شخص بارداری که پیش ازدوران بارداری و یاقبل ازنیمه اول بارداری دچار فشار خون بالا میباشد را فشارخون مزمن بارداری گویند.
فشار خون بالا را ازفشار 140 بر روی 90 و بیشتر را گویند که معمولا بدون هیچگونه هشدار و علامتی بروز میکند.

کنترل و درمان فشارخون بالا در بارداری :

معمولا پزشک یاماما در معاینات دوره ای زنان باردار به اندازه گیری فشار خون آنها می پردازد.

و همین امر باعث تشخیص زود هنگام فشار خون میگردد .

افزایش فشار خون خفیف دوران بارداری :

در این حالت  پزشک ابتدا برای شما آزمایش دفع پروتئین در ادرار را درخواست مینماید .

آزمایشگاه ازمادر میخواهد  که ادرار 24 ساعته خود را جمع آوری کند تا ازنظر وجود پروتئین در ادرار بررسی گردد  .

اگر بالا رفتن فشارخون بارداری پس از هفته 37 بارداری صورت گیرد پزشک زایمان القایی را درخواست خواهد کرد.
و چنانچه جنین قادر به تحمل زایمان طبیعی نباشد سزارین را به شما پیشنهاد میکند .

اگر شخص باردار هنوز به هفته 37 بارداری نرسیده.

ولی مبتلا به افزایش فشار خون خفیف میباشد به دستور پزشک ممکن است تا زمان زایمان یازمان کنترل فشار خون در بیمارستان بستری گردد.
اما ممکن است با توجه به  وضع مادر و جنین مرخص گردد و یاتا زمان زایمان مدتی در منزل استراحت مطلق نماید.

در اینحالت وضعیت جنین با اندازه‌گیری هفتگی.

یاهر دو هفته یکبار BPP و تست‌های  non stress و در بعضی ازموارد خاص درخواست سونوگرافی با داپلر توسط پزشک کنترل میگردد.
و تقریبا هر سه هفته یکباربوسیله  سونوگرافی میزان  رشد جنین را بررسی خواهد کرد.

اگر علائم پره اکلامپسی .

(ورم، افزایش ناگهانی وزن، سردرد مداوم یاشدید، تغییرات دید، درد بالای شکم و یاحساسیت آن ناحیه و یاتهوع و استفراغ)

و یاعلائم پارگی جفت (لکه بینی یاخونریزی ازواژن یادرد و حساس شدن رحم در لمس) در شما ایجاد شود، باید فوراً مورد معاینه قرار گیرید.

اگر شما یاجنین در معرض خطر جدی قرار گیرید، احتمالاً در بیمارستان بستری خواهید شد.

و هر چه زودتر باید جنین به دنیا آید.

اگر قبل ازبارداری فشار خون خود را کنترل نکرده‌اید.

و اولین معاینه دوران بارداری در اواخر سه ماهه اول صورت گرفته است، ممکن است تا اواخر دوران بارداری متوجه افزایش فشارخون نشوید.

دکتر فرشته دانشمند

جراح متخصص زنان،زایمان،نازایی

زنان چاق در دوران بارداری

شاید برای بیشتر خانم‌ها، دوران بارداری و به دنیا آوردن یک موجود جدید، اتفاقی خاص و تکرار نشدنی باشد.

یکی از نکته‌های مهمی که قبل از دوران بارداری برای برخی از خانم‌ها مشکلات خاصی ایجاد می‌کند، اضافه‌وزن و چاقی است.
در این مطلب با معایب و خطرهایی که در اثر چاقی جنین و مادر را تهدید می‌کند و… بیشتر آشنا می‌شوید.

چاقی یکی از معضلات و دغدغه‌های مجامع بهداشتی جهان است.

فقط در آمریکا، حدود 65 میلیون زن دچار چاقی یا اضافه وزن هستند و این آمار رو به افزایش است.

عادت‌های بد غذایی و زندگی بی‌تحرک، دلیل عمده بروز این مشکل است و سلامت افراد در همه گروه‌های سنی به خصوص زنان را تهدید می‌کند.

و در صورتی که بارداری اتفاق بیفتد، مخاطرات فراوانی را در پی خواهد داشت.
به همین دلیل پزشکان باید در مورد خطرهای چاقی به زنان باردار یا زنانی که قصد بارداری دارند، هشدار بدهند.

