خونریزی بعد از زایمان و پاسخ به سؤالات متداول درمورد آن

خونریزی بعد از زایمان و پاسخ به سؤالات متداول درمورد آن

بدن در طول دوران بارداری تغییراتی می‌کند. این تغییرات لزوما بلافاصله بعد از زایمان رفع نمی‌شوند. بدن برای بهبود و بازگشت به حالت طبیعی نیاز به زمان دارد. این یعنی شاید بعد از روزها یا حتی هفته‌های بعد از زایمان هم دچار علائم و تغییرات بارداری باشید. یکی از علائم بارداری که ممکن است تا مدتی بعد از به دنیا آوردن نوزاد هم شما را رها نکند، خونریزی بعد از زایمان است. خونریزی واژنی بعد از زایمان تاحدی طبیعی است. در ادامه به این موضوع می‌پردازیم.

علت خونریزی بعد از زایمان چیست؟

خونی که بعد از تولد نوزاد ترشح می‌شود، بچگی نام دارد. این خون مشابه خون عادت ماهیانه است و معمولا چهار تا شِش هفته بعد از زایمان ترشح می‌شود. ترشحات یا خونریزی بعد از زایمان حاوی مواد زیر است:

  • خون؛
  • قطعاتی از پوشش داخلی رحم؛
  • مخاط؛
  • سلول‌های سفید خونی.

مانند عادت ماهیانه، ترشحات و خونریزی بعد از زایمان هم با کَنده شدن بافت‌های کهنه دیواره رحم و ترمیم آن همراهند. در ابتدا، زچگی معمولا شامل خون است اما در روزها و هفته‌های بعدی بیشتر شاهد دفع مخاط خواهید بود.

خونریزی بعد از زایمان طبیعی چگونه است؟

یک تا سه روز بعد از زایمان، شاهد دفع خونی به رنگ قرمز روشن یا تیره خواهید بود. بوی این ترشحات تقریبا شبیه بوی ترشحات خونی در دروان عادت ماهیانه است. احتمالا تعدادی لخته خون هم در ترشحات‌تان وجود خواهد داشت. اندازه این لخته‌ها از یک حبه انگور تا یک عدد آلو متغیر است.

بین روزهای چهارم تا هفتم بعد از زایمان، ترشحات و خونریزی از حالت قرمز به صورتی یا قهوه‌ای تغییر رنگ می‌دهند و لخته‌ها هم کوچک‌ می‌شوند یا کاملا از بین می‌روند و شاهد دفع آنها نخواهید بود. در پایان هفته نخست بعد از زایمان هم رنگ ترشحات به سفید یا زرد تغییر پیدا می‌کند. سه تا شِش هفته بعد از زایمان هم این ترشحات به کلی متوقف خواهند شد.

خونریزی بعد از سزارین چگونه است؟

اگر به روش سزارین زایمان کنید، خونریزی کمتری نسبت به زایمان طبیعی خواهید داشت. با این حال، احتمال دارد که چند هفته بعد از زایمان، خونریزی داشته باشید. رنگ خون در این جا هم از قرمز به قهوه‌ای و به زرد یا بی‌رنگ تغییر خواهد کرد.

بعد از مشاهده خونریزی چه باید کرد؟

خونریزی بعد از زایمان در ابتدا شدید است. به‌طوری‌که باید از پَد بیمارستانی استفاده کنید. پد بیمارستان پارچه‌هایی هستند که باید هنگام دراز کشیدن برای جذب خون و ترشحات، زیر مادر قرار بگیرد. احتمالا بعد از مرخص شدن از بیمارستان هم نیاز به بردن چند پَد به منزل دارید. با کُند شدن شدت خونریزی بعد از زایمان می‌توانید از پَدهای بهداشتی معمولی (نوار بهداشتی) استفاده کنید.

برای جلوگیری از بروز عفونت‌، بهتر است پدهای بهداشتی را مرتب عوض کنید. هرگز از تامپون‌ها بدون مشورت با پزشک استفاده نکنید. اگر خونریزی سبک باشد و فقط ترشحات بدون خون دارید، به جای نوار بهداشتی از پدهای بهداشتی روزانه استفاده کنید.

