توان باروری زنان به علل گوناگون ممکن است تحت تاثیر قرار بگیرد.

روند رو به کاهش ذخیره تخمدانی با افزایش سن کاملا ثابت شده است، که سبب کاهش توان باروری در سنین بالاتر می شود. غیر از تغییرات ساختمانی و بیولوژیک که می تواند تخمدان را متاثر کند، بعضی از شرایط و بیماری ها هم روی فرآیند تولید مثل موثرند.

بعضی از این وضعیت ها عبارتند از: نارسایی زودزس تخمدان، برخی بیماریهای خودایمنی و ژنتیکی، ازدواج در سنین بالا، بیماریهای بدخیم که نیاز به شیمی درمانی و پرتودرمانی دارند.

اغلب بیماران بعد از طی دوره های درمان با شیمی درمانی یا پرتودرمانی، پس از بهبود دچار کاهش توان باروری می شوند. امروزه با توجه به پیشرفتهای بزرگی که در حوزه باروری و حفظ باروری انجام شده است این قابلیت به وجود آمده است که با حفظ قدرت باروری در این بیماران و کنترل سایر شرایط کاهنده قدرت باروری بتوان به ارتقای کیفیت زندگی این افراد کمک شایان توجهی کرد.

از جمله روشهای حفظ باروری روشهای انجماد بافت تخمدان و تخمک است. در زنان مبتلا به سرطان و بیماریهای خودایمنی پیش از درمان، زنان با سابقه فامیلی یائسگی زودرس، در زنان مایل به بارداری در سنین بالای 35 سال و در زنان مجرد برای حفظ باروری در سن بالا مورد استفاده قرار می گیرد.

قابل ذکر است که روشهای حفظ و انجماد بافت بیضه و اسپرم هم در دسترس هستند.