هزینه لقاح مصنوعی و بارداری به روش IUI و IVF

هزینه لقاح مصنوعی و بارداری به روش IUI و IVF

سزارین چیست؟

سزارین چیست؟

داشتن فرزند آرزوی هر پدر و مادری است.کودک نعمتی است که شادی و نشاط را با وجود کودکانه خود برای والدین به ارمغان می‌آورد. مادر شدن از زيباترين دوران زندگي هر زني به شمار مي رود

تاریخچه سزارین :

اولین سزارین در دنیا کجا اتفاق افتاد و به چه علت؟

دانستن این مطلب بسیار جالب می باشد، وجود داستانی در شاهنامهٔ فردوسی مشخص می‌سازد که این شیوهٔ زایمان در ایران قدمتی هزاران ساله دارد. درشاهنامهٔ فردوسی، هنگامی که رودابه، همسر زال و مادر رستم قصد زایمان و به دنیاآوردن رستم را دارد به علت درشتی هیکل رستم با مشکل مواجه شده و درد بسیاری رامتحمل می‌شود. زال برای حل این مشکل و نجات جان همسر و فرزندش از سیمرغ کمک می‌خواهدو این پرندهٔ افسانه‌ای روشی که امروز به سزارین شهرت دارد را به زال آموزش می‌دهد.

در فرهنگ ایران این عمل نخستین بار برای زایش رستم انجام شده و ریشهٔ نام «رستم‌زایی» یا «رستمانه» از آنداستان است.

در اروپا مشابه این روایت برای تولد سزار نقل می‌شود و ریشهٔ نام سزارین نیز از آن است.

عمل سزارین

زایمان سزارین در چند هفتگی انجام میشود؟ معمولا در 39 هفتگی انجام می شود.

اکثریت خانم ها ( در حدود80 درصد ) برای به دنیا آوردن فرزند خود روش زایمان طبیعی را انتخاب می‌کنند. چنانچه در روند تولد نوزادبه روش طبیعی مشکل و ریسک وجود داشته باشد، انجام جراحی سزارین اجتناب پذیر می گردد.
سزارین عبارتست از زایمان جنین از طریق ایجاد برش هایی در دیواره قدامی شکم و رحم .

انواع  برش سزارین:

بطور کلی دو نوع برش سزارین و جود دارد:

1-برش افقی یا برش( lscs ) که در اکثر انها استفاده می شود.

2- برش کلاسیک یا عمودی که ندرتا استفاده می شود و اسکار و جای بخیه بسیار ناخوشایندی به جا می گذارد.

امروزه در برخی از بیمارستان ها آمار حتی  80 در صد سزارین نیز گزارش شده است برخی پزشکان علت افزایش گرایش زنان به انتخاب سزارین را فرار از درد زایمان می دانند ولی عده ای دیگر مخاطرات فشار زایمانی روی سر بچه می دانند .

در نگرش فرایندی و علت و معلولی به عوامل گسترش انجام زایمان به روش سزارین متوجه می شویم که این فرایند یک پروسه باعوامل  بسیار ، پیچیدگی های فراوان و از جمله وجود پزشک متخصص آموزش دیده  ، بخش خصوصی فعال ، تعرفه مشخص ، شرایط فرهنگی و اجتماعی مساعد، بیمه های درمانی و …  و تا زمانیکه این شرایط مساعد وجود دارند، زمینه ساز انجام سزارین می باشند .اخیرا در چند سال گذشته تلاش بسیار سودمندی در اگاهی دادن به بیماران به عمل امده است .
دلایل انجام زایمان سزارین

در برخی موارد وابسته به شرایط سلامتی مادر و نوزاد، سزارین نسبت به زایمان طبیعی گزینه ایمن‌تری برای مادر یا نوزاد است هر چند در مجموع عوارض سزارین به نسبت زایمان طبیعی بیشتر است.

چرا در ایران آمار میزان سزارین به طور غیر متعارف بالا رفته است؟ 


علل زیادی برای این سوال وجود دارد و به گفته برخی متخصصین بارزترین علت آن پیشرفت پزشکی و تکنولوژی می باشد که در مواقع خطر برای مادر و جنین مفید واقع می شود
برای مثال خطرات عمل جراحی برای مادر خیلی کاهش یافته است (به علت امکانات بیهوشی، انتقال خون و آنتی بیوتیکها). مراقبتهای نوزادی نیز

 پیشرفت کرده و خطرات سزارین برای نوزاد نیز کاهش یافته است.
همچنین روشهای بهتری برای تعیین سلامت جنین در حین دردهای زایمانی وجود دارند. بنابراین بامشاهده علایم خطر برای جنین ویا مادر در حین دردهای زایمانی  می توان فوراً او را سزارین نمود، در حالی که این امکانات در۲۰ سال پیش وجود نداشت.یک علت دیگر از منشاء پزشکان می باشد. متأسفانه برخی از پزشکان به خاطر اینکه ریسک یک زایمان مثلاً با دستگاه (واکیوم و یا فورسپس) را متحمل نشوند فوراً بیمار را سزارین می کنند و البته هزینه بیشتری نیز صورت می کنند .

مراحل عمل سزارین :

عمل سزارین چگونه انجام میشود :

مدت زمان عمل سزارین معمولاً 30 تا 40 دقیقه طول می‌کشد که شامل مراحل زیر است:

پزشک در ناحیۀ شکم و رحم، برش‌هایی با طول 10 سانتی‌متر ایجاد خواهد کرد.
نوزاد از طریق این برش‌ها بیرون آورده خواهد شد. برخی اوقات ممکن است پزشک از انبرهای جراحی برای کمک کردن به خارج شدن سر نوزاد استفاده کند.
سپس نوزاد به صورت دقیق بررسی می‌شود.
بند ناف قطع شده و جفت جدا می‌گردد.
معمولا با تزریق ماده‌ای، رحم را منقبض می‌کنند تا خونریزی به حداقل برسد.
برای کاهش خطر ایجاد عفونت آنتی‌بیوتیک تجویز می‌شود.
سپس لایه‌های عضله، چربی و پوست به یکدیگر بخیه زده خواهد شد و زخم حاصل از برش پوشانده می‌شود.
در اولین فرصت می‌توانید نوزاد خود را بغل کنید. تماس پوست به پوست می‌تواند ارتباط اولیۀ شما با نوزاد را قوی‌تر کند و شیر دادن به نوزاد را ساده‌تر نماید.

در عمل سزارین، بی‌حسی نخاعی بهتر است یا موضعی؟

بی‌حسی نخاعی برای زنانی که به روش سزارین زایمان می‌کنند مناسب‌تر است ، دراین روش بیهوشی با استفاده از دوز دارویی بسیار کم، سطح بی حسی بسیار خوبی برای جراحی‌های کمتر از پنح ساعت برای بیمار فراهم می‌کند .

روش اپیدورال اکنون ایمن‌ترین و کم‌عارضه‌ترین روش بی‌هوشی در سزارین محسوب می‌شود.

مهم‌ترین مزایای اپیدورال نسبت به بی‌هوشی عمومی :

1 – نیاز نداشتن به لوله‌گذاری تراشه است که برای  بازماندن راه‌های هوایی از طریق بینی و دهان صورت می‌گیرد

2 – شل کننده‌های عضلانی که قبل از بی‌هوشی عمومی حتماً باید تزریق شود.

عوارض بی حسی اپیدورال :

احتمال افت فشارخون، شایع‌ترین عارضه جانبی اپیدورال محسوب می‌شود که در یک سوم بارداران به شدت بروز می‌یابد.بروز خون‌ مردگی زیر پوست و حملات تشنجی نیز از عوارضی است که کمتر شایع است
از عوارض و خطرات احتمالی این اقدامات در حین بی‌هوشی عمومی .

1 –  احتمال بازگشت محتویات معده به داخل ریه به دلیل افزایش فشار رحم باردار روی معده .

2 –  اختلال در اکسیژن‌ رسانی به مادر حین لوله‌گذاری تراشه و اثر آن بر جنین است که این از عوارض سزارین برای نوزاد است .

بصورت کلی بهترین نوع بیهوشی کدام است :

در جراحی‌ها از هر دو روش موضعی و عمومی استفاده می‌شود که البته بستگی به نوع جراحی دارد اما هر چقدر که از بی حسی‌های موضعی استفاده کنیم خطرات بیهوشی عموما کمتر شده و مسلما بهتر است .

تعیین جنسیت جنین درزمان بارداری

تعیین جنسیت جنین درزمان بارداری

همواره زوج ها به این موضوع علاقه مند بوده ‌اند که جنسیت جنین را هر چه زودتر تشخیص دهند البته از دیرباز آدمی به این موضوع علاقه مند بوده‌است ، به طور طبیعی در مقابل هر 100 دختر، حدود 102 تا 105 پسر متولد می شوند .علاقه مندی در برخی زوج ها به داشتن یک جنس خاص ،حساسیت این تست را دوچندان کرده است حتی در میان عده ای از زوج های فرهیخته نیز این حساسیت دیده می شود.

تعیین جنسیت در هفته های اول بارداری : 

با پیشرفت در دانش نوین ژنتیک پزشکی این امکان پدید آمده‌است که با بکارگیری روش های تشخیص ژنتیکی پیش از لانه گزینی بتوان به این مهم دست یافت و تعیین جنسیت را به دقت تعیین کرد.

از هفته 6 جنینی به بعد DNA جنین در خون مادر قابل تشخیص می باشد و در طول هفته 8 مقدار آن به طور قابل توجهی افزایش می یابد که این امر امکان تشخیص قبل از تولد را با بررسی DNA جنین فراهم می آورد.

حداقل زمان مناسب برای انجام این تست اواخر هفته هشتم جنینی است زیرا دقت این تست 90% است و از هفته دهم به 95% تا 99% مد. در این روش CC5 از خون مادر گرفته شده و DNA موجود در آن استخراج می گردد. سپس با استفاده از تکنیک های پیشرفته و حساس Real time PCR و با استفاده از پروب های اختصاصی مربوط به کروموزوم Y و همچنین روش Nested PCR، قطعات اختصاصی از کروموزوم Y غربال می گردد این تست یک آزمایش غربالگری بر روی خون مادر بوده و یک روش بی خطر است که هیچ اسیبی برای مادر یا جنین وی ایجاد نمی کند.

تعیین جنسیت در بارداری با این تکنیک متحول شده و دسترسی اسان و سریع می باشد،زیرا با سونوگرافی معمولا زودتر از هفته 16 بارداری امکان تشخیص برای جنسیت جنین در بارداری وجود ندارد.

نحوه گزارش تست تعیین جنسیت جنین در بارداری :

1-  Positive: به معنی وجود کروموزوم Y در نمونه خون مادر می باشد که قطعاً از DNA جنین وارد شده است و در نتیجه جنین پسر می باشد. چنانچه حاملگی از نوع چند قلویی باشد با مثبت شدن تست فقط می توان گفت که حداقل یکی از جنین ها پسر است.

2-  Negative: به معنی عدم وجود کروموزوم Y بوده که به معنی دختر بودن جنین یا جنین ها می باشد.

عوامل تأثیرگذار در انجام این تست تعیین جنسیت و به عبارتی نتایج Positive و Negative کاذب عبارتند از:


1-  بالا بودن غلظت چربی خون مادر
2-  سندرم های احتمالی کروموزومی
3-  سابقه سقط جنین پسر کمتر از 7 ماه قبل از بارداری مجدد
4-  سابقه کیست تخمدان دو طرفه

ایا تعیین جنسیت در ماه اول بارداری امکانپذیر است ؟ برخی باور های عوامانه از طرز قرار گرفتن جنین و یا ضربان قلب حدس جنسیت چنین را در ماه اول دارند که پایه علمی ندارد .

زایمان فیزیولوژیک چیست؟

زایمان فیزیولوژیک چیست؟

زایمان فیزیولوژیک در واقع طی شدن روند طبیعی زایمان بدون هیچ گونه دخالت دارویی و پزشکی است. در زایمان فیزیولوژیک تا زمان رسیدن زایمان هیچ اقدام دارویی و یا پزشکی انجام نمی شود. در این نوع زایمان تمام سعی بر این است که فرد از ابتدا تا آخر احساس راحتی داشته باشد.

تفاوت زایمان فیزیولوژیک و طبیعی

در زایمان طبیعی انواع دخالت های دارویی و پزشکی انجام می شود و گاهی اوقات این دخالت ها زیاد می شود و عوارضی را به دنبال دارد اما در زایمان فیزیولوژیک در طی دوران بارداری، مادر با دردهای طبیعی خود مواجه می شود و روند زایمان را با کم ترین دخالت دارویی و پزشکی طی می کند.

روند زایمان فیزیولوژیک

در زایمان فیزیولوژیک مصرف داروی محرک انقباضات رحمی مثل اکسی توسین یا داروی تسکین دهنده مثل پتیدین و … در طی لیبر و زایمان لازم نیست. بنابراین همانگونه که مصرف دارو در دوران بارداری مضر می باشد، این نکته تا انتهای دوران زایمان باید مورد توجه قرار گیرد. مـــادران باردار در روند زایمان فیزیولوژیک می توانند در هر وضعیتی که خود انتخاب می کنند و در آن وضعیت احساس راحتی بیشتری می کنند قرار بگیرند و زایمـــان کنند.

زایمان فیزیولوژیک

با فرا رسیدن هفته های آخر بارداری، در بدن تغییراتی روی می دهد که زن باردار و جنین را برای زایمان آماده می کند . در این زمان جنین قادر است به زندگی خود در خارج از رحم ادامه دهد . زمان زایمان لحظه پر اضطراب و مهیج برای زن و خانواده اش می باشد.

طبیعت زایمان درد است و علت اصلی درد زایمان ، انقباضات رحم است که باعث باز و نرم شدن دهانه رحم می شود تا جنین بتواند از آن به داخل مهبل وارد و سپس از این مجرا خارج شود .
واکنش زن باردار نسبت به درد زایمان متفاوت است و تحت تاثیر عوامل زیادی مانند فرهنگ ، احساس ترس و نگرانی ، تجربه زایمان قبلی ، میزان آمادگی برای بچه دار شدن و حمایت همسر می باشد.

محل و میزان درد بر حسب مراحل مختلف زایمان (مرحله باز شدن دهانه رحم ، مرحله عبور جنین از کانال زایمان و مرحله جمع شدن رحم) متفاوت و معمولاً در نواحی زیر شکم ، کمر ، میاندوراه و پاها احساس می شود.

کلاسهای زایمان فیزیولوژیک

جهت مادران باردار محترم ضروری است و این امکان در این مرکز وجود دارد و اموزش های لازم زایمان فیزیولوژیک به مادران در چندین جلسه اموزش داده می شود.در زایمان فیزیولوژیک مادر پیش از زایمان در کلاس‌های آمادگی برای زایمان شرکت می‌کند و با روش‌های مختلف زایمان  آشنا می‌شود، آزادانه مجاز به انتخاب شیوه زایمانی است و در این روش مادر، درصورت تمایل با همراه به اتاق زایمان وارد می‌شود.

ورزش های زایمان فیزیولوژیک : در این کلاسهای زایمان فیزیو لوژیک به مادران محترم ورزش ها اموزش داده می شوند.

زایمان فیزیولوژیک در تهران در مراکز مختلف از جمله در مرکز بیمارستانی کسری نیز انجام می گیرد.

هزینه زایمان فیزیولوژیک با توجه به سیاست های جدید درمان و کمک به ترویج زایمان فیزیولوژیک تخفیف های عمده در نظر گرفته شده .

هورمون های تولد

بارداری و زایمان دو پدیده زیبا و شگفت انگیز خلقتند. زایمان یک فرآیند طبیعی است و بدن زن با آن سازگار است . همانگونه که عمل لقاح و رشد و نمو جنین در بدن مادر معجزه است ، عمل زایمان و به دنیا آمدن این موجود کوچک نیز اعجاز دیگری است .

بدن یک زن برای عمل لیبرو زایمان بسیار دقیق طراحی شده است و دستگاه های مختلف بدن با یکدیگر در تعامل و همکاری هستند.سیستم عصبی و سیستم هورمونی در فرایند درد زایمان دخالت دارند. زایمان به عنوان یک پدیده طبیعی و فیزیولوژیک تحت تاثیر هورمون های درون ریز بدن وظیفه خود را برای تولد کودک به عهده می گیرد.

چهار هورمون اصلی که در زایمان نقش دارند عبارتند از :

اکسی توسین ( هورمون عشق )
اندرفین ( هورمون خشنودی و برتری )
اپی نفرین ، نوراپی نفرین ( هورمون تهیج و بر انگیختن )
پرولاکتین ( هورمون مادری )
اکسی توسین
اکسی توسین از ابتدای بارداری در بدن تولید می شود و میزان آن در زمان زایمان به حد اکثر می رسد. مهمترین عمل آن در فرایند زایمان ایجاد انقباضات رحم ( درد زایمان ) است .
این هورمون در زمان بارداری با انقباضات مناسب رحم باعث حفظ محصولات بارداری می گردد و به تدریج در اواخر بارداری با ایجاد درد های زایمانی موجب خروج نوزاد و سپس خروج جفت می شود. ترشح این هورمون پس از زایمان از خونریزی جلوگیری می کند . این هورمون در هر زمان عمل خاصی را انجام می دهد اما بعضی مواقع تولید آن در بدن متوقف شده و باعث عدم پیشرفت زایمان ، عدم خروج به موقع جفت و یا خونریزی بعد از زایمان می گردد و مهمترین عامل کاهش تولید و ترشح این هورمون ترس است.
ارتباط سریع مادر و نوزاد به شکل تماس پوست با پوست و شیر خوردن موجب ترشح بیشتر این هورمون و ایجاد مهر مادری می گردد.
آدرنالین
آدرنالین به هورمون جنگ و گریز معروف است.موقعی که فردی در وضعیت ترس و خطر قرار می گیرد ، برای فرار از خطر و پیدا کردن محل امن نیاز به فعالیت سریع اندامها دارد و به همین علت جریان خون به سمت دست و پا میرود. اگر مادر هنگام زایمان ترس و اضطراب داشته باشد ، جریان خون به اندامها می رود و خون کمتری به رحم و جنین می رسد. در این حالت احتمال اختلال در وضعیت جنبین وجود دارد و همچنین با افزایش فشار خون ، افزایش قند خون ، نگاه خیره ، پوست سرد و چسبناک و خشکی دهان است.
پس از زایمان به علت ترشح زیاد آدرنالین مادر احساس سرما و لرز می کند . در این موقع گرم کردن اتاق و استفاده از پتو می تواند در بهبودی موثر باشد.
ترشح آدرنالین در مرحله خروج کودک لازم است و موجب افزایش هوشیاری کودک می شود و در احساس غریزه مادری نقش دارد . در واقع گذر از عالم رحم به عالم خشکی را برای کودک پسندیده تر می کند . در واقع نوزاد برای اولین برخورد با مادر آماده می شود.
اندروفین
اندروفین هورمون ضد درد طبیعی بدن است و به کاهش درد کمک می کند. از اوایل بارداری تولید می شود و در زمان زایمان به حداکثر میرسد این افزایش ترشح موجب می شود تا مادر هنگام زایمان درد کمتری را احساس کند و تحمل وی را نسبت به درد افزایش دهد . در واقع طراحی زیبای خلقت به گونه ای است که اگر طبیعت زایمان درد است ، ضد درد طبیعی هم در اختیار مادر قرار می گیرد . مصرف ضد درد ها و مخدر ها حین زایمان از ترشح این هورمون جلوگیری میکند.
اندروفین به همراه اکسی توسین موجب افزایش ارتباط مادر و نوزاد و احساس سرخوشی در مادر می شود همچنین اندروفین موجب فراموشی خاطرات حین زایمان می گردد به همین دلیل پذیرش بارداری بعدی را سبب می شود.
پرولاکتین
پرولاکتین مهمترین هورمون برای شیر دهی است. بلافاصله پس از زایمان با خروج جفت تولید آن افزایش میابد. تماس بدن نوزاد با مادر و مکیدن پستان مادر توسط نوزاد سبب تولید بیشتر می شود. ترشح پرولاکتین حین زایمان نه تنها باعث افزایشش استقامت مادر می شود بلکه شرایط را برای یک شیر دهی موفق اماده و فراهم می کند.
این هورمون به همراه اکسی توسین موجب ارامش مادر و برقراری ارتباط صمیمی با نوزاد می شود که رضایت مادر ، سلامت فیزیکی و روانی چهار هورمون فوق با هم سمفونی زیبایی را در بدن اجرا می کنند.هماهنگی سیستم عصبی و هورمونی در بدن همه پستانداران وجود دارد و به عنوان مرکز عاطفی مغز شناخته شده است که در قسمت میانی مغز قرار دارد.

روش های کاهش درد زایمان

روش هایی که برای کاهش درد زایمان به کار می روند عمدتا به دو گروه تقسیم می شود :
الف ) روش هایی که بدون استفاده از داروی بی حسی و با استفاده از مهارت زن موجب می شود که وی بتواند زایمان خود را آگاهانه هدایت کند. در این حالت زن باردار قادر است که احساس درد زایمان را به حد اقل برساند . این روش ها عبارتند از :
1-تمرین کششی ، تن آرامی ، مهارت های تنفسی : با تمرینات کششی می توان از بروز عوارضی مانند : درد مفاصل ، کمر درد ، مشکلات در سیستم گوارشی ، ادراری ، شل شدن عضلات کف لگن و … جلوگیری کرد .
این تمرینات نه تنها باعث توانایی ذهن می شود بلکه به همراه تن آرامی و مهارت های تنفسی موجب برقراری هماهنگی قوای جسمی ، ذهنی و  روانی می گردد . مهارت ها در کلاس آمادکی برای زایمان به طور عملی آموزش داده می شود.
2-قرار گرفتن در وضعیت های مختلف در زمان درد : تغییر وضعیت موجب رفع خستگی ، راحتی بیشتر و گردش خون بهتر می شود . زن باردار می تواند به دلخواه خود ، هر حالتی که راحت تر است ( مانند نشسته ، ایستاده ، خوابیده ، دراز کشیده و یا راه رفتن ) را انتخاب کند . آزادی در انتخاب وضعیت موجب می شود تا توانایی وی برای تحمل درد زایمان افزایش یابد و احساس رضایت و خشنودی کند.
فشار مخالف: در این فشار مداوم و قوی با مشت ، پاشنه دست و یا شئ سخت بر پایین کمر وارد می شود . این فشار کمک می کند تا احساس فشار داخلی و درد در پایین کمر راحت تر تحمل شود. سایر مناطقی که فشار روی آنها می تواند اثر آرام بخشی زیادی داشته باشد شامل : لگن ، ران ها ، پاها ، شانه ها و دست ها می باشد. این فشار در مرحله اول شروع درد زایمان اثر تسکین بخش دارد.
این روش با کمک ” همراه ” انجام می شود .
4-تمرکز ، تجسم خلاق و انحراف فکر :زن باردار با متمرکز کردن حواس و فکر خود به شرایطی غیر از شرایط زایمانی مانند دعا کردن ، نگاه کردن به یک عکس ، به یاد اوردن خاطرات خوب ، راه رفتن ، تماشای تلویزیون ، شنیدن ، لمس کردن ، انجام صحیح تمرین های تنفسی می تواند به کاهش درد کمک کند . در واقع این روش پرورش دادن تخیل ، تجسم و مثبت گرایی در ذهن است. وی از این طریق می تواند در حین انقباضات رحمی به یک تمرکز درونی برسد ، در نتیجه احساس درد را از طریق انحراف فکر و تمرکز به حد اقل برساند.
5-آوا یا موسیقی : شنیدن موسیقی دلخواه یا آوای قران می تواند در هنگام انقباض و درد شرایط مطلوبی برای وی ایجاد کند . این روش موجب تن آرامی و کاهش احساس درد می گردد.
6-هیپنوتیزم: این روش به صورت ایجاد تغییرات موقت مغزی همراه بی هوشی می باشد که موجب افزایش قدرت تلقین می شود . هیپنوتیزم باعث آرامش جسمی و فکری ، افزایش تمرکز و و حتی ایجاد توانایی در کنترل فشار خون ، ضربان قلب و همچنین کاهش درد می شود. این روش به دانش و مهارت عامل زایمان نیاز دارد.
7-گرمای سطحی: در این روش اشیای گرمی مانندبطری آب گرم ، حوله مرطوب و گرم را بر روی قسمت تحتانی بدن ( شکم ، کشاله ران ، میانودوراه و کمر ) قرار می دهند . گرما باعث افزایش جریان خون ، کاهش درد و خستگی می شود. ژل های گرم کننده ، کشیدن پتو بر روی تمام بدن و دوش گرفتن با آب گرم نیز کمک کننده است.
8-سرمای سطحی : در این روش استفاده از کیسه اب یخ ، تکه های یخ و حوله خیس شده با اب سرد بر روی کمر ، میاندوراه و مقعد توصیه می شود به خصوص اگر زن باردار احستس گرما می کند استفاده از لباس های خنک می تواند باعث راحت تر شدن وی گردد. سرما از طریق کم کردن درجه حرارت عضله و کاهش گرفتگی آن باعث کاهش درد می شود.
9-آب درمانی و استفاده از وان زایمان: این روش برای شل شدن عضلات ، کاهش اضطراب و درد و تحریک زایمان مفید است ، این روش موجب احساس راحتی و تن آرامی حین انقباضات می شود ، روش های مختلف آب درمانی شامل : استفاده از وان یا دوش آب گرم ، استفاده از دوش دستی برای ریختن آب روی شکم و کمر ، استخر زایمان و جکوزی می باشد.
زایمان در آب یکی از روش های کاهش درد در زایمان می باشد زن باردار می تواند برای کاهش درد زایمان از وان و زایمان در آب استفاده کند در مورد چگونگی انجام زایمان در آب حتما با عامل زایمان مشورت شود.
10-لمس و ماساژ : یکی از راه های آرام کردن و انرژی دادن ، لمس و ماساژ است . نوازش اطمینان بخش و دوستانه قسمت گونه و موها ، در آغوش گرفتن ، ماساژ نواحی دست ، کمر ، باسن و سایر قسمت های بدن توسط همراه می تواند موجب کاهش درد و تسکین زن باردار شود.
11-طب سوزنی : برای کاهش درد با سوزن بر روی نقاط مشخصی از بدن فشار وارد می شود ، این روش به مهارت عامل زایمان نیاز دارد.
12-طب فشاری : در این روش ایجاد فشار عمیق با دست بر روی نقاط مشخصی از بدن موجب کاهش درد می شود. معمولا این فشار با نوک انگشت شصت و سایر انگشتان وارد می شود. نقاط طب فشاری در زایمان فیزیولوژیک شامل : شانه ها ، پایین پشت ، لگن ، قوزک پا ، ناخن های کوچک انگشتان پا و کف پا می باشد که توسط همراه آموزش دیده در هنگام دردهای زایمان استفاده می شود.
13-تحریک الکتریکی عصب از راه پوست ( TENS  ) : در این روش دو جفت بالشتک الکتریکی مخصوص بر روی کمر نصب می شود. این بالشتک ها به دستگاه کوچکی متصل است که در دست زن باردار قرار می گیرد . وظیفه دستگاه تولید امواجی است که موجب کاهش درد در هنگام انقباض می شود. میزان تولید امواج و کنترل آن در اختیار خانم باردار است.
14-اروماتراپی : استفاده از روغن های مخصوص مانند اسطوخدوس ، بابونه ، پونه و مریم گلی برای تقویت سلامت و افزایش آرامش و کاهش اضطراب موثر است . این مواد از طریق بخور یا بو کردن دستمال آغشته به مواد معطر ، ماساژ پشت و کمر به همراه روغن های پایه آغشته به این مواد ، گذاردن پاها در درون آب آغشته به آن و … مصرف می شوند.
تذکر : از انجا که روش های غیر دارویی نیازمند آموزش و کسب مهارت است ، برای انتخاب هر یک از آنها حتما با پزشک یا ماما مشورت شود.
نکته : بسیاری از روش های فوق در کلاس های امادگی برای زایمان و یا از طریق فیلم آموزشی ، آموزش داده می شود و می توان از یک یا چند روش همزمان برای کاهش درد استفاده کرد.
ب ) روش هایی که با تزریق نوعی داروی بی حسی مانع انتقال حس درد به مغز می شود . این روش ها عبارتند از :
1-بی حسی نخاعی و یا اپیدورال : داروی بی حسی در فضای ستون فقرات و در اطراف یا داخل نخاع تزریق می شود. در این روش زن درد را احساس نمی کند ولی بیدار و هوشیار است.
2-استنشاق داروی بی دردی : داروی بی حسی از طریق گذاردن ماسک بر روی بینی و دهان به بدن زن منتقل شده و درد های وی را تا حدی کاهش می دهد.
3-تزریق داروی بی دردی : در بعضی مواقع و با تشخیص پزشک تزریق داروی بی دردی می تواند در کم کردن درد موثر باشد.

روز بزرگ معمولا زن باردار با شروع دردها ، وقوع زایمان را تشخیص می دهد ولی ممکن است این درد ها نشانه نزدیک بودن زمان زایمان نباشد زیرا گاهی این درد ها ، درد های واقعی زایمان نیستند.

جدول زیر تفاوت درد های واقعی و کاذب را نشان می دهد :

بروز درد یکی از علائم زایمان است . خروج ترشح مخاطی آغشته به خون و خیس شدن ناگهانی نیز از دیگر علائمی است که با مشاهده آنها باید به بیمارستان مراجعه شود .
در حالت طبیعی بهترین زمان مراجعه به بیمارستان زمانی است که درد های کاذب به واقعی تبدیل می شود ولی چون ممکن است تفکیک این درد ها از یکدیگر مشکل باشد بهتر است با شروع درد در صورتی که با استراحت بهتر نشد ضمن تماس با ماما یا پزشک معالج پس از استحمام و همراه داشتن وسایل مورد نیاز به بیمارستانی که از قبل در نظر گرفته شده مراجعه شود.
اگر سابقه جراحی روی رحم وجود دارد باید با شروع علائم زایمانی فورا به بیمارستلن مراجعه شود.
درد های زایمانی همان انقباضات رحم است که ابتدا موجب باز و نرم شدن دهانه رحم و سپس پایین راندن و خروج جنین از کانال زایمان می شود. این فرایند در 3 مرحله زایمان انجام می شود . مرحله اول زایمان از شروع درد های واقعی زایمان تا باز شدن کامل دهانه رحم است. مرحله دوم از زمان باز شدن کامل دهانه رحم تا خروج کامل نوزاد است. در مرحله سوم جفت و پرده ها به طور کامل از رحم خارج می شود.
در مرحله اول ، انقباض های رحم منظم شده و بتدریج فاصله بین انقباض ها کم و شدت هر انقباض بیشتر می شود. این حالت باعث می شود که دهانه رحم بتدریج نرم و باز شود. دهانه رحم باید 10 سانتی متر باز شود تا سر جنین بتواند از ان عبور کند . معمولا بستری در بیمارستان زمانی صورت می گیرد که دهانه رحم حداقل 4 سانتی متر باز شده باشد.
بنابراین هنگام مراجعه به بیمارستان پس از معاینه پزشک یا ماما زن باردار ممکن است در یکی از شرایط زیر قرار داشته باشد :
الف ) دهانه رحم هنوز 4 سانتی متر باز نشده است : در این صورت پزشک یا ماما ممکن است با اطمینان از خوب بودن وضعیت زن باردار و جنین از طریق کنترل علائم حیاتی و شنیدن صدای قلب جنین اجازه دهند وی به منزل باز گردد و یا در محوطه بیمارستان قدم بزند ( ترجیحا زن باردار در این موقعیت باید در محلی باشد که امکان مراقبت توئسط پزشک یا ماما فراهم باشد. ) اگر زن باردار به خانه برگشت باید با تشدید درد ها و یا وقوع علائم خونریزی و آبریزش سریعا به بیمارستان مراجعه کند . بهتر است در این زمان از خوردن غذا های جامد و پر حجم اجتناب شود.
ب) دهانه رحم 4 سانتی متر یا بیشتر باز شده است : در این حالت زن باردار بستری می شود ، در زمان پذیرش کارهای زیر انجام می شود :
تشکیل پرونده و بستری در اتاق درد یا زایمان
تعویض لباس و پوشیدن لباس تمیز ( بر اساس مقررات بیمارستان )
گرفتن شرح حال ، سابقه بیمار ، کنترل علائم حیاتی
انجام آزمایش های مورد نیاز
شنیدن صدای قلب جنین و کنترل حرکات جنین
معاینه داخلی
گرفتن رگ و تزریق سرم در صورت نیاز
پس از بستری شدن در اتاق درد یا لیبر ، در فواصل زمانی مشخص علائم حیاتی ( فشار خون ، نبض ، تنفس ، درجه حرارت ) بایستی اندازه گیری و صدای قلب جنین شنیده شود. معاینه داخلی به منظور بررسی پیشرفت زایمان نیز انجام می شود. به زن باردار در این مرحله توصیه می شود هر 2 ساعت یکبار مثانه خود را تخلیه کند.
توصیه
در صورت خونریزی آبریزش یا پارگی کیسه آب و یا احساس دفع ، وبه عامل زایمان اطلاع داده شود.
در این زمان باردار می تواند یرای احساس راحتی به دلخواه در هر یک از وضعیت های مناسب زیر قرار بگیرد :
او می تواند به حالت چمباتمه بنشیند ، یا به حالت چهار زانو ولی بدن را به سمت جلو بکشد. در حالت ایستاده یک پا را بر روی پله یا بلندی به صورت خمیده قرار دهد ، در حالت خوابیده به پهلو پای روئئ از زانو خم شده و روی پای زیرین با حمایت یک بالش قرار دهد ، در حالت چهار دست و پا سنگینی بدن را به طرف باسن منتقل کند.
به تدریج با باز و نرم شدن دهانه رحم ، سر جنین داخل کانال زایمانی پایین آمده و به طرف دهانه مهبل حرکت می کند . به طور طبیعی جنین با سر وارد کانال زایمان می شود در این زمان باید در حالتی قرار بگیرد که فشار کمتری به مهره های آخر کمر وارد شود. بنابراین وضعیت هایی مانند خوابیده به پهلو ، سجده ، چهار دست و پا ، چمباتمه توصیه می شود. به طور کلی تغییر مکرر وضعیت موجب کاهش خستگی ، بهبود گردش خون و پیشرفت زایمان می شود.
چنانچه حین زایمان نیاز به انجام مانور ها یا قرار گرفتن در وضعیت خاص باشد عامل زایمان زن باردار را راهنمایی می کند در این زمان صدای قلب جنین نیز کنترل می شود . با پایین آمدن سر جنین و نزدیک شدن ان به محل خروج از کانال زایمان ، زن باردار احساس سوزش ، زور زدن یا دفع مدفوع پیدا می کند . او باید آرام باشد و به راهنمایی های عامل زایمان گوش کند ، باید همانگونه که در کلاس ها یا فیلم آموزشی یاد گرفته است نفس بکشد و به مئوقع زور بزند ، عامل زایمان یه وی یاداوری می کند چه موقع زور بزند و چگونه نفس بکشد با شروع انقباض بایستی دم عمیق کشیده و باز دم را همزمان با جمع کردن عضلات شکم با هدف خروج جنین به بیرون خالی کند این حالت باعث می شود سر جنین به آرامی خارج شود مجرای خروج جنین انحنای مناسبی دارد و بدن جنین به طور طبیعی در هنگام خروج با شکل آن منطبق می شود در این مرحله لازم است که زن باردار به طور فعال در زایمان خود شرکت کند و با عامل زایمان همکاری نماید. استفاده از مهارت های تنفسی و شل کردن عضلات کمک می کند مدت زمان زایمان کاهش یابد. پس از خروج سر با انقباض بعدی شانه ها خارج می شود سایر قسمت های بدن نوزاد خود به خود لیز می خورد و خارج می شود بعد از کار مهم بایستی به زانو گفت مبارک باشد.

درد های کاذب

درد های واقعی

فاصله انقباض های رحم ( درد ها ) نا منظم است

فاصله انقباض های رحم ( درد ها ) منظم است

فاصله بین انقباض ها ( درد ها ) کم نمی شود.

فاصله بین انقباض ها ( درد ها ) کم می شود

درد بیشتر در پایین شکم است

درد در ناحیه کمر و شکم است

شدت انقباض ها ( درد ها ) تغییر نمی کند

شدت انقباض ها ( درد ها ) بیشتر می شود

توصیه های غذایی پس از زایمان

توصیه های غذایی پس از زایمان

ارداری و شیردهی یکی از حساس‌ترین دوران‌های زندگی زنان است. در این دوران بیش‌ترین نیاز به مواد مغذی برای سلامت جنین، نوزاد و مادر وجود دارد.

تمامی نیاز نوزاد پس از تولد تا 6 ماهگی تنها از شیر مادر تامین می‌شود، بنابراین تغذیه مادر باید به گونه‌ای باشد که هم نیاز نوزاد و هم نیاز بدن خود را تامین نماید. در دوران شیردهی نیاز به انرژی حدود 30 درصد افزایش می‌یابد.

شیر مادر که در 6 ماه اول زندگی تنها منبع غذایی نوزاد محسوب می‌شود، مخلوطی از انواع مواد مغذی است که نه تنها نیاز بدن نوزاد به انرژی را فراهم می‌آورد، بلکه حاوی فاکتورهایی است که سبب ارتقاء سطح ایمنی بدن نوزاد شده و از بروز عفونت جلوگیری می‌کند. مادر باردار در طول دوران بارداری با ذخیره انرژی و مواد مغذی، بدن خود را برای دوران شیردهی آماده می‌کند. طی 6 ماه اول زندگی وزن بدن نوزاد 2 برابر می‌شود که تمامی انرژی و مواد مغذی مورد نیاز برای چنین رشد و تکاملی از شیر مادر فراهم می‌شود، بنابراین تغذیه مادر شیرده جهت تامین نیاز نوزاد و همچنین سلامت مادر از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.

 ویتامین‌ها و مواد معدنی
به غیر از آهن نیاز به کلیه ویتامین‌ها و مواد مغذی در دوران شیردهی از دوران بارداری بالاتر است. کمبود دریافت برخی ویتامین‌ها سبب کمبود آن در شیر مادر می‌شود. ویتامین D یکی از ویتامین‌هایی است که کمبود آن شایع می‌باشد. در کسانی که به مدت کافی در معرض آفتاب قرار نمی‌گیرند و مکمل غذایی دریافت نمی‌کنند، مقدار این ویتامین در شیر مادر برای تامین نیاز نوزاد کافی نخواهد بود، بنابراین برای بسیاری از مادران دریافت مکمل غذایی حاوی ویتامین D توصیه می‌شود.

کمبود ویتامین B12 در زنان گیاه‌خوار شایع است. در صورت کمبود ویتامین B12 مقدار آن در شیر نیز کم خواهد بود و بنابراین در این زنان نیاز به دریافت مکمل وجود دارد.

اما در مورد برخی دیگر از ویتامین‌ها و مواد معدنی نظیر کلسیم، روی و آهن چنین نیست. حتی اگر بدن مادر دچار کمبود باشد، مقدار آن در شیر کاهش نمی‌یابد. این بدان معنی است که مادر از ذخایر بدن خود برای تامین آن‌ها در شیر استفاده می‌کند و در صورت عدم جبران، مادر بیشتر از نوزاد متضرر خواهد شد و به علت استفاده از ذخایر بدن جهت تولید شیر باکیفیت مناسب امکان دارد دچار عوارضی نظیر پوکی استخوان و کم خونی شود. بنابراین تغذیه مادر در دوران بارداری و شیردهی بسیار حائز اهمیت است و مادران قبل ورود به دوره بارداری باید از رژیم غذایی مناسبی پیروی نمایند تا در دوران بارداری و شیردهی با مشکل مواجه نشوند. مطالعات انجام‌گرفته در برخی کشورهای فقیر نشان می‌دهد که میزان ایمونوگلبولین‌های سری G و A در شیر مادران مبتلا به سوءتغذیه پایین‌تر از مادرانی است که تغذیه مناسبی داشته‌اند، بنابراین احتمال بروز انواع بیماری و عفونت‌ها در نوزادان این مادران بیشتر می‌باشد.

چه عواملی شیر مادر را کاهش می‌دهند؟
یکی از عواملی که سبب کاهش ترشح شیر می‌شود، استرس است. بسیاری از مادران خصوصاً پس از اولین زایمان دچار استرس و افسردگی می‌شوند. افسردگی تمایل مادر را برای شیردهی کاهش می‌دهد و چنانچه شیردهی به طور منظم و مکرر انجام نشود میزان تولید شیر کاهش می‌یابد. از طرفی استرس سبب کاهش ترشح هورمون اکسی‌توسین (که برای ترشح شیر ضروری است) می‌شود. سیگار نیز از دیگر عواملی است که سبب کاهش ترشح شیر می‌شود. طبق بررسی‌های انجام‌گرفته مصرف سیگار در زنان شیرده هورمون پرولاکتین را (که سبب تولید شیر می‌شود) کاهش می‌دهد. نتایج این بررسی‌ها بیانگر آن است که میزان این هورمون در مادران سیگاری کمتر از دیگر مادران است. همچنین نیکوتین موجود در سیگار ممکن است روی طعم شیر مادر اثر گذاشته و سبب بی‌میلی نوزاد شود، بنابراین سیگار با دو مکانیسم سبب کاهش ترشح شیر می‌شود: اول آنکه موجب کاهش پرولاکتین می‌شود و دوم آنکه سبب بی‌میلی نوزاد و در نتیجه کاهش مکیدن سینه مادر می‌شود.

همانطور که ذکر شد کاهش مکیدن سینه مادر خود سبب کاهش تولید و ترشح شیر می‌شود. مصرف چای پررنگ و قهوه نیز می‌تواند به‌طور غیرمستقیم باعث کاهش شیرمادر شود. کافئین موجود در چای و قهوه مدر است و باعث اتلاف آب از بدن مادر می‌شود. از آنجا که دریافت آب کافی برای تولید شیر ضروری است، چنانچه مادر جبران آب از دست رفته از بدن را ننماید در تولید شیر دچار مشکل خواهد شد، بنابراین بهتر است مصرف چای پررنگ و قهوه در دوران شیردهی محدود باشد و مادران شیرده باید توجه کنند که از چای به عنوان منبع تأمین‌کننده آب و مایعات استفاده ننمایند. علاوه بر موارد فوق کافئین به شیرمادر منتقل می‌شود و امکان دارد سبب بی‌خوابی در نوزاد شود.

 بارداری و شیردهی,دوران بارداری,تغذیه بعد از زایمان

 انرژی و پروتئین
میزان تولید شیر در مادران در 6 ماه اول به طور متوسط روزانه 750 میلی‌لیتر است. برای تولید هر 100 میلی‌لیتر شیر بدن انسان نیاز به صرف 85 کیلوکالری انرژی دارد. همچنین شیر یکی از منابع اصلی پروتئین است، بنابراین مادران شیرده به متوسط باید روزانه 25 گرم پروتئین، بیشتر از دیگر زنان دریافت کنند. محدودیت دریافت انرژی نظیر آنچه در سوءتغذیه و یا رژیم‌های غذایی کاهش وزن دیده می‌شود در مقدار تولید شیر تأثیر منفی دارد. چنانچه مقدار انرژی دریافتی محدود باشد، مقدار تولید شیر کم می‌شود. دریافت روزانه 3 واحد لبنیات (3 لیوان شیر و ماست) و 3-2 واحد گوشت می‌تواند هم به دریافت پروتئین و هم به دریافت انرژی مورد نیاز مادر شیرده کمک نماید. حبوبات نیز از منابع خوب پروتئین‌های گیاهی محسوب می‌شوند، اما باید توجه نمود امکان بروز نفخ در نوزاد بر اثر مصرف زیاد حبوبات وجود دارد.

 شیردهی و کاهش وزن مادر
در دوران شیردهی وزن مادر به تدریج کم می‌شود و شیردهی مکرر و منظم به نوزاد علاوه بر اینکه به تولید شیر بیشتر کمک می‌کند به کاهش وزن و بازگشت رحم به اندازه قبل از بارداری کمک می‌کند. بسیاری از مادران به منظور کاهش وزن سریع و بازگشت به سایز قبلی از رژیم‌های غذایی بسیار سخت پیروی نموده و ورزش می‌کنند. مادران باید توجه نمایند این نوع رژیم‌های غذایی سبب کاهش تولید شیر شده و چنانچه ورزش از نوع هوازی نباشد، مقدار اسیدلاکتیک خون بالا رفته و وارد شیر خواهد شد. بو و طعم اسیدلاکتیک برای بسیاری از نوزادان نامطلوب است و امکان دارد نوزاد از شیر خوردن امتناع کند، بنابراین در صورت نیاز به کاهش وزن پیروی از یک رژیم غذایی متعادل و ورزش سبک و از نوع هوازی توصیه می‌شود.

 امگا3 و امگا6
مقدار و نوع چربی که در شیر مادر وجود دارد به طور مستقیم با نوع و مقدار چربی موجود در رژیم غذایی ارتباط دارد. برخی از انواع خاص اسیدهای چرب برای رشد و تکامل سلول‌های بدن خصوصاً سلول‌های مغز و سلول‌های بینایی ضروری هستند. اسیدهای چرب غیراشباع از نوع امگا6 و امگا3 درصد بالایی از غشای سلول‌های مغز را تشکیل می‌دهند. چنانچه مادر شیرده از منابع غذایی که حاوی این نوع اسیدهای چرب هستند به مقدار کافی استفاده نکند، رشد سلول‌های بینایی و رشد و تکامل سلول‌های مغز دچار اختلال خواهد شد، بنابراین توصیه می‌شود زنان شیرده روزانه از انواع ماهی و در صورت لزوم کپسول‌های امگا3 و نیز روغن‌هایی نظیر روغن زیتون و روغن کانولا در رژیم غذایی خود استفاده کنند.

فواید شیر دادن
شیر مادر نه تنها فواید بی‌شماری برای نوزاد دارد، بلکه شیردهی فواید زیادی برای مادر خواهد داشت. تحقیقات نشان می‌دهند که شیوع سرطان سینه، رحم و تخمدان‌ها در زنان شیرده کمتر است و هر چقدر تکرر و نظم در شیردهی بیشتر باشد، خطر بروز این نوع سرطان‌ها کمتر است. همچنین در دوران شیردهی به علت تغییرات هورمونی احتمال بارداری کاهش می‌یابد. این مسئله به فاصله‌گذاری مناسب بین فرزندان کمک می‌کند، بنابراین مادران باید برای شیردهی موفق آموزش ببینند و از عواملی که سبب کاهش تولید شیر می‌شوند جلوگیری نمایند.

آب
دریافت آب به میزان کافی بسیار ضروری است. آب یکی از اجزای اصلی شیر می‌باشد، بنابراین بدیهی است که مادر شیرده نیاز بیشتری به دریافت آب دارد. توصیه می‌شود مادران شیرده روزانه 3-2 لیتر آب بنوشند که طبیعتاً در فصول گرم سال نیاز به آب بیشتر از این مقدار خواهد بود و بهتر است مادران پس از هر نوبت شیردهی یک لیوان آب بنوشید

مراقبتهای بعداز زایمان

مراقبتهای بعداز زایمان

بعد از تولد نوزاد با وجود اینکه مادر احساس سبکی می کند، اما وارد مرحله ای دیگر می شود که نیاز به مراقبت های ویژه ای دارد. جبران خون از دست رفته در حین زایمان، بیخوابی های شبانه، اندازه ی رحم، بروز غم بعد از زایمان، خونریزی و یبوست جزو شایع ترین مسائل بعد از زایمان هستند که باید به آنها رسیدگی شود. خانم دکتر فرشته دانشمند متخصص زنان و زایمان، توصیه هایی در این خصوص دارند.

فاطمه مهدی پور – بخش سلامت تبیان
مادر و نوزاد

تغذیه بعد از زایمان

اکثر زنان، چه آنهایی که به کودک خود شیر می دهند و چه آنهایی که نوزاد را با شیر خشک تغذیه می کنند، در اولین ماه بعد از زایمان بین 5 تا 77 کیلوگرم لاغر می شوند. کاهش وزن بعد از زایمان برای خانم های غیرشیرده بین نیم تا یک کیلوگرم و برای خانم های شیرده یک تا دو کیلوگرم در هفته است.

شما به عنوان یک مادری که تازه صاحب فرزند شده است، باید تغذیه ی مناسبی در پیش بگیرید. لازم است که همانند دوران بارداری از قرص آهن و همچنین کلسیم استفاده کنید و مصرف موادغذایی سرشار از پروتئین و فیبر را در الویت قرار دهید.

توصیه می کنیم بر حسب شرایط بدنی، وزن و نیازهای خود با پزشک تان مشورت کرده و برنامه غذایی مناسبی داشته باشید.

خستگی بعد از زایمان

شدت و میزان خستگی بعد از زایمان در خانم های مختلف و بر اساس عوامل متعددی از جمله طول مدت زایمان و عوارض آن، درد، حمایت های خانوادگی و اجتماعی و بیخوابی های مکرر متفاوت است.

بعد از زایمان، روده ها هنوز به حالت طبیعی و نرمال برنگشته اند و عضلات شکمی همچنان ضعیف و شل هستند. این عوامل منجر به بروز یبوست می شود

با وجود اینکه این نوع خستگی غیرقابل اجتناب است، اما می توان با در پیش گرفتن توصیه هایی از شدت آن کم کرد. به این منظور لازم است که از هر فرصتی برای خوابیدن و استراحت استفاده کنید. وظایف مادری و همسری را الویت بندی کرده و دنبال این نباشید که تمام کارهای منزل را یکجا انجام دهید.

هفته های نخست را به مراقبت بیشتر از نوزاد و خود اختصاص دهید تا مهمان پذیرفتن و کارهای جانبی. در طول روز چرت های کوتاه داشته باشید.

از همسر و اطرافیانتان کمک بگیرید و سعی نکنید همه ی کارها را یک تنه انجام دهید. نوزاد را در پایان عصر حمام کنید تا خواب راحتی داشته باشد و شما نیز بتوانید استراحت کنید.

بازگشت رحم به حالت طبیعی

بعد از زایمان حدود شش هفته طول می کشد تا رحم به وضعیت اول قبل از بارداری برگردد. برخی خانم ها بعد از زایمان، انقباض های متناوبی در رحم احساس می کنند که ناشی از گرفتگی عضلانی بوده و دردناک هستند.

این حالت در بین خانم هایی که دوقلو یا سه قلو به دنیا می آورند، رایج تر است و معمولا بین روزهای چهارم تا هفتم بعد از زایمان برطرف می شود.

برای تسکین چنین دردهایی توصیه می شود که به طور مرتب ادرار کنید تا مثانه خالی باشد. می توانید روی شکم تان بخوابید و بالشتی در زیر شکم خود قرار دهید.

خونریزی بعد از زایمان

خانم ها حین و بعد از زایمان حدود 500 تا 1000 میلی لیتر خون از دست می دهند. بدن برای تامین این میزان خون، در دوران بارداری خون بیشتری تولید می کند.

خانم ها در طول دو هفته ی اول بعد از زایمان خونریزی دارند که لوشیا نام دارد و مسئله ی نگران کننده ای نیست، مگر اینکه این خونریزی بوی نامطبوع و زننده ای داشته باشد که می تواند علامت عفونت باشد.

بهتر است در این دوره برای پیشگیری از بروز عفونت، از تامپون استفاده نشود. شنا کردن در استخر و یا دریاچه نیز به هیچ عنوان توصیه نمی شود.

مراقبت از پرینه

پرینه منطقه ای بین واژن و مقعد است که بعد از زایمان طبیعی، حتی اگر اپی زیوتامی (برش ناحیه ی فرج به منظور خروج راحت تر جنین) انجام نشده باشد، ممکن است قرمز و دردناک شود.

معمولا بهبود و التیام محل اپی زیوتامی حدود دو تا سه هفته زمان لازم دارد. با این حال می توانید برای تسریع بهبودی، از نشستن در مقدار کمی آب ولرم و بتادین (داخل لگن) استفاده کنید.

درصورتی که ورم و التهاب ناحیه ی پرینه زیاد باشد، می توانید مقداری سولفات منیزیم در آب داخل یک لگن بریزید و داخل آن بنشینید.

در هفته های اول بعد از زایمان، از ایستادن های طولانی مدت بپرهیزید و بعد از نشستن، پرینه را به طور کامل شل نگه دارید.

مقابله با یبوست بعد از زایمان

بعد از زایمان، روده ها هنوز به حالت طبیعی و نرمال برنگشته اند و عضلات شکمی همچنان ضعیف و شل هستند. این عوامل منجر به بروز یبوست می شود.

برای مقابله با این مشکل بهتر است مصرف مایعات را افزایش داده و به یک و نیم لیتر در روز برسانید. مصرف مواد غذایی حاوی فیبر را افزایش دهید و فعالیت بدنی سبکی مانند پیاده روی در پیش بگیرید.

ورزش هایی مانند کگل (انقباض و انبساط متناوب عضلات لگن) نیز برای مقابله با مشکل بی اختیاری ادراری و سایر مشکلات لگن مفید هستند. این تمرینات از عضلات رحم، مثانه و روده ها محافظت کرده و باعث تقویت عضلات کف لگن می شوند.

مراقبت از دستگاه ادراری

ممکن است که طی دو تا هشت هفته ی اول بعد از زایمان طبیعی، در ادرار کردن و یا برعکس نگه داشتن آن مشکل پیدا کنید. به طوری که دچار نشت بی اختیاری ادرار شوید.

بهترین کار این است که به طور مرتب به دستشویی بروید و ادرار کنید تا مثانه گشاد نشود. اگر برای ادرار کردن مشکل دارید، حتما آب زیادی بنوشید.

مقابله با مشکل هموروئید یا بواسیر بعد از زایمان

حدود 20 درصد خانم ها در شش هفته ی بعد از زایمان طبیعی، دچار هموروئید یا همان بواسیر می شوند. اگر شما نیز دچار درد در قسمت پایین روده و مقعد شده اید و در مدفوع تان خون می بینید، حتما مشکل را با پزشک تان در میان بگذارید.

برای تسکین این دردها می توانید از کیسه ی یخ پیچیده شده در پارچه و یا کرم و پمادهای ضدالتهاب و ضددرد استفاده کنید. نشستن در تشت آب گرم به مدت پانزده دقیقه در روز نیز می تواند مفید باشد.

مراقبت از زخم زایمان

نباید غم بعد از زایمان را با افسردگی بعد از زایمان اشتباه گرفت. غم زایمان حدود 50 تا 80 درصد مادران جوان را مبتلا می کند و معمولا علائم آن، یک تا دو هفته بعد از زایمان از بین می رود

معمولا بخیه ها حداکثر تا 10 روز بعد از زایمان سزارین کشیده می شوند. برای تمیز کردن جای زخم، از آب و صابون ملایم استفاده و محل را با دقت خشک کنید.

تا یک ماه بعد از سزارین از انجام فعالیت های سنگین که نیاز به تلاش عضلانی شکمی دارند بپرهیزید. اگر جای زخم عمل، درد زیادی دارد، از مسکن و یا داروهایی که پزشکتان تجویز کرده استفاده کنید.

ورزش و بازگشت به وزن قبل از بارداری

برگشتن به وزن اولیه، به کمک ورزش های مناسب یکی از اصول بهبودی بعد از زایمان است. در ابتدا با پیاده روی شروع کنید و به تدریج میزان فعالیت های بدنی تان را بالا ببرید. ورزش هایی مانند پیلاتس مخصوص بعد از زایمان بسیار کمک کننده هستند.

حتما با یک متخصص طب ورزشی مشورت کنید و با توجه به نوع زایمان و شرایط بدنی تان، تمرینات ورزشی مخصوص را دریافت کنید.

مقابله با غم بعد از زایمان

نباید غم بعد از زایمان را با افسردگی بعد از زایمان اشتباه گرفت. غم زایمان حدود 50 تا 80 درصد مادران جوان را مبتلا می کند و معمولا علائم آن، یک تا دو هفته بعد از زایمان از بین می رود.

به خودتان یادآوری کنید که این احساس کاملا طبیعی است. در خصوص احساسات و انتظاراتتان با همسرتان صحبت کنید.

از تکنیک های ریلکسیشن (آرامش بخش) بهره ببرید. در طول روز زمان خاصی را فقط و فقط به خودتان اختصاص دهید. یادتان باشد که شما مادر شده اید و این حس به همه ی دنیا می ارزد.

روابط جنسی بعد از زایمان

چند هفته بعد از زایمان که خونریزی به طور کامل قطع شده باشد و همچنین پزشکتان اجازه داده باشد، می توانید روابط جنسی با همسر را از سر بگیرید.

اگر زایمان رستم زاد داشته اید بهتر است تا شش هفته بعد از زایمان از داشتن روابط زناشویی بپرهیزید، چون شما زخمی روی بدن دارید و امکان دارد این روابط برایتان مشکل ساز شود.

حواستان باشد که بعد از این مدت، باید روش های جلوگیری از بارداری مناسبی داشته باشید، چون شیردهی یا نداشتن قاعدگی تضمینی برای عدم بارداری نیست. برخی زنان در طول شیردهی تخمک گذاری کرده و احتمال باردار شدن شان وجود دارد.

مراجعات پزشکی

توصیه می کنیم که مادرهای جوان تا شش هفته بعد از زایمان به طور منظم به پزشک خود مراجعه کرده و تحت نظر باشند. در مراحل بعدی حتما مراجعات سالانه را مانند دوره ی قبل از بارداری داشته باشید.

فاصله ی بین دو بارداری

برای خانم هایی که زایمان سزارین داشته اند، بهتر است فاصله بین دو بارداری، حداقل 18 ماه فاصله وجود داشته باشد.

افسردگی بعد از زایمان(قسمت دوم)

افسردگی بعد از زایمان(قسمت دوم)

آیا پدران هم به دنبال زایمان همسرشان به افسردگی بعد از زایمان مبتلا می شوند؟

تحقیقات نشان می دهد که از هر 10 پدر یکی به دنبال زایمان همسرش دچار افسردگی می شود. علایم افسردگی در پدران از روزها و هفته های اول بعد از زایمان همسرشان شروع می شود و ممکن است تا یک سال هم ادامه یابد.
علایم این بیماری کمی با علایم افسردگی مادران متفاوت است، در پدران به صورت کم حوصلگی و تحریک پذیری و عصبانیت و بهانه گیری ظاهر می شود. این پدران ممکن است ساعات بیش تری در محل کار خود بمانند و در منزل بیش تر وقت خود را به صورت دراز کشیدن بدون هدف یا دیدن برنامه های تلویزیون سپری کنند. علایم افسردگی را اطرافیان و همسر فرد می بینند، ولی خودش آن را انکار می کند.

چه عواملی باعث بروز افسردگی در پدران می شود؟

احساس سنگین بودن مسئولیت پدری در اداره ی خانواده و تأمین فرزند، احساس فشار اقتصادی بیش تر، احساس ایجاد شدن فاصله ی عاطفی با همسرش به دلیل تولد فرزند و تمایل بیش تر زن به نوزاد، احساس کم علاقگی و کم توجهی از طرف همسر، تغییرات در عادت های زندگی مثل خواب و استراحت، و کاهش ارتباط جنسی با همسر از جمله عوامل ایجاد افسردگی در پدران است.

افسردگی پدران چگونه باید درمان شود؟

مشاوره با روان پزشک یا روان شناس و صحبت کردن در مورد احساسات و نگرانی ها، و یاد گرفتن روش های کنار آمدن با وضعیت جدید و آشنایی بیش تر با نحوه ی ایفا کردن نقش پدری، به درمان این نوع از افسردگی کمک می کند.
افسردگیِ پدر علاوه بر تأثیرات منفی بر خود و همسر، باعث می شود او کم تر به فرزندش نزدیک شود و فرزند از بازی با پدر و شنیدن کلمات و داستان های او محروم بماند و در نتیجه به رشد هوشی و عاطفی لازم نرسد.

افسردگی دو قطبی یا روان پریشی بعد از زایمان چیست؟

برخی از زنان بعد از زایمان دچار علایم شدیدتری از اختلال «افسردگی پس از زایمان» می شوند. حالت هایی هم چون پریشانی، گیجی و هذیان دارند، به طوری که هوش و حواس شان را از دست می دهند و بی قرار و عصبی هستند، حرف های نامربوط و گاهی نامفهوم می زنند.
حتی نمی دانند کیستند و کجا هستند. اطرافیان را درست نمی شناسند و حتی نیازهای خود مثل غذا خوردن را فراموش می کنند.
بیمار به طور کلی در این حال خودآگاهی ندارد و نسبت به رفتارهایش هشیار نیست. ناآرام است، مرتب از این اتاق به آن اتاق می رود و نمی تواند درست بخوابد. این علایم برای اطرافیان بیمار بسیار نگران کننده است. گاهی پزشکان معالج و پزشکان اورژانس هم در تشخیص بیماری دچار مشکل می شوند و ممکن است علایم را به بیماری های عفونی یا نرسیدن خون به مغز یا عوارض بی هوشی و جراحی نسبت دهند.
در صورتی که بررسی های طبی و آزمایشگاهی در اولین هفته ی پس از زایمان طبیعی باشد، مراجعه به روان پزشک ضروری است.
این بیماری جزء فوریت های روان پزشکی است و بیمار باید به سرعت معاینه و به طور فوری درمان شود.
گاهی علایم بیماری به شکلی است که آن را حالت مانیا یا شیدایی می نامیم. در این حالت بیمار مرتب حرف می زند، به طوری که گاهی نمی توان حرفش را قطع کرد و حرف هایش محتوای ترس و نگرانی و بدبینی دارد. بیمار تحریک پذیر است و زود عصبانی می شود و گاهی مرتکب اعمال خشونت آمیز می شود. بیمار نسبت به اطرافیان بدبین
است و آنها را عامل مشکلاتش می داند، ممکن است نسبت به همسر، مادر شوهر یا حتی خانواده ی خودش بدبین شود.
بیمار گاهی افکار هذیانی دارد و فکر می کند افرادی به شکل توطئه آمیز می خواهند به او آسیب برسانند یا فرزندش را از او بگیرند، در نتیجه نوزاد خود را به شدت بغل می کند و نمی گذارد دیگران به او نزدیک شوند. در این حالت احتمال دارد مادر به نوزاد آسیب برساند. گاهی افکار هذیانی به شکلی است که نوزاد خود را به نوزاد شیطانی و عامل مشکلاتش می داند و ممکن است به صورت جدی به او آسیب برساند یا او را بکشد که خانواده و اطرافیان باید مراقب مادر و نوزاد باشند و نوزاد را با مادر تنها نگذارند. بی خوابی و بی اشتهایی شدید و حرف های پرت و پلا از دیگر نشانه های این بیماری است.
این بیماران خودآگاهی ندارند و با مشکلات زیاد و معمولاً با اجبار نزد روان پزشک برده می شوند. در این صورت بیمار با روان پزشک همکاری نمی کند و حتی به او بدبین است. در مصاحبه ارتباط برقرار نمی کند، ولی روان پزشک می تواند با دیدن علایم و پرس و جو از اطرافیان متوجه بیماری شود.

وظیفه ی اطرافیان بیمار در افسردگی دو قطبی بعد از زایمان چیست؟

1- بیمار را تنها نگذارند، زیرا احتمال آسیب به خود و نوزادش وجود دارد.
22- به دلیل تحریک پذیر بودن بیمار با آرامش با وی صحبت کنند و در مقابل گفته ها و رفتارش با او مجادله نکنند.
33- به او بگویند به علت غذا نخوردن و بی خوابی و ضعف دچار ناراحتی شده و اعصابش ضعیف شده و باید به روان پزشک مراجعه کند.
44- با تشخیص خود و بدون تأیید پزشک هیچ دارویی، به خصوص داروی خواب آور، به بیمار ندهند.
55- بیمار را سریعاً به روان پزشک یا اورژانس روان پزشکی ارجاع دهند و منتظر تعیین نوع درمان توسط روان پزشک باشند.

بیماری افسردگی دو قطبی بعد از زایمان چگونه درمان می شود؟

با توجه به اورژانسی بودن، روان پزشک معمولاً دستور بستری در بخش روان پزشکی یا درمان های دارویی تزریقی یا درمان توسط شوک الکتریکی (ECT) را توصیه می کند و گاهی هر سه درمان هم زمان انجام می شود.
با توجه به این که بیمار خودآگاهی ندارد، روان درمانی کمک کننده نیست و درمان با داروهای روان پزشکی نتایج خوبی خواهد داشت.

چه عواملی باعث ایجاد این بیماری می شوند؟

مثل بیماری های دیگر، علل و عوامل ایجادکننده ی این بیماری مشخص نیست، ولی وجود سابقه ی بیماری دو قطبی در خانواده و سابقه ی بیماری در زایمان های قبلی و استرس های قبل و در حین زایمان از عوامل ایجاد و بروز بیماری هستند.

چه عواملی خطر روان پریشی بعد از زایمان را بیش تر می کند؟

– مطالعات دانشمندان نشان می دهد زنانی که مشکلات روان پزشکی و خانوادگی دارند، بیش تر در معرض خطر هستند.
– زنانی که ازدواج نکرده، فرزند به دنیا می آورند نیز در معرض بیماری هستند.
– زنانی که دختر به دنیا می آورند، بیش تر از زنانی که پسر به دنیا آورده اند در خطر هستند.
– خطر ابتلا به این بیماری، پس از زایمانِ اول بیش تر از زایمان های بعدی است.

بهترین زمان باردارشدن

بهترین زمان باردارشدن

بارداری زیر 18 سالگی ممنوع

تخمک گذاری در دخترخانم‌ها از سن بلوغ شروع شده و از همان زمان امکان بارداری فراهم شد. در چند سال اول بعد از بلوغ معمولا تخمک‌گذاری‌ها نامرتب بوده و گاهی اوقات يك تا 2 سال طول می‌کشد تا ریتم طبیعی خود را پیدا کند. بارداری در سنین زیر 18 سال می‌تواند همراه با خطراتی از جمله کاهش رشد داخل رحمی جنین، افزایش احتمال فشار خون بارداری و پرکلامسی باشد. علاوه بر این مادری که در سن کم باردار می‌شود مسلما تجربیات کافی برای به آخر رساندن یک بارداری را ندارد. معمولا در کشورهای پیشرفته این نوع بارداری‌ها بدون برنامه‌ریزی قبلی رخ می‌دهد و احتمال سقط در آنها زیاد است چراکه ممکن است تخمک یا اسپرم کیفیت مناسب برای باروری نداشته باشند.

بهترین سن بارداری

بهترین سن برای بارداری معمولا 25 و 26 سالگی است. در این سن اکثریت عوارض بارداری کاهش پیدا می‌کند و معمولا بارداری به صورت طبیعی ادامه مي‌يابد. احتمال دیابت، فشارخون و کاهش رشد جنین بسیار کم است و بارداري‌ها در این سن معمولا بدون خطر هستند در ضمن احتمال ناهنجاری‌های جنینی که بیشتر به علت سه‌تایی شدن کروموزوم‌های 13، 18 و 21 اتفاق می‌افتد، بسیار کم است. تمام تخمک‌های یک خانم در زمان تولد تولید و ذخیره می‌شوند و تا 50 سالگی هر ماه یکی از آنها آزاد شده و باعث تخمک‌گذاری و عادت ماهانه می‌شود. حال هرقدر سن باروری پایین‌تر باشد (البته نه زیر 18 سال) به خصوص در 25 تا 26 سالگی کیفیت تخمک‌هایی که بارور می‌شوند بسیار بهتر است و معمولا دوران بارداری‌ راحت‌تر و بدون مشکل می‌گذرد.

چطور در سن بالا  بارداری طبیعی داشته باشید

باردار شدن در سنین بالا این احتمال را دارد که دیابت یا فشار خون حاصل از بارداری، پس از زایمان برای مادر باقی بماند یا اینکه ممکن است اختلالات مربوط به وریدها باعث لخته شدن خون و ترومبوزهای وریدی شود. البته این احتمال در افراد چاق و کم‌تحرک بیشتر است حتی احتمال آمبولی ریه نیز وجود دارد. با این حال اگر مادر از سلامت جسمانی خوبی برخوردار باشد، رژیم غذایی مناسبی داشته باشد، به طور مرتب ورزش کند و اضافه وزن نداشته باشد می‌تواند در سنین بالاتر نیز بارداری سالم و بی‌خطری داشته باشد. برای مثال یک خانم 40 ساله که از سلامت کامل برخوردار است و مرتب ورزش می‌کند، نسبت به یک خانم 27 ساله که چاقی مفرط دارد و وزنش بالای 100 کیلوگرم است، بارداري بسیار بهتری را خواهد گذراند. علاوه بر این متاسفانه در فرهنگ ما این تفکر وجود دارد که یک خانم باردار باید 20 تا 30 کیلوگرم وزن اضافه کند درحالی که این موضوع می‌تواند سلامت بارداری را به خطر بیندازد و باعث دیابت و فشار خون شود بنابراین نحوه زندگی حتی می‌تواند سن را تحت تاثیر قرار دهد.

این آزمایش‌ها را 6 ماه قبل از بارداری انجام دهید

به تمام خانم‌ها توصیه می‌شود 6 ماه قبل از بارداری به پزشک زنان مراجعه کنند و تمام آزمایش‌های روتین و مورد نیاز را انجام دهند. البته امروزه وزارت بهداشت انجام این آزمایش‌ها را اجباری کرده است. در این آزمایش‌ها کم‌خونی، فعالیت غده تیروئید، گروه خونی، هپاتیت، ایدز، سیفلیس، عملکرد کلیه و… بررسی می‌شوند. همچنین واکسن‌هایی که قبلا تزریق نشده‌اند مانند واکسن کزاز، سرخچه و … برای فرد تزریق خواهد شد سپس از او درخواست می‌شود حتما 3 ماه قبل از بارداری شروع به مصرف مولتی ویتامین‌ها و اسیدفولیک کند و یک زندگی سالم داشته باشد یعنی میزان مصرف فست‌فود، چربی، شیرینی و نشاسته را کاهش داده و از انواع پروتئین‌ها، حبوبات، سبزیجات، لبنیات کم‌چرب و یک یا دو بار در هفته ماهی استفاده کند. همچنین لازم است هر روز ورزش‌های مناسبی انجام دهد برای مثال می‌تواند روزی 45 دقیقه تا يك ساعت پیاده‌روی تند داشته باشد یا شنا، ایروبیک و هر ورزشی که دوست دارد، انجام دهد تا عضلاتش آمادگی اضافه شدن 2 لیتر خون و 15 تا 20ضربان قلب در دقیقه و کشش و تحمل حداقل 12 کیلو اضافه وزن را حین بارداری داشته باشد. اگر سیگاری است حتما سیگار را قطع کند و قلیان را کنار بگذارد. در صورت وجود اعتیاد نیز باید حتما مصرف مواد مخدر و محرک را ترک کند تا حین بارداری مشکلی برايش پیش نیاید.

بعد از 35سالگی بارداری‌ها پر خطر است

خانم‌ها در 30 سالگی یک افت باروری و در 35 سالگی یک افت شدید باروری دارند و بعد از 42 سالگی احتمال بارداری آنها بسیار کم می‌شود و تقریبا بارداری‌ها به صورت اتفاقی رخ می‌دهد. می‌توان گفت 25 تا 35 سالگی سن مناسب بارداری است یعنی تا 35 سالگی نیز بارداري‌ها قابل قبول هستند اما از 35 سالگی به بعد عوارض بارداری بیشتر بروز می‌کند و اختلالات و ناهنجاری‌های کروموزومی بسیار شایع می‌شود. اگر در 25 سالگی از هر هزار و 500 جنین یک نفر دچار مشکل کروموزومی ‌شود در 35 سالگی این نسبت يك به 250 می‌شود یعنی احتمال ناهنجاری‌های کروموزومی 10 برابر بیشتر می‌شود. همچنین این احتمال در 42 سالگی حدودا يك در 42 می‌شود!

بنابراین با بالارفتن سن، تخمک‌ها کیفیت خود را از دست می‌دهند و احتمال ناهنجاری‌های جنینی، دیابت و در پی آن مرگ داخل رحمی جنین، عوارض و ناهنجاری‌های قلبی و مغزی، سقط و کاهش رشد داخل رحمی جنین افزایش مي‌يابد  به خصوص اگر اولین بارداري بعد از 35 سالگی اتفاق بیفتد احتمال پرکلامسی یا فشار خون بارداری و تصلب شرائين بسیار بیشتر می‌شود.

افت باروری آقایان بعد از 40 سالگی

آقایان نیز در سنین بالای 40 سالگی دچار افت قدرت باروری می‌شوند درست مانند همان اتفاقی که بعد از 30 سالگی برای خانم‌ها می‌افتد. بالا رفتن سن آقایان باعث تنگی عروق بدن و کم شدن تعداد اسپرم ها، کند شدن حرکت و غیر طبیعی شدن شکل آنها می‌شود. متاسفانه امروزه به دلیل پوشیدن شلوارهای تنگ و قرار گرفتن در محیط‌های گرم نوعی بیماری به نام واريكوسل یا واریس بیضه در آقایان بسیار شایع شده است. این واریس و بالارفتن حرارت ناحیه بیضه‌ها می‌تواند منجر به کاهش تعداد، حرکت و بد شکل شدن اسپرم‌ها و در نهایت نازایی شود.

20 تا 30 سالگی بهترین سن باروری آقایان

بهترین سن باروری برای آقایان بین 20 تا 30 سالگی است. با این حال آقایان هیچ محدودیت سنی از لحاظ بچه‌دار شدن ندارند. در سنین بالا تا حدودی قدرت باروری کمتر می‌شود اما معمولا تا آخر عمر اسپرم وجود دارد. درمورد اینکه باروری آقایان در سنین بالا می‌تواند روی سلامت جنین تاثیر بگذارد یا خیر هنوز هیچ مطالعه اثبات شده ای نداریم. اما درکل آقایان باید سعی کنند همیشه تغذیه سالم داشته باشند به خصوص از مواد حاوی آنتی‌اکسیدان مثل ویتامینC  استفاده کنند مانند گوجه‌فرنگی، مرکبات و… . این مواد باعث می‌شود قدرت باروری افزایش پیدا کند. ما معمولا درصورتی قدرت باروری آقایان را بررسی می‌کنیم که بیمار نازایی داشته باشد. در هرحال یکی از علت‌های نازایی می‌تواند کاهش میزان هورمون‌های مردانه در سنین بالا باشد.

روابط جنسی در دوران حاملگی

روابط جنسی در دوران حاملگی

کی از سوالاتی که برای اغلب زوج‌ها به وجود می‌آید، این است که آیا نزدیکی و روابط جنسی در دوران بارداری ممنوع است؟ پاسخ روشن است: البته که نه.
تصویر روابط جنسی در دوران حاملگی

اگرچه جنین در رحم تشکیل و به زندگی خود ادامه می‌دهد، اما درواقع جنین در کیسه حاملگی قرار دارد که از جنس خاصی است که کاملا از جنین حمایت می‌کند و از طرفی در اطراف جنین مایع آمنیوتیک قرار دارد که نقش ضربه گیر دارد و اجازه نمی‌دهد ضربه‌هایی که به شکم مادر وارد می‌آید، به جنین آسیبی برساند. همین طور دیواره گوشتی رحم مقاومت زیادی در برابر محیط ایجاد می‌کند. بنابراین انجام نزدیکی هیچ آسیبی به جنین نمی‌رساند.

از طرفی بسیاری از مادران باردار و برخی مردان به دلیل همین ترس‌ها دچار کاهش میل جنسی می‌شوند و برخی در کل دوران بارداری نزدیکی نمی‌کنند؛ در حالی که این عمل موجب سست شدن بنیاد زندگی آنان می‌شود و کاملا بدون علت است.

البته در برخی موارد به دلیل خطرات خاص، نزدیکی از سوی پزشک ممنوع می‌شود، از جمله در کسانی که خونریزی دارند یا سابقه سقط مکرر دارند یا کسانی که در سه ماهه سوم بارداری دچار جفت سرراهی هستند و جفت پایین قرار دارد، همین طور کسانی که دچار نارسایی دهانه رحم و کوتاهی سرویکس هستند، نباید نزدیکی داشته باشند و بخصوص کسانی که در معرض زایمان زودرس هستند، مثل کسانی که دچار انقباضات رحمی شده‌اند یا سابقه زایمان زودرس دارند، نباید نزدیکی کنند.

گاهی به دنبال نزدیکی، خونریزی از واژن اتفاق می‌افتد که در این موارد باید تا چند روزی از نزدیکی اجتناب کرد تا خونریزی قطع شود.

به طور کلی تمایل به روابط جنسی به علت‌های فوق کمتر می‌شود، اما در مواردی نیز مادر به دلیل نداشتن نگرانی بابت بارداری و افزایش هورمون‌های جنسی دچار افزایش میل جنسی می‌شود. در مردان هم به همین ترتیب برخی دچار افزایش و برخی کاهش این میل می‌شوند.

از موارد دیگری که باید به آن توجه کرد، مساله خونرسانی به جنین بخصوص در سه ماهه آخر است. در این زمان چنانچه مادر به مدت طولانی به پشت (طاقباز) بخوابد، احتمال کاهش خونرسانی به جنین وجود دارد که به این مساله حین نزدیکی باید دقت کرد.

از موارد دیگر ممنوعیت نزدیکی در زمان‌هایی است که مرد دچار تبخال تناسلی شده است زیرا این بیماری در صورت انتقال به مادر برای جنین خطرناک است.

از موارد دیگری که باید مورد توجه قرار گیرد، شرایط مادر پس از زایمان است. در این زمان به علت افت شدید هورمون‌های جنسی، بافت داخلی بدن مادر مثل افراد یائسه خشک می‌شود و در نتیجه نزدیکی دردناک خواهد شد.

از طرفی در این زمان به دلیل افسردگی خفیف پس از زایمان، همین طور کم خونی و کم خوابی دوران شیردهی و پس از زایمان، میل جنسی در زنان بشدت افت می‌کند، اما با کمی ملاحظه، صبر و تحمل، وضع مادر به حالت عادی برمی گردد.

همچنین باید دانست در مادرانی که زایمان طبیعی دارند، تا شش هفته امکان نزدیکی وجود ندارد و در افرادی که سزارین شده‌اند، این مدت به دو هفته تقلیل می‌یابد، اما در تمام موارد باید به تمایل مادر به روابط جنسی اهمیت داده شود و توجه ویژه به این موضوع معطوف شود.

دکتر فرشته دانشمند.متخصص زنان وزایمان اصفهان….

تهوع در دوران بارداری

تهوع در دوران بارداری

 کاهش تهوع در دوران بارداری

تهوع و استفراغ در بین اغلب زنان باردار رایج است و اگرچه این علائم صبح‌ها دو برابر مواقع دیگر است اما در تمام طول روز نیز وجود دارد. چند توصیهٔ کوتاه برای کاهش حالت تهوع و استفراغ را در ادامه بخوانید.
تصویر توصیه‌هایی برای کاهش تهوع در دوران بارداری

به گزارش جام جم سرا به نقل از ایسنا- متخصصان انجمن پزشکان خانواده آمریکا راهکارهای ذیل را برای کاهش این علائم پیشنهاد می‌کنند:
– در طول روز چند وعده غذایی صرف کنید این امر از زیاد گرسنه یا سیر شدن شما جلوگیری می‌کند.
– به جای مصرف غذاهای بسیار چرب و ادویه‌دار، از غذاهای سبک‌تر و کم‌ادویه‌تر استفاده کنید.
– غذاهایی را که به نظرتان بوی نامطبوعی دارد یا باعث ایجاد تهوع در شما می‌شود را نخورید.
– کربوهیدرات‌هایی از قبیل برنج سفید یا سیب‌زمینی پخته را در رژیم غذایی خود بگنجانید.
– برخی از زنان در دوران بارداری از کمبود آهن رنج می‌برند. اگر این امر در مورد شما نیز صادق است با پزشک خود مشورت کنید.

طراحی بهینه سازی سایت و سئو اصفهان توسط دیجیتال مارکتینگ کلینیک24

تمام حقوق مادی و معنوی سایت متعلق به دکتر فرشته دانشمند می باشد