چرا گاهی خونریزی بعد از زایمان افزایش پیدا می‌کند؟

بعد از گذشت چند هفته، خونریزی بعد از زایمان معمولا کاهش پیدا می‌کند، اما بنا به دلایلی به شرح زیر، امکان افزایش خونریزی هم وجود دارد:

  • صبح‌ها از رختخواب بیرون آمدن؛
  • شیر دادن به نوزاد (بدن هنگام شیر دادن به نوزاد، هورمون اکسی‌توسین ترشح می‌کند که انقباضات رحم را افزایش می‌دهد و به بهبود بدن کمک می‌کند)؛
  • ورزش کردن؛
  • فشار آوردن به بدن هنگام ادرار یا مدفوع.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کنید؟

اگر خونریزی به حدی است که تمام پد بیمارستانی را درکمتر از یک ساعت می‌پوشاند یا بعد از چند روز متوقف نمی‌شود باید با پزشک تماس بگیرید. ضمنا نکات زیر را هم در صورت وجود با دکتر مطرح کنید:

  • علائم عفونت مانند وجود ترشحات بدبو؛
  • تب بالای ۳۸ سانتی‌گراد یا لرز؛
  • وجود خونی که در هفته دوم همچنان قرمز روشن و سنگین است؛
  • وجود دردی ملایم در یک سمت یا طرفین شکم؛
  • سرگیجه و حالت ضعف؛
  • تپش و ضربان قلب غیرعادی.

اگر لخته‌های خونی بزرگ یا زیاد دارید هم باید با پزشک تماس بگیرید؛ چون چنین ترشحاتی به معنای ناتوانی رحم‌تان در بازگشت به اندازه پیشین خود است.

زایمان کردن، تجربه بسیار بزرگ و همراه با وقوع تغییراتی در بدن و زندگی است. برای اینکه روال زندگی و بدن‌تان بعد از این تجربه به حالت طبیعی بازگردد، به کمی زمان نیاز دارید. پس باید به خودتان کمی زمان بدهید و اگر دیدید که بدن و روحیه‌تان به حالت عادی بازنمی‌گردد، با مشاوران و پزشکان صحبت کنید.


دکتر فرشته دانشمند

جراح و متخصص زنان،زایمان،نازایی

مزایا و معایب عمل سزارین

مزایا و معایب عمل سزارین

دانستن این مطلب بسیار جالب می باشد، ژوليوس سزار اولین کسی بود که با سزارین به دنیا آمد.البته نه بخاطر ترس مادرش از زایمان بلکه به دلیل جثه این نوزاد بوده است.
البته روایتی از ایرانیان هم هست  که رستم نیز اولین کسی بوده که با همین روش به دنیا آمده و به همین دلیل «رستم‌زاد» واژه فارسی آن است.

عمل سزارین یک جراحی بزرگ است که با شکافتن پوست روی شکم ، عضلات زیر آن و جدار رحم همراه است به طورمتوسط، ۱۰ درصد زایمان ها در جهان به روش سزارین انجام می شود،طبق آمار رسمی در ایران حدود ۲۵ تا ۳۵ درصد زایمانها به صورت عمل جراحی یعنی سزارین صورت می گیرند، در حالی که طبق آمار غیر رسمی در ایران سزارین ۵ برابر سایر نقاط جهان است.

امروزه در برخی از بیمارستان های ایران این آمار حتی  ۱۰۰ در صد نیز گزارش شده است برخی متخصصین علت افزایش گرایش زنان به انتخاب سزارین،فرار از درد زایمان است.

در نگرش فرایندی به علل و عوامل گسترش انجام زایمان به روش سزارین متوجه می شویم که این فرایند یک فرایند بزرگ با مراحل بسیار ، پیچیدگی های فراوان و مشتریان مختلف در سطوح ارائه خدمت میباشد و چنانکه هر فرایندی دروندادهایی دارد این فرایند نیز درونداد هایی دارد که در حال حاضر تمامی آن درونداد ها فراهم می باشد ( از جمله وجود پزشک متخصص آموزش دیده ، اتاق های عمل آماده ، بخش خصوصی فعال ، تعرفه مشخص ، شرایط فرهنگی و اجتماعی مساعد، بیمه های درمانی و … ) و تا زمانیکه این درونداد ها تامین می شوند ، زمینه ساز انجام سزارین می باشند .

دلایل انجام سزارین

در برخی موارد وابسته به شرایط سلامتی مادر و نوزاد، سزارین نسبت به زایمان طبیعی گزینه ایمن‌تری برای مادر یا نوزاد است. در حقیقت عوارض سزارین به نسبت زایمان طبیعی بیشتر است. پزشک در شرایط زیر می‌تواند انجام سزارین را به مادر پیشنهاد کند:وضع حمل نمی‌تواند به صورت طبیعی انجام شود: رایج‌ترین دلیل برای انجام سزارین، توقف وضع حمل است. در شرایطی که با وجود انقباضات قوی طی چند ساعت، لگن به اندازه کافی باز نشده و یا سر نوزاد به قدری بزرگ باشد که نتواند از کانال تولد عبور کند، وضع حمل به شکل طبیعی امکان‌پذیر نبوده لذا پزشک سزارین را انجام می‌دهد.

نوزاد اکسیژن کافی دریافت نمی‌کند: اگر پزشک در مورد رسیدن اکسیژن به نوزاد نگران باشد و یا ضربان قلب نوزاد تغییر کرده باشد، سزارین بهترین گزینه برای زایمان خواهد بود.

نوزاد در موقعیت غیر عادی قرار گیرد: در شرایطی که ابتدا پاها، شانه و یا باسن نوزاد به کانال تولد وارد شده باشد و یا نوزاد به یک طرف قرار گرفته باشد (Transverse)، سزارین می‌تواند ایمن‌ترین روش برای به دنیا آوردن نوزاد باشد.
مادر دو قلو، سه قلو و یا چند قلو حامله باشد: در این شرایط بسیار محتمل است که یکی از نوزادان در موقعیت غیر عادی قرار گیرد. بنابراین پزشک از سزارین استفاده می‌کند.

وجود مشکل برای جفت: اگر قبل از وضع حمل، جفت از رحم جدا شود (قطع جفت) و یا اینکه جفت دهانه لگن را پوشانده باشد، سزارین می‌تواند به عنوان ایمن‌ترین راه برای زایمان استفاده شود.

بند ناف دچار مشکل شود: در شرایطی که یک حلقه از بند ناف در داخل لگن و جلوتر از نوزاد سُر بخورد و یا اینکه بند ناف حین انقباضات رحم فشرده شده باشد، سزارین می‌تواند تجویز شود.

نگرانی برای سلامتی مادر: در شرایطی که مادر دچار عارضه‌ای مانند بیماری‌های ناپایدار قلبی یا فشار خون بالا باشد که وضع حمل را خطرناک می‌سازد، پزشک سزارین را برای مادر تجویز می‌کند. همچنین در موارد ابتلای مادر به عفونت‌هایی مانند تبخال در ناحیه تناسلی (Genital Herps) و یا ایدز (HIV) که احتمال انتقال آن به نوزاد حین تولد طبیعی وجود دارد، استفاده از سزارین توصیه می‌شود.

نگرانی برای سلامتی نوزاد: در برخی موارد، انجام سزارین برای نوزادی که شرایط رشد خاصی دارد مانند هیدروسفالی (افزایش مایع مغزی- نخاعی در جمجمه)، مناسب‌تر و ایمن‌تر است.

در صورت داشتن تجربه سزارین قبلی: با وجود داشتن سابقه سزارین (وابسته به نوع برش در رحم و فاکتورهای دیگر)، انجام زایمان طبیعی امکان‌پذیر است اما پزشک می‌تواند سزارین را تجویز کند.

برخی مادران برای جلوگیری از مشکلات همراه با زایمان طبیعی و یا تمایل به داشتن زایمان برنامه‌ریزی شده، برای نوزاد اول خود تقاضای سزارین دارند. در صورتی که زایمان برنامه‌ریزی شده اهمیت زیادی نداشته باشد، پیشنهاد می‌شود که برای انتخاب بهترین گزینه با پزشک خود مشورت کنید.