چیز راحت‌تر پیش برود، زیرا شما از نحوه برخورد و مقابله با تغییرات خود آگاه هستید.

آمادگی برای نوزاد بعدی

برخی راهکارها وجوددارند که می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌توانید برای آمادگی بیشتر در بارداری دوم خود آنها را در نظربگیرید:

• یکی از اعضای خانواده یا پرستار کودک را برای مراقبت از فرزند بزرگتر خود انتخاب کنید.
• همه چیز (مانند لباس های کهنه) را برای ورود نوزاد جنین آماده کنید.
• لوازم خانگی و شخصی را ذخیره کنید.
• پستانک و شیشه شیر را استریل کنید.

---

مطالعه بیشتر:

تغذیه برای پسر دار شدن

دلایل بروز تاری دید در بارداری

راه های پیشگیری و درمان تاری دید در بارداری

بایدها و نبایدهای مصرف آنتی بیوتیک در بارداری

بدون شک بارداری با تغییرات بسیار زیادی در بدن مادر همراه است که در برخی شرایط این تغییرات ممکن است منجر به بروز برخی از بیماری ها و ضعف شوند. معمولاً سیستم ایمنی بدن شما در دوران بارداری ضعیف می‌شود و مادر را مستعد ابتلا به بیماری می‌کند. علاوه بر این، رشد رحم در هفته ششم تا بیست و چهارم، فشار بیشتری بر مثانه وارد می‌کند و مادر را در معرض خطر عفونت دستگاه ادراری (UTI) قرار می‌دهد. در ادامه نوشته امروز سایت دکتر فرشته دانشمند متخصص زنان اصفهان بایدها و نبایدهای مصرف آنتی بیوتیک در بارداری را مورد مطالعه قرار خواهیم داد.

تعریف آنتی بیوتیک

آنتی‌بیوتیک‌ها داروهایی هستند که با عفونت‌های ناشی از باکتری‌ها، که میکروب‌هایی هستند که در محیط، داخل و خارج از بدن ما زندگی می‌کنند، مبارزه خواهند کرد. بیشتر باکتری ها بی ضرر و حتی در برخی موارد مفید هستند. در برخی شرایط ممکن است زنان در دوران بارداری نیاز به مصرف آنتی بیوتیک داشته باشند، از جمله:

• درمان آکنه
• عفونت پوستی
• پنومونی
• عفونت کلیه
• آپاندیسیت
• زایمان زودرس
• عفونت های سینوسی
• بیماری های مقاربتی (STD)
• عفونت های دستگاه تنفسی فوقانی
• عفونت های دستگاه ادراری (UTIs)
• بیماری کیسه صفرا (کوله سیستیت)

آنتی بیوتیک ها برای درمان عفونت های ویروسی مانند آنفولانزا یا سرماخوردگی استفاده نمی‌شوند. شایع ترین عوارض جانبی آنتی بیوتیک ها شامل بثورات پوستی، حالت تهوع، اسهال و عفونت های قارچی است.

مطلب پیشنهادی : راه های پیشگیری و درمان تاری دید در بارداری

عوارض مصرف آنتی بیوتیک در دوران بارداری

به طور کلی، آنتی بیوتیک ها بی خطر در نظر گرفته می‌شوند. آنتی‌بیوتیک‌ها برای بسیاری از عفونت‌های رایج مؤثر هستند و می‌توانند در دوران بارداری استفاده شوند. علاوه بر این، تحقیقات نشان می‌دهد که از هر چهار زن باردار، یک نفر آنتی‌بیوتیک در دوران بارداری تجویز می‌کند که تقریباً ۸۰ درصد از داروهای تجویزی برای زنان باردار را تشکیل می‌دهد.

داروها، از جمله آنتی‌بیوتیک‌ها، در دسته‌های مختلف دسته‌بندی می‌شوند تا به تعیین بی‌خطر بودن مصرف آنها در دوران بارداری کمک کنند. داروهای دوران بارداری به دسته های زیر دسته بندی می‌شوند:

• دسته A و B: این دسته از داروها برای افراد باردار بی خطر هستند.
• داروهای دسته C: این داروها عموماً بی خطر هستند و فقط در صورت لزوم باید استفاده شوند، زیرا خطراتی وجود دارد.
• دسته D: این داروها باعث آسیب احتمالی می‌شوند، اما اگر سود بیشتر از خطر مضر باشد، ممکن است مصرف شوند.
• دسته X: ​​این دسته از داروها نباید در دوران بارداری استفاده شوند.

آنتی بیوتیک های مجاز در بارداری

به طور معمول، آنتی بیوتیک های دسته A و B در دوران بارداری تجویز می‌شوند. لیست آنتی بیوتیک هایی که استفاده از آنها در دوران بارداری بی خطر است عبارتند از:

• کلیندامایسین، برای عفونت های باکتریایی استفاده می‌شود.
• ماکروبید (نیتروفوراتوئین) که برای عفونت های ادراری استفاده می‌شود.
• کرم کلیندامایسین، مترونیدازول و متروژل که برای واژینوز باکتریایی استفاده می‌شود.
• روسفین (سفتریاکسون) که برای سوزاک استفاده می‌شود.
• پنی سیلین ها، از جمله آموکسی سیلین و آگمنتین، برای عفونت های باکتریایی استفاده می‌شود.
• آمپی سیلین، در حین زایمان در افراد مبتلا به کلونیزاسیون استرپتوکوک گروهی بتا استفاده می‌شود.
• وانکومایسین، در زایمان برای عفونت استرپتوکوک بتا با آلرژی به پنی سیلین استفاده می‌شود.
• سفالوسپورین ها، از جمله Kelex، برای عفونت های باکتریایی استفاده می‌شود.

آنتی بیوتیک های غیرمجاز در بارداری

اما برای زنان در دوران بارداری یک یا دو آنتی‌بیوتیک وجود دارد که باید از آنها اجتناب کرد. تتراسایکلین که می‌تواند باعث زرد شدن دندان های جنین شود و استرپتومایسین که ممکن است باعث کاهش شنوایی جنین شود.

هر دو معمولا برای درمان عفونت های باکتریایی استفاده می‌شوند. از لحاظ تاریخی گروهی از آنتی‌بیوتیک‌ها به نام فلوروکینولون‌ها، مانند سیپروفلوکساسین یا لووفلوکساسین، در بارداری ناامن تلقی می‌شدند. اما بررسی هایی که اخیرا انجام شده نشان می‌دهد بعید است که مصرف آنها در بارداری مضر باشند، اما باید در سه ماهه اول از مصرف آنها اجتناب شود.

عوارض مصرف آنتی بیوتیک قبل از بارداری

در حالی که بسیاری از آنتی‌بیوتیک‌ها در دوران بارداری بی‌خطر تلقی می‌شوند، برخی از کارشناسان هشدار می‌دهند که مصرف برخی از آنها قبل از هفته ۲۰ با افزایش سقط جنین همراه هستند. یک مطالعه در سال 2017 نشان داد که آزیترومایسین که معمولاً برای بیماری های تنفسی و UTI استفاده می‌شود، خطر سقط جنین را در سه ماهه اول افزایش می‌دهند. البته به نظر می‌رسد که خطر بروز آن بسیار کم است.

اگر قبل از اینکه متوجه شوید باردار هستید یکی از این آنتی بیوتیک ها را مصرف کرده اید، نگران نباشید! بهترین کاری که می‌توانید انجام دهید این است که به یک متخصص زنان و زایمان مراجعه کنید تا شما و جنین را از نظر عوارض احتمالی معاینه کند.

در نهایت، عوارض مصرف هر آنتی بیوتیک در دوران بارداری باید در مقابل عدم مصرف آن بررسی شود. به عنوان یک اقدام احتیاطی، زنان باردار باید از مصرف آنتی بیوتیک های ماکرولید، از جمله کلاریترومایسین و آزیترومایسین خودداری کنند. در حالی که خطرات ممکن است زیاد نباشد، همیشه بهتر است یک آنتی بیوتیک ایمن‌تر انتخاب کنید. پزشک می‌تواند در صورت نیاز به آنتی‌بیوتیک در دوران بارداری توصیه کند. یک قانون کلی در مورد مصرف آنتی‌بیوتیک‌ها در بارداری این است که مطمئن شوید که عفونت واقعا نیاز به درمان آنتی‌بیوتیکی دارد یا ندارد.

عوارض مصرف آنتی بیوتیک بعد از زایمان

از سرگیری مصرف بیشتر آنتی بیوتیک ها پس از زایمان بی خطر است، اما در صورت شیردهی اقدامات احتیاطی خاصی وجود دارد. مهم است که مطمئن شوید دارویی که مصرف می‌کنید برای کودک شما بی خطر است زیرا برخی از آنتی بیوتیک ها می‌تواند در طول شیردهی از شیر مادر عبور کند و به بدن جنین منتقل شوند.

با این حال، اکثر داروهای تجویزی برای مصرف در دوران شیردهی بی خطر هستند. معمولاً توصیه می‌شود از مترونیدازول و تتراسایکلین در دوران شیردهی خودداری کنید. مترونیدازول معمولا برای عفونت های باکتریایی واژن استفاده می‌شود و تتراسایکلین اغلب برای مبارزه با عفونت های باکتریایی مانند گاستریت، پنومونی و کلامیدیا استفاده می‌شود.

البته، همیشه مهم است که با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود در مورد آنتی بیوتیک های دوران شیردهی مشورت کنید.

مصرف آنتی بیوتیک در دوران شیردهی

مصرف برخی از انواع آنتی بیوتیک ها در دوران شیردهی مناسب است. در حالی که باید از مصرف برخی دیگر اجتناب شود. آنتی بیوتیک ها از طریق شیر مادر به نوزاد منتقل می‌شوند، اما فقط برخی از انواع آن باعث بروز عوارض می‌شوند. برخی آنتی‌بیوتیک‌ها ممکن است از طریق شیر مادر منتقل شوند و بر رشد استخوان‌های کودک، رشد دندان‌ها تأثیر بگذارند و زردی را بدتر کنند.

پس هنگام مراجعه به پزشک حتما به آنها اطلاع دهید که در حال شیر دهی هستید تا پزشک معالج تان بتواند بهترین و مناسب ترین دارو را برای شما تجویز کند. خوشبختانه چندین گزینه آنتی بیوتیک مطمئن برای مصرف در شیردهی وجود دارند. اگر آنتی بیوتیکی برای جلوگیری از گسترش عفونت مصرف می‌کنید، بسیاری از آنها از جمله پنی سیلین ها و اریترومایسین ها در دوران شیردهی بی خطر هستند. اما اگر در معرض خطر ابتلا به عفونت های جدی مانند ورم پستان هستید، خطر مصرف آنتی بیوتیک ها باید با خطر عدم مصرف آن ها مقایسه شود.

| دکتر فرشته دانشمند متخصص زنان اصفهان را در اینستاگرام دنبال کنید | 

عوارض مصرف آنتی بیوتیک در شیردهی

اگر در دوران شیردهی به آنتی بیوتیک نیاز دارید، مشاوره با یک پزشک باتجربه مهم است. در برخی موارد، باید خطرات و مزایای مصرف آنتی‌بیوتیک‌های خاص را که بی‌خطر تلقی نمی‌شوند، ارزیابی کنید.

اگر در دوران شیردهی آنتی‌بیوتیک مصرف می‌کنید، نکات ایمنی وجود دارد که باید در نظر داشته باشید:

اسهال

باکتری ها می‌توانند شما را بیمار کنند، اما برخی از انواع باکتری ها برای بدن شما ضروری هستند. به اصطلاح “باکتری های خوب” در روده شما زندگی می‌کنند که در هضم غذا موثر هستند. وقتی آنتی بیوتیک مصرف می‌کنید، احتمال دارد باکتری های مفید را از بین ببرند.

از بین بردن باکتری های خوب در روده شما ممکن است منجر به اسهال شود. که احتمالاً نمی‌خواهید در هنگام شیردهی شبانه روزی با آن مقابله کنید. مصرف پروبیوتیک یا خوردن ماست با کشت های زنده می‌تواند به بدن شما کمک کند تا باکتری های خوب را بازسازی کرده و از اسهال جلوگیری کند.

اختلال در فلور گوارشی نوزاد

آنتی بیوتیک ها از شیر مادر عبور می‌کنند و ممکن است به طور مشابه فلور گوارشی نوزاد را مختل کنند. این وضعیت ممکن است منجر به اسهال یا بثورات پوستی یا برفک دهان شود. هنگام مصرف آنتی بیوتیکی که نباید به کودک شما منتقل شود، از شیردهی فاصله بگیرید. در این مدت به کودک خود شیر خشک دهید.

---

مطالعه بیشتر:

ارتباط شیردهی و سلامت روان مادر

تغذیه برای پسر دار شدن

دلایل بروز تاری دید در بارداری

بررسی راه های پیشگیری و درمان تاری دید در بارداری

به احتمال زیاد شما درباره بسیاری از عوارض جانبی بارداری، مانند تهوع صبحگاهی، تورم مچ پا و موارد دیگر مطالبی را شنیده‌اید، اما برخی از زنان ممکن است مشکلات دیگری که کمتر شایع هستند را نیز تجربه کنند. شاید درباره عوارض چشمی که ممکن است در دوران بارداری بروز پیدا کند، مطالبی را نشنیده‌ باشید، اما زنان بردار ممکن است دچار تاری دید شوند. در ادامه نوشته امروز سایت دکتر فرشته دانشمند متخصص زنان اصفهان راه های پیشگیری و درمان تاری دید در بارداری را مورد مطالعه قرار خواهیم داد.

پیشگیری از تاری دید در بارداری

ممکن است که نتوانید از بروز این قسمت از بارداری خود پیشگیری کنید. عمدتاً به این علت که این مسائل به علت تغییرات هورمونی رخ می‌دهند. با این حال، در حالی که نمی‌توانید از بروز تاری دید پیشگیری کنید. زنان باردار می‌توانند راه‌های دیگری برای تسکین فشار چشم پیدا کنند.

مطلب پیشنهادی : دلایل بروز تاری دید در بارداری

اجتناب از استفاده از لنزهای تماسی به کاهش سوزش چشم کمک می‌کند. به خصوص اگر تاری دید شما به علت خشکی ایجاد شده باشد. تا زمانی که بینایی شما به حالت عادی بازگردد، از عینک خود را استفاده کنید یا همواره آن را در کنار خود داشته باشید. علاوه براین، حتی اگر همیشه مشکل چشمی را تجربه نمی‌کنید، می‌توانید ورزش‌های چشمی را نیز انجام دهید.

این تمرینات ماهیچه‌های چشم شما را قوی نگه می‌دارند و به تمرکز چشم شما کمک می‌کنند. استراحت بسیاری از شرایط از جمله تاری چشم را بهبود می‌بخشد. سعی کنید به اندازه کافی و با کیفیت بالا بخوابید و در طول روز استراحت کنید.

عوامل خطر تاری دید در بارداری

دیابت بارداری و فشار خون بالا مرتبط با پره اکلامپسی‌، شما را در معرض خطر تاری دید در دوران بارداری قرار می‌دهد. فشار خون بالا می‌تواند به رگ‌های خونی چشم شما آسیب برساند. علاوه براین، این وضعیت می‌تواند باعث بروز رتینوپاتی شود‌، این اختلال نوعی آسیب به شبکیه چشم است که می‌تواند باعث بروز خونریزی در داخل چشم شود.

معمولاً نوسان هورمون‌هایی مانند استروژن و پروژسترون باعث بروز تاری دید می‌شود. با این حال، از آنجایی که هر زن تجربه متفاوتی در بارداری خود خواهد داشت، همه این علائم را تجربه نمی‌کنند.

تشخیص تاری دید در بارداری

پزشک شما با انجام معاینه فیزیکی و انجام آزمایش‌هایی برای تعیین شدت مشکل شما پروسه درمان را شروع می‌کند. با این حال، آنها همچنین باید آزمایش‌های اضافی انجام دهند تا مطمئن شوند که علائم تاری دید شما به وضعیت اختلال دیگری مرتبط نیست.

پزشک معالج شما آزمایش خون یا ادرار، سونوگرافی جنین یا آزمایش بدون استرس (NST) را برای بررسی پره اکلامپسی تجویز می‌کند. برای تشخیص دیابت بارداری، آزمایش گلوکز توسط پزشک تجویز خواهد شد. در طی این آزمایش، یک مایع شیرین می‌نوشید و بعد از یک ساعت از شما خون گیری می‌شود.

اگر سطح قند خون شما بیش از 140 باشد، پزشک ممکن است آزمایش تحمل گلوکز خوراکی (OGTT) را تجویز کند که در آن هر دو یا سه ساعت یک بار خون گیری انجام می‌شود. به دست آمدن نتیجه سطح بالای قند خون پس از انجام این آزمایشات معمولا نشان دهنده ابتلا به دیابت بارداری است.

| دکتر فرشته دانشمند متخصص زنان اصفهان را در اینستاگرام دنبال کنید | 

درمان تاری دید در دوران بارداری

بیشتر اوقات، پس از زایمان، وضعیت بینایی و چشمان شما به حالت عادی باز می‌گردد. درمان تاری دید معمولاً به معنای یافتن راه‌هایی برای راحت‌تر کردن شرایط کلی خود است. تا زمانی که این وضعیت به خودی خود برطرف شود، می‌توانید به دنبال درمان‌های حمایتی باشید.

در صورتی که مشکل شما ناشی از خشکی چشم است، می‌توانید از قطره‌های مخصوص چشمی برای تحریک تولید اشک استفاده کنید. این قطره‌ها ممکن است که به شما در مورد رفع تحریک چشم نیز کمک کنند. برای پیشگیری از بدتر شدن شرایط بینایی در دوران بارداری به طور مکرر به چشمان خود استراحت دهید.

همچنین در صورت حساس شدن چشم‌ها همراه با تغییرات بینایی می‌توانید از عینک آفتابی استفاده کنید. بسیاری از افراد برای عینک یا لنزهای تماسی خود نسخه جدیدی دریافت می‌کنند، اما در صورت امکان باید از انجام این کار خودداری کنید. از آنجایی که بینایی شما پس از زایمان تغییر خواهد کرد، دیگر نیازی به نسخه‌ای که در دوران بارداری دریافت کرده‌اید، نخواهید داشت. به همین ترتیب، جراحی اصلاحی انجام ندهید.

---

مطالعه بیشتر:

بررسی ترکیبات شیر مادر

ارتباط شیردهی و سلامت روان مادر

تغذیه برای پسر دار شدن

بررسی دلایل بروز تاری دید در بارداری

بروز تاری دید در بارداری لزوماً به این معنی نیست که باید نگران وضعیت سلامتی خود باشید. با این حال، در صورتی که این عارضه برای شما اتفاق افتاد، باید با پزشک خود صحبت کنید. زیرا تاری دید می‌تواند با شرایط پزشکی شدید مرتبط با بارداری همراه باشد. در ادامه نوشته امروز سایت دکتر فرشته دانشمند متخصص زنان اصفهان دلایل بروز تاری دید در بارداری را مورد مطالعه قرار خواهیم داد.

تاری دید در بارداری اغلب پس از سه ماهه اول رخ می‌دهد و می‌تواند تا پایان بارداری ادامه یابد. برخی از زنان در کنار سایر عوارض شایع بارداری، ممکن است که تاری دید را نیز تجربه کنند. هورمون‌های بارداری می‌توانند باعث شوند زنان تغییرات بینایی را تجربه کنند و برخی حتی برای بهبود بینایی معمولاً نیاز به تنظیم نسخه عینک خود خواهند داشت.

به طور کلی، تاری دید در حدود ۱۵ درصد از زنان باردار در مراحل مختلف اتفاق می‌افتد. در حالی که بروز تاری دید در دوران بارداری می‌تواند شما را در مورد ابتلا به یک مشکل جدی نگران کند، تاری دید اغلب ناشی از نوسانات هورمون‌های بارداری است. بیشتر افراد پس از زایمان متوجه خواهند شد که بینایی‌شان به حالت عادی باز‌گشته است.

مطلب پیشنهادی : تغذیه برای پسر دار شدن

علائم تاری دید در دوران بارداری

به طور کلی، علائمی که تجربه می‌کنید به علت ایجاد کننده آن بستگی دارد. به عنوان مثال، تغییرات و نوسانات هورمونی به تنهایی یک بیماری جدی به نظر نمی‌رسد. تهوع صبحگاهی، از جمله تهوع، استفراغ و سرگیجه نیز ممکن است با علائم شما همراه باشد. بسیاری از افرادی که با تاری دید رو به رو می‌شوند، موارد زیر را نیز تجربه می‌کنند:

• عفونت‌های چشم
• سردرد یا میگرن
• دید نامشخص یا دوتایی
• خشکی، خارش یا سوزش
• تجویز لنزهای تماسی یا تعویض عینک

شما ممکن است در اوایل هفته دهم متوجه بروز این علائم شوید، اگرچه بسیاری از زنان متوجه می‌شوند که این علائم دیرتر اتفاق می‌افتد. این علائم معمولاً بلافاصله پس از تولد از بین می‌روند، اگرچه ممکن است تا شش هفته پس از تولد نیز باقی بمانند.

در صورتی که به علت ابتلا به پره اکلامپسی یا دیابت بارداری با تاری دید رو به رو شده‌اید، باید مراقب سایر مشکلات چشم نیز باشید. از جمله این موارد، عبارت‌اند از:

• دید کمرنگ
• مشاهده هاله
• دوبینی مداوم
• حساسیت نسبت به نور
• از دست دادن موقت بینایی
• مشاهده انواع لکه‌ها یا اجسام شناوری که بیش از دو ساعت باقی می‌مانند.

در صورتی که با هر یک از این علائم رو به رو شده‌اید، خواه پزشک شما تشخیص داده باشد که به هر یک از این شرایط مبتلا شده‌اید یا خیر، حتما فوراً به دنبال مراقبت‌های پزشکی باشید تا از بروز عوارض نامطلوب پیشگیری کنید.

علل بروز تاری دید در بارداری

هر کسی که باردار بوده است، می‌داند که چگونه هورمون‌ها می‌توانند شرایط کلی بدن را دچار تغییرات جدی کنند. به عنوان مثال، هورمون‌ها می‌توانند باعث تغییر خلق و خوی زنان باردار شوند. همچنین هورمون‌های بارداری می‌توانند باعث بروز تهوع صبحگاهی و بیزاری از غذا نیز شوند.

بنابراین احتمالاً جای تعجب نخواهد بود که بدانید تاری دید در دوران بارداری نیز با تغییر سطح هورمون‌ها در بدن ارتباط زیادی دارد. نوسانات هورمونی حتی مسئول بروز تورم در دوران بارداری است. متأسفانه، مایعات فقط در پاها یا قسمت پایین بدن باقی نمی‌مانند.

مایعات می‌توانند در چشمان زنان باردار نیز جمع شوند. احتباس آب می‌تواند فشار را در کره چشم افزایش دهد و قرنیه شما را ضخیم‌تر کند و در نتیجه باعث بروز تاری دید شود. تغییرات هورمونی ممکن است با تولید اشک نیز تداخلاتی داشته باشد. اگر چشمان شما اشک کمتری تولید کند، دید شما تار می‌شود.

خبر خوب این است که تاری دید در دوران بارداری معمولا یک مشکل جدی نیست. بله، تاری دید یک عارضه نامطلوب و آزار دهنده است، اما به احتمال زیاد در فعالیت‌های روزانه تداخلی به همراه نخواهد داشت. این نکته بدان معنا نیست که نمی‌توانید اقدامات احتیاطی را برای حفظ سلامتی خود انجام دهید.

اگر پشت فرمان احساس راحتی نمی‌کنید، تا زمانی که بینایی‌تان به حالت عادی بازگردد، بهتر است که شخص دیگری رانندگی کند. به طور کلی، زنان به علل زیادی ممکن است در بارداری دچار تاری دید شوند. تاری دید ممکن است ناشی از موارد زیر باشد:

دیابت بارداری

این وضعیت در زنانی که قبل از بارداری به اختلال دیابت مبتلا نبودند، رخ می‌دهد. بسیاری از افراد علائمی را تجربه نمی‌کنند، اما کسانی که این علائم را تجربه می‌کنند باید وضعیت خود را تحت نظر داشته باشند و اگر اقداماتی مانند کنترل رژیم غذایی و ورزش آن را مدیریت نکرد، گاهی اوقات باید با تجویز پزشک دارو مصرف کنند.

در حالی که این اختلال معمولاً پس از تولد خود به خود برطرف می‌شود، افرادی که در دوران بارداری به آن مبتلا هستند، بعداً در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به دیابت نوع ۲ خواهند بود.

کاهش تولید اشک

هورمون‌های بارداری اغلب تولید اشک را کاهش می‌دهند که منجر به بروز خشکی و تحریک چشم می‌شود.

فشار چشم

تغییرات هورمونی، به عنوان مثال افزایش قابل توجه سطح استروژن، می‌تواند باعث تجمع مایع در چشم شود، این وضعیت درست مانند تجمع مایع در مچ پا است. این تجمع مایع می‌تواند شکل چشم و بینایی شما را تغییر دهد.

| دکتر فرشته دانشمند متخصص زنان اصفهان را در اینستاگرام دنبال کنید | 

ضعف سیستم ایمنی

در حالی که ضعف سیستم ایمنی به تنهایی ممکن است بینایی شما را تغییر ندهد، بیماری‌های همراه با آن می‌توانند باعث بروز این وضعیت شوند. پاسخ ایمنی بدن شما به سمت محافظت از کودک شما هدایت می‌شود، اما این مسئله می‌تواند شما را در برابر بیماری‌ها، از جمله عفونت‌های چشمی مانند اختلال ملتحمه آسیب پذیرتر کند.

کاهش دید محیطی

پزشکان مطمئن نیستند که چه چیزی باعث می‌شود که دید محیطی زنان در دوران بارداری دچار مشکل شود، اما بسیاری به این نتیجه رسیده‌اند که این اختلال احتمالاً یکی دیگر از عوارض جانبی تغییرات هورمونی در دوران بارداری است.

پلک‌های رنگی

ملاسما معمولا در دوران بارداری رخ می‌دهد و می‌تواند نواحی اطراف چشم شما را نیز تحت تاثیر خود قرار دهد.

اگرچه علل فوق به طور کلی بی ضرر هستند، با این حال زنان باردار گاهی اوقات با خطرات دیگری همراه با تاری دید رو به رو می‌شوند. اگر با یکی از شرایط زیر رو به رو هستید و بینایی شما تغییر پیدا کرده است، حتماً و فوراً با پزشک معالج خود تماس بگیرید. این اختلالات، عبارت‌اند از:

پره اکلامپسی

پره اکلامپسی یک عارضه خطرناک اما قابل درمان است که در حدود هفته بیستم بارداری یا بعد از آن رخ می‌دهد. این بیماری با علائم فشار خون بالا در زنانی همراه است که قبل از بارداری فشار خون طبیعی داشتند. برخی از زنان هیچ نشانه‌ای را از این عارضه تجربه نمی‌کنند، اما در صورت عدم درمان می‌تواند به مادر و نوزاد آسیب برساند.یکی از علائم هشدار در بارداری بخصوص نیمه دوم حاملگی تاری دید است که به علت پره اکلامپسی و مسمومیت حاملگی می باشد که بایستی سریعا به پزشک معالج یا اورژانس مراجعه کنید.

---

مطالعه بیشتر:

مقایسه زایمان طبیعی با سزارین

بررسی ترکیبات شیر مادر

ارتباط شیردهی و سلامت روان مادر

بررسی تغذیه برای پسر دار شدن

اگر هنوز باردار نشده اید، ممکن است شایعاتی در مورد چیزهایی شنیده باشید که می‌‌‌‌‌‌‌‌‌توانید با برخی راهکارها بر جنسیت کودک خود تأثیر بگذارید. در ادامه نوشته امروز سایت دکتر فرشته دانشمند متخصص زنان اصفهان تغذیه برای پسر دار شدن را مورد مطالعه قرار خواهیم داد.

به طور کلی، اگر همه چیز برای باردار شدن شما به طور طبیعی پیش برود، تقریباً ۵۰/۵۰ شانس پسر یا دختر شدن وجود دارد. همه چیز به این بستگی دارد که کدام اسپرم با تخمک ترکیب شود. این در حالی است که برخی افراد استدلال می‌کنند که با استفاده از زمان‌بندی، موقعیت، رژیم غذایی و روش‌های دیگر می‌توانید شانس پسر شدن جنین خود را تغییر دهید.

یک مطالعه نشان می‌دهد که پسر یا دختر بودن شما توسط پدر به روش‌های متعددی تعیین شود. نه تنها کروموزوم های اسپرم، تعیین کننده جنسیت نوزاد هستند، بلکه برخی از پدران ممکن است مستعد داشتن پسر یا دختر بیشتر باشند.

بر اساس این مطالعه، مردان ممکن است تمایل به داشتن پسر یا دختر را از والدین خود به ارث ببرند، یعنی این که برخی از مردان اسپرم های کروموزوم Y یا X بیشتری تولید می‌‌‌‌‌‌‌‌‌کنند. بنابراین، اگر مردی برادران بیشتری داشته باشد، ممکن است پسران بیشتری نیز داشته باشد.

مطلب پیشنهادی : ارتباط شیردهی و سلامت روان مادر

روش های افزایش شانس پسردار شدن

اگر واقعاً پسر می‌‌‌‌‌‌‌‌‌خواهید، پیشنهاداتی وجود دارد که برخی از افراد ادعا می‌‌‌‌‌‌‌‌‌کنند برای آنها موثر بوده است. هیچ یک از این پیشنهادات از نظر علمی‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ثابت نشده است، اما مردم آنها را به امید پسردار شدن آنها را امتحان می‌‌‌‌‌‌‌‌‌کنند.

رژیم غذایی

برای شروع، می‌‌‌‌‌‌‌‌‌توانید هنگام تلاش برای باردار شدن، رژیم غذایی خود را تحت کنترل داشته باشید. محققان دریافتند که بین دریافت کالری بیشتر و پسردار شدن ارتباط وجود دارد.

این بدان معنا نیست که شما باید در طول روز اندازه وعده های غذایی خود را افزایش دهید. به خاطر داشته باشید که عادات غذایی مناسب و متعادل (غذاهای کامل، میوه ها و سبزیجات، تنقلات کم قند) به شما کمک می‌‌‌‌‌‌‌‌‌کند که در دوران بارداری میزان انرژی و کالری مورد نیاز بدن خود را دریافت کنید.

همچنین زنانی که شانس داشتن نوزاد جنین پسر در آنها بیشتر است که سطح بالاتری از پتاسیم (می‌‌‌‌‌‌‌‌‌خواهید پتاسیم بیشتری بخورید؟ موز، سیب زمینی شیرین و لوبیا سفید را امتحان کنید.) و غلات در صبحانه خود مصرف می کنند.

مطالعات نشان داده است، زنانی که از رژیم غذایی سخت سرشار از منیزیم و کلسیم (همراه با زمان بندی آمیزش جنسی) استفاده می کنند، شانس بیشتر برای دختردار شدن و مادرانی که کالری بیشتری مصرف می‌‌‌‌‌‌‌‌‌کنند، تمایل بیشتر به پسردار شدن دارند.

اگرچه این یافته‌ها به دور از قطعیت هستند و تحقیقات بیشتری مورد نیاز است، اگر می‌خواهید دختری باردار شوید، افزایش مصرف غذاهای غنی از کلسیم و منیزیم ضرری ندارد.

روش Shettles

پیشنهاد دیگر برای افزایش شانس پسردار شدن، طرح بارداری به نام روش Shettles است که توسط Landrum B. Shettles در حدود سال 1960 ایجاد شد.

Shettles اسپرم را مورد مطالعه قرار داد تا تعیین کند چه چیزی ممکن است بر سرعت اسپرم تأثیر بگذارد. او زمان آمیزش، موقعیت ها و pH مایعات بدن را در نظر گرفت تا ببیند که کدامیک از آنها ممکن است بر جنسیت جنین تأثیر بگذارد.

نکات کلیدی روش Shettles شامل موارد زیر است:

• محیط قلیایی در واژن
• ارگاسم زود هنگام در زنان
• داشتن رابطه جنسی نزدیک به زمان تخمک گذاری

اینکه روش Shettles تا چه حدی می‌‌‌‌‌‌‌‌‌تواند موثر باشد به عوامل مختلفی بستگی دارد. اما برخی افراد ادعا می‌کند که به طور کلی این روش تا 75 درصد نتایج موفق و موثری داشته است و افراد زیادی ادعا می‌کنند با استفاده از این روش پسردار شده اند.

از سوی دیگر، برخی تحقیقات قدیمی‌‌‌‌‌‌‌‌‌ نشان می‌‌‌‌‌‌‌‌‌دهد که رابطه جنسی ۲ تا ۳ روز پس از تخمک گذاری ممکن است به هیچ وجه منجر به بارداری نشود.

تغییر رژیم غذایی برای پسردار شدن

هیچ مدرک ثابت شده ای برای رژیم غذایی خاص برای پسردار شدن یا حتی برای بچه دار شدن دختر وجود ندارد.

اما حامیان بسیاری از داروهای سنتی و طبیعی معتقدند با رژیم غذایی خاص می‌‌‌‌‌‌‌‌‌توان تا حدودی در تعیین جنسیت خود تغییراتی ایجاد کرد. یکی از محبوب ترین پیشنهادات این است که رژیم غذایی قلیایی بخورید. این راهکار اثبات نشده نشان می‌‌‌‌‌‌‌‌‌دهد که افرادی که دارای “محیط قلیایی” (PH بالا) هستند، احتمال پسردار شدن بیشتری دارند. این رژیم غذایی به شما توصیه می‌‌‌‌‌‌‌‌‌کند برای پسر دار شدن راهکارهای زیر را در رژیم غذایی خود در نظر بگیرید:

• اجتناب از مصرف محصولات لبنی
• افزایش مصرف میوه ها و سبزیجات تازه
• مصرف غذاهای حاوی پتاسیم مانند موز، سالمون، آووکادو
• افزایش مواد غذایی با خاصیت قلیایی بالا، مانند مرکبات، سبزیجات ریشه دار، آجیل

در حالی که هیچ مدرکی برای حمایت از این نظریه وجود ندارد، افزایش مصرف میوه ها و سبزیجات تازه به رژیم غذایی هیچ عوارض و مضراتی برای شما ندارد. اگر می‌‌‌‌‌‌‌‌‌خواهید دختر دار شوید، این روش به شما پیشنهاد می‌‌‌‌‌‌‌‌‌کند که اسیدیته بدن خود را افزایش دهید.

افزایش شانس با کالری بیشتر

انجمن بهداشت ملی بریتانیا (NHS) پیشنهاد می‌کند افزایش کالری دریافتی زنان و خوردن غلات صبحانه می‌تواند شانس پسردار شدن را افزایش دهد، اما این راهکار به هیچ وجه توصیه نمی‌شود.

ترجیحات جنسی بیولوژیکی

افراد مختلف نظرات متفاوتی در مورد داشتن پسر یا دختر دارند. محبوب ترین دلایل برای اینکه برخی از افراد به پسردار شدن نسبت به دختردار شدن علاقه زیادی دارند، عبارتند از:

• مردان می‌‌‌‌‌‌‌‌‌توانند بهتر با فرزندان پسر خود ارتباط برقرار کنند و اشتراکات بیشتری داشته باشند (۲۳ درصد)
• مرداها می‌‌‌‌‌‌‌‌‌توانند نام خانوادگی خود را حفظ کنند (۲۰ درصد)
• فرزندان پسران، راحت تر بزرگ می‌‌‌‌‌‌‌‌‌شوند (۱۷ درصد)

رابطه بین رژیم غذایی و باروری

شاید شنیده باشید که رژیم های غذایی خاصی می‌‌‌‌‌‌‌‌‌توانند بر باروری تأثیر بگذارند. برای مثال، تاثیر مثبت ویتامین ها و مواد معدنی مانند اسید فولیک، اسید چرب امگا و ویتامین B12 بر باروری وجود دارد، اما مشخص نیست که چه مقدار از این مکمل ها باید مصرف شود.

هم برای مردان و هم زنان بهتر است که از یک رژیم غذایی متعادل استفاده کنند. مصرف ویتامین های دوران بارداری (با ویتامین B12 و اسید فولیک) به طور معمول برای افرادی که قصد باردار شدن دارند توصیه می‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود.

تاثیر رژیم غذایی پدر در تعیین جنسیت

در حال حاضر، علم هیچ ارتباطی بین رژیم غذایی پدر و افزایش شانس پسر یا دختر دار شدن را نشان نداده است. اگر بین رژیم غذایی و جنسیت کودک آینده همبستگی وجود داشته باشد، به احتمال زیاد این رژیم غذایی مادر است که بیشترین تأثیر را دارد. با این حال اسپرم سالم به افزایش احتمال لقاح کمک می کند و رژیم غذایی مردان می تواند به افزایش تعداد اسپرم سالم کمک کند.

| دکتر فرشته دانشمند متخصص زنان اصفهان را در اینستاگرام دنبال کنید | 

گزینه های  پزشکی برای پسردار شدن

اگر به دنبال راه‌های مطمئن‌تری برای افزایش شانس پسر دار شدن خود هستید، باید بدانید که برخی راهکارها و درمان های پزشکی برای افزایش شانس پسردار شدن وجود دارد. با این حال، این درمان‌ها می‌توانند گران و از نظر سلامت روانی و جسمی‌‌‌‌‌‌‌‌‌ مضر باشند. آنها همچنین با بروز خطرات احتمالی، از عوارض جراحی گرفته تا سقط جنین و سندرم تحریک بیش از حد تخمدان (OHSS) همراه هستند. بنابراین، آنها به طور کلی برای انتخاب جنسیت بدون نیاز تجویز و اجازه پزشک پیشنهاد نمی‌‌‌‌‌‌‌‌‌شوند.

فناوری کمک باروری (ART) به افراد اجازه می‌‌‌‌‌‌‌‌‌دهد تا از طریق روش های پزشکی، بچه دار شوند. برخی از این روش ها شامل لقاح آزمایشگاهی (IVF) ، انتقال گامت به داخل فالوپ (GIFT) و انتقال زیگوت به داخل فالوپ ZIFT هستند. با استفاده از فناوری‌های تولید مثل مانند لقاح آزمایشگاهی (IVF)، ممکن است گزینه‌های پیشرفته‌ای برای افزایش شانس پسردار شدن وجود داشته باشد.

با این حال، این روش دارای طیف گسترده ای از مفاهیم اخلاقی، مذهبی، قانونی و اجتماعی است و بحث برانگیز تلقی می‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود. طبیعی است که دوست دارید تا حدودی جنسیت فرزند خود را قبل از بارداری بتوانید تعیین کنید. با این حال، مهم است که به خاطر داشته باشید که تعیین جنسیت کودک معمولاً از کنترل و اختیار شما خارج است.

---

مطالعه بیشتر:

بارداری مجدد پس از حاملگی خارج رحم

مقایسه زایمان طبیعی با سزارین

بررسی ترکیبات شیر مادر

بررسی ارتباط شیردهی و سلامت روان مادر

تحقیقات نشان داده است که شیر دهی مادران می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌تواند خطر ابتلا آنها به افسردگی را کاهش می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌دهد. حتی به آنها کمک می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کند بیشتر و بهتر بخوابند و بتوانند بر مشکلات قبلی خود غلبه کنند. در ادامه نوشته امروز سایت دکتر فرشته دانشمند متخصص زنان اصفهان ارتباط شیردهی و سلامت روان مادر را مورد مطالعه قرار خواهیم داد.

هر ساله صدها هزار مادر در سراسر جهان پس از زایمان دچار افسردگی می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شوند. متخصصان بیش از همیشه از وجود افسردگی به عنوان یک بیماری شایع در بین مادران بعد از زایمان آگاه هستند.

متاسفانه به نظر می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌رسد تعداد زنان مبتلا به افسردگی رو به افزایش است. ارقام تخمین زده نشان می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌داد که ۱۰ تا ۲۰ درصد از تمام مادران جدید افسردگی داشتند. محدوده اخیر نشان می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌دهد. که بین ۱۵٪ تا ۲۵٪ است. البته این افزایش را می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌توان به روش های تشخیصی نسبت داد که موارد بیشتری را شناسایی می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کنند. هنگامی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌که انزوا، عدم حمایت درست اجتماعی و خانوادگی، سابقه سوء استفاده جنسی یا آسیب های دیگر، نیاز مادران به بازگشت به کار تقریبا بلافاصله پس از تولد را در نظر می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌گیریم، افزایش نرخ افسردگی به طور عجیبی تعجب آور است.

مطلب پیشنهادی : بررسی ترکیبات شیر مادر

این در حالی است که مادران زیادی هستند که تمایلی به مصرف دارو ندارند. اما خوشبختانه درمان های مکمل و جایگزین برای افسردگی وجود دارد. جایگزین ها شامل ورزش، نور درمانی روشن، مصرف اسیدهای چرب امگا ۳ و بر اساس برخی شواهد مصرف خار مریم است. روان درمانی به تنهایی نیز بسیار موثر است.

نقش تغذیه با شیر مادر در حفظ سلامت روان مادران

تحقیقات در دهه گذشته نشان داده است که تغذیه با شیر مادر و افسردگی به روش های جالب و شگفت انگیزی باهم ارتباط دارند. به همین دلیل زنان به حمایت خوب و اطلاعات دقیق نیاز دارند. آنها باید از فواید شیردهی برای سلامت روان خودشان مطلع باشند.

شیردهی و افسردگی بعد زایمان

کمبود خواب با خطر بیشتر ابتلا به افسردگی بعد زایمان (PND) مرتبط است.

درک رابطه بین PND و کیفیت خواب بسیار مهم است زیرا خواب بدون مزاحمت می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌تواند نقش مهمی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ در بهبودی PND داشته باشد. گاهی اوقات به مادران مبتلا به PND توصیه می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود که برای خواب بیشتر، شیردهی به نوزاد خود را قطع کنند. اگر با PND دست و پنجه نرم می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کنید اما می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌خواهید به شیردهی ادامه دهید، چنین توصیه هایی می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌تواند نگران کننده باشد. اما بررسی ها نشان می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌دهد مادران شیرده به طور کلی خواب بیشتری دارند.

شیر دادن به فرزندتان به این معنا نیست که شما همزمان با شیردهی کودک خود دچار کمبود خواب می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شوید. مادران شیرده در مقایسه با مادرانی که شیر نمی‌دهند، به طور کلی زمان کمتری را در بیداری سپری می‌کنند. این بدان معناست که مادران شیرده ممکن است به طور کلی بیشتر بخوابند، به ویژه آنهایی که به طور انحصاری شیر می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌دهند. تحقیقات حتی نشان داده است که از شیر گرفتن شبانه می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌تواند دوره PND را در افراد مبتلا طولانی تر کند.

شیردهی و استرس

یکی از زمینه های اولیه تحقیقات انجام شده در این زمینه، بررسی نقش شیردهی در خاموش کردن پاسخ استرس است. نقش شیردهی در کاهش سطح التهاب مادران (که بخشی از پاسخ استرس است) از اهمیت ویژه‌ای برخوردار بود.

وقتی سطح التهاب بالا باشد، افراد بیشتر در معرض افسردگی قرار می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌گیرند. وقتی سطح التهاب کمتر باشد، خطر افسردگی کاهش می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌یابد. نکته مهم این است که شیردهی به طور خاص ضد التهاب است. خاصیت ضدالتهابی یکی از راه هایی است که شیردهی از سلامت زنان در طول زندگی محافظت می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کند. خطر ابتلا به افسردگی را در آنها کاهش می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌دهد. همچنین خطر ابتلا به بیماری هایی مانند بیماری قلبی و دیابت را در آنها کاهش می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌دهد.

شیردهی و خواب

گزینه دیگر تحقیق در مورد مادران و تاثیر شیردهی برای سلامت آنان، بهبود خواب است. برخی ها معتقدند که مادرانی که در دوران شیردهی هستند، کمتر می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌خوابند. اما در بررسی های انجام شده عکس این موضوع ثابت شده است. زنان در دوران شیردهی بیشتر می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌خوابند.
مشخص شد که بیشترین تأثیرات مربوط به مادرانی بود که برای تغذیه نوزاد خود فقط از شیر مادر استفاده می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کردند. این تحقیق همچنین نشان می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌دهد، مادرانی که تغذیه مختلط دارند ممکن است کمتر بخوابند و کمتر از فواید کاهش استرس با شیر مادر برخوردار شوند.

مادرانی که به طور انحصاری به کودکان خود شیر مادر می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌دهند، حتی اگر مجبور هستند برای شیردهی به کودک خود بیشتر از خواب بیدار شوند، به طور کلی بیشتر هم می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌خوابند.

شیردهی و غلبه بر تجاوز جنسی

برخی تصور می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کنند زنانی که سابقه تجربیاتی مانند تجاوز جنسی را داشته اند تمایلی به شیر دادن ندارند. با این حال، بررسی ها نشان دادند که زنانی که سابقه سوء استفاده جنسی از کودکان داشتند، بیشتر دوست دارند که به فرزندان خودشان شیر مادر بدهند و شیردهی را شروع کنند.

تعجب آور نیست که تجاوز جنسی در تمام متغیرهای خواب و افسردگی تأثیر منفی گسترده ای دارد. اما بخش هیجان انگیز اینجاست که تغذیه با شیر مادر، اثرات و عوارض ناشی از تجاوز جنسی را کاهش می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌دهد! مادرانی که به طور انحصاری شیر می‌دهند، بسیار آرام تر هستند و سطوح پایین عصبانیت یا تحریک‌پذیری را دارند. این در مورد مادرانی که مخلوط یا شیرخشک را برای تغذیه کودک خود انتخاب می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کنند، صادق نبود.

| دکتر فرشته دانشمند متخصص زنان اصفهان را در اینستاگرام دنبال کنید | 

شیردهی و سلامت روان پری ناتال

20 درصد از زنان در دوران بارداری و یا در 12 ماه پس از زایمان دچار بیماری روانی می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شوند. بیماری های روانی بعد از زایمان می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌توانند شامل اضطراب و افسردگی، روان پریشی پس از زایمان و اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) ناشی از ضربه هنگام تولد یا مراقبت از نوزاد بیمار باشد. هر یک از اینها می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌تواند تأثیر عمیقی بر شیردهی داشته باشد و بسیار مهم است که خانواده ها بتوانند در این زمان سخت از مادر حمایت کنند. بسیاری از موارد غم انگیز بیماری های روانی بعد زایمان توسط رسانه ها منتشر شده است و این تکان دهنده است که خودکشی یکی از علل اصلی مرگ و میر زنان در دوران بارداری و یک سال بعد از تولد است.

بسیاری از مادران می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌گویند که برای مصرف داروهای ضد افسردگی به آنها گفته شده است که شیردهی را متوقف کنند، اما شواهد نشان می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌دهد که قطع شیردهی برای درمان افسردگی و حتی بیماری های روانی ممکن است نیاز نباشد و باید به این موضوع توجه بیشتر و دقیق تری شود.

تحقیقات نشان داده است، مادرانی که قصد شیردهی داشتند و در واقع به شیردهی ادامه دادند، حدود ۵۰ درصد کمتر از مادرانی که برای شیر دادن برنامه‌ریزی نکرده بودند و نمی‌خواستند، دچار افسردگی شوند. مادرانی که قصد شیر دادن داشتند اما شیر ندادند بیش از دو برابر بیشتر از سایر مادران دچار افسردگی شدند.

---

مطالعه بیشتر:

مصرف آجیل در بارداری

بارداری مجدد پس از حاملگی خارج رحم

مقایسه زایمان طبیعی با سزارین