انجمن زنان و زایمان آمریکا و کانادا در مورد چاقی و بارداری و پیشگیری از عوارض آن اعلام کرد اضافه وزن باعث بروز مشکلات متعددی در بارداری می‌شود.

بنابراین خانم‌ها باید به این موارد توجه بیشتری داشته باشند:

محققان معتقدند اضافه‌ وزن می‌تواند توانایی خانم‌ها را طی دوران بارداری سالم کاهش دهد.

با ورود یک فرد تازه به بدن، احتمال بروز خطرهای خاصی وجود دارد و اگر چاق باشید، ممکن است افزایش فشارخون، دیابت و… را تجربه کنید.

نتایج تحقیقات برخی دانشمندان فرانسوی در سال 2008 نشان داد احتمال وضع حمل زودتر از موعد در خانم‌های دچار اضافه‌وزن، بسیار زیاد است.
یکی دیگر از احتمالات تولد نوزادی با نواقص مادرزادی است.

نکته‌هایی که باید رعایت کنید

خانمی که قصد باردار شدن و در ضمن اضافه‌وزن هم دارد، باید حتماً همزمان زیر نظر متخصص زنان و تغذیه باشد.
خوردن غذاهای کم‌چرب، مواد غذایی با فیبر زیاد مانند میوه‌ها، سبزی‌ها و غلات سبوس‌دار پیشنهاد بعدی متخصصان است.

استرس نداشته باشید.

داشتن استرس باعث می‌شود به ناسالم غذا خوردن و اصطلاحاً پرخوری عادت کنید.

ورزش را با روزی 30 دقیقه آغاز کنید.

ورزش به کم کردن تدریجی وزن کمک و سیستم قلبی-عروقیتان را برای بارداری تقویت می‌کند.

خانم‌های باردار باید روزانه 300 کالری با مصرف منابع پروتئین، کربوهیدرات، ویتامین و مواد معدنی به بدنشان برسانند.

پس روی غذاهایی با ارزش تغذیه بالا برنامه‌ریزی کنید.

غذاهایی مانند گوشت ماهی، غلات و سبزی‌ها تا ضمن رساندن مواد مغذی به بدنتان، از اضافه‌وزن بیشتر جلوگیری کنید.

آدرس : اصفهان، خيابان شمس ابادي ساختمان قمرالدوله طبقه چهارم واحد ٤٠٥

آندومتریوز تخمدان

علائم و نشانه های ابتلا به این بیماری بسیار دامنه گسترده ای دارند و همچنین ممکن است این بیماری بدون علامت اتفاق بیفتد. برخی از علامت های شایع این بیماری عبارتند از:

• سقط جنین مکرر
• قاعدگی دردناک
• احساس درد شدید بعد از رابطه جنسی .
• احساس درد شدید در زیر شکم یک یا دو هفته قبل از قاعدگی .
• خون ریزی زیاد در زمان قاعدگی ، خون ریزی در خارج از زمان قاعدگی ، لکه بینی .
• احساس درد شدید هنگام دفع ادرار و مدفوع در زمان قاعدگی
• احساس درد در لگن در زمان قاعدگی که با مصرف قرص و داروهای مسکن و… تسکین نمی یابد.
• کیست تخمدان و کیست لگن
• کیست هایی که با مصرف دارو از بین نمی روند
• نازایی

دقت شود که بیماری های زنان ممکن است علائم بسیار مشابه و نزدیک به همی داشته باشد، لذا هنگامی که بیمار یک یا چند علامت از علائم فوق را مشاهده کند باید فورا نزد پزشک متخصص زنان و زایمان مراجعه کند چرا که ممکن است احتمال وجود آندومتریوز تخمدان داده شود. که در این صورت باید اقدامات نهایی جهت تشخیص قطعی آندومتریوز انجام گیرد .

 تست بارداری

تست هاي بارداري هورمون hcg را مي توان با تست هاي حساس 8 تا 9 روز پس از تخمك گذاري درپلاسما( تست حاملگی آزمایش خون ) يا

 ادرار (گراویندکس) مادر شناسايي كرد. زمان دو برابر شدن hcg در پلاسما حدود4/1 تا دو روز است .

این هورمون ۳ تا ۵ روز بعد از عقب افتادن عادت ماهانه (Menstrual cycle) در ادرار و قبل از آن، در سرم خون بانوان به مقداري می رسد که قابل اندازه گیری مي شود .

تفسیر آزمایش خون بارداری یا آزمایش بارداری بتا (تفسیر تیتر بتا )

اگر در تست  بارداري مقدار هورمون BhCG کمتر از ۱۰ باشد ( آزمایش بتا تیتر ) شخص باردار نیست
اگر در تست بارداري مقدار هورمون BhCG بیشتر از ۲۵ باشد ( آزمایش بتا تیتر )فرد باردار است
اگر در تست بارداري مقدار هورمون BhCG بین ۱۰ تا ۲۵ باشد (آزمایش بتا تیتر ) نمی توان با قاطعیت گفت شخص باردار است ویا خیر

تست بارداري خانگي بیبی چک 

اين تست ها حساسيت 91 درصد دارد . در بيماران حقيقي تنها 75درصد حساسيت دارد و ميزان منفي كاذب آن بالا مي باشد.

هیستروسکوپی چیست؟

هیستروسکوپی یک روش تشخیصی_درمانی است که در بیماری های زنان و نازایی کاربرد دارد. با استفاده از این روش می توان داخل رحم را به طور مستقیم مورد بررسی قرار دهیم.

این روش در خونریزی های شدید دوران قاعدگی، خونریزی و لکه بینی در فواصل بین قاعدگی، قاعدگی های طولانی مدت، ارزیابی بیماران نابارور، جهت تشخیص علت خونریزی و بررسی داخل حفره رحم انجام می گیرد.

هیستروسکوپی تشخیصی:

هیستروسکوپی تشخیصی برای بررسی داخل رحم استفاده می شود و در تشخیص وضعیت غیر طبیعی رحم مانند فیبروم داخلی، اسکار (بافت ناشی از التیام زخم) و چسبندگی، پولیپ (توده بافتی) و اختلال های مادرزادی کمک می کندتحت بی حسی موضعی یا بیهوشی عمومی خفیف انجام می شود. برای کاهش خطر در صورت حاملگی احتمالی، هیستروسکوپی تشخیصی پس از قاعدگی انجام میشود.

هیستروسکوپ

یک ابزار میله مانند باریک است که در انتهای آن دوربین حساسی قرار دارد،این وسیله از کانال دهانه رحم به قسمت تحتانی رحم وارد و سپس گاز دی اکسید کربن و یا محلول های خاص از طریق آن به حفره رحمی وارد می شود.
این گاز یا محلول، حفره رحمی را باز کرده و به پزشک کمک می کند تا قسمت های داخلی رحم را کاملاً بررسی کند.

هیستروسکوپی رحم ( درمانی):

با هیستروسکوپی درمانی می توان بسیاری از ضایعات کشف شده در جریان هیستروسکوپی تشخیصی را درمان کرد. هیستروسکوپی درمانی شبیه هیستروسکوپی تشخیصی است ولی هیستروسکوپ مورد استفاده پهن تر بوده تا وسایل جراحی مانند قیچی، فورسپس نمونه برداری، لیزر، الکترود و… از طریق هیستروسکوپ وارد رحم شود. به وسیله این عمل فیبروم، بافت اسکار و پولیپ از داخل رحم برداشته می شود. بعضی از اختلال های مادرزادی مانند سپتوم رحمی (تیغه داخل رحمی) از طریق هیستروسکوپ قابل درمان است. پس از ترمیم معمولاً سوند ادراری فولی داخل رحم گذاشته می شود تا از ایجاد بافت اسکار و چسبندگی دیواره های رحم جلوگیری شود.
پس از جراحی برای جلوگیری از عفونت و ترمیم آندومتر ممکن است آنتی بیوتیک و یا داروهای هورمونی تجویز شود. زمانی که علت خونریزی شدید رشد بیش از حد آندومتر باشد و بیمار تمایل به هیسترکتومی ندارد، برای جلوگیری از خونریزی شدید رحمی میتوان از روش هیستروسکوپی درمانی برای برداشت آندومتر استفاده کرد.

بارداری بعد از عمل هیستروسکوپی :

پس از اقدام درمانی هیستروسکوپی یا لاپاراسکوپی بیماران تا 6-12 ماه پس از ان غالبا باردار می شوند .

درمان کمبود اسپرم

کم بودن تعداد اسپرم که با نام الیگواسپرمی نیز شناخته می‌شود به این معنی است که تعداد اسپرم موجود در مایع منی که در زمان ارگاسم از اندام تناسلی مرد خارج می‌شود کمتر از حد طبیعی (15 میلیون اسپرم در هر میلی‌لیتر از مایع منی) است. کم بودن تعداد اسپرم یک مرد، احتمال اینکه اسپرم او بتواند تخمک همسرش را بارور کند را کاهش می‌دهد که این منجر به ناباروری زوج می‌شود.

علل بروز مشکل در تولید اسپرم

تولید اسپرم فرایند پیچیده‌ای است و به عملکرد طبیعی بیضه‌ها و همچنین غدد هیپوتالاموس و هیپوفیز (غددی در مغز هستند و هورمون‌هایی تولید می‌کنند که باعث تولید اسپرم می‌شود) نیاز دارد. هنگامی که اسپرم‌ها در بیضه‌ها تولید شدند، توسط لوله‌های ظریفی حمل و نقل می‌شوند تا اینکه با مایع منی مخلوط شوند و از طریق آلت تناسلی انزال یابند. بروز مشکل برای هر کدام از این سیستم‌ها می‌تواند روی تولید اسپرم تأثیر داشته باشد. همچنین ممکن است مشکلاتی مربوط به غیرطبیعی بودن شکل اسپرم (مورفولوژی)، حرکت و یا کارکرد اسپرم نیز وجود داشته باشد.

علل پزشکی

کم بودن تعداد اسپرم می‌تواند ناشی از وجود مسائل و مشکلات سلامتی و پزشکی باشد. برخی از این مشکلات عبارتند از:

• واریکوسل
• عفونت؛ عفونت‌هایی ازجمله التهاب مجاری اپیدیدیم (زائده طویل و باریک عقب بیضه که شامل مجاری خروجی منی است) و یا التهاب بیضه‌ها و برخی عفونت‌های منتقله از راه جنسی مانند سوزاکو ایدز.
• مشکلات انزال: برگشت انزال زمانی اتفاق می‌افتد که مایع منی در طول ارگاسم به جای اینکه از نوک آلت تناسلی خارج شود، وارد مثانه می‌شود. مشکلات سلامتی مختلفی وجود دارد که می‌تواند باعث برگشت انزال، دیر انزالی و یا زود انزالی شود؛ از جمله دیابت، آسیب‌های ستون فقرات و عمل‌های جراحی مثانه ، پروستات و یا مجرای ادراری
• پادتن‌هایی که به اسپرم حمله می‌کنند.
• تومورها: سرطان‌ها و تومورهای خوش‌خیم می‌تواند اندام تناسلی مرد را به طور مستقیم تحت تأثیر قرار دهند. عمل جراحی، رادیوتراپی و یا شیمی درمانی که برای درمان این تومورها مورد استفاده قرار می‌گیرند نیز می‌توانند روی باروری مرد تأثیر داشته باشند.
• عدم نزول بیضه‌ها
• عدم تعادل هورمونی
• معیوب بودن لوله‌هایی که اسپرم را حمل و نقل می‌کنند.
• نقص کروموزومی
• بیماری سلیاک
• مصرف برخی داروها
• جراحی‌های قبلی
  

  علل زیست محیطی

  تولید و یا عملکرد اسپرم می‌تواند به دلیل قرار گرفتن بیش از حد در معرض برخی عوامل زیست محیطی خاص، دچار اختلال شود؛ از جمله عوامل زیر:

  • مواد شیمیایی صنعتی
  • قرار گرفتن در معرض فلزات سنگین
  • امواج رادیویی و اشعه ایکس
  • گرم شدن بیش از حد بیضه‌ها

زایمان در آب

زایمان در آب روشی برای زایمان در یک وان آب گرم است. برخی از زنان درد زایمان را در آب تحمل کرده و سپس برای زایمان طبیعی از آب خارج می‌شوند. سایر زنان تصمیم می‌گیرند که برای زایمان نیز در آب بمانند. ماماها، مراکز زایمان و تعداد فزایند‌ه‌ای از متخصصین زنان و زایمان معتقدند که کاهش استرس درد زایمان باعث کاهش عوارض جنینی می‌گردد. زایمان در آب باید همواره تحت نظارت یک متخصص زنان و زایمان واجد شرایط انجام شود.

مزایای زایمان در آب

مزایا برای مادر

• آب گرم تسکین دهنده و آرامش‌بخش است.
• ثابت شده که در مراحل بعدی زایمان آب انرژی زن را افزایش می‌دهد.
• تاثیر شناوری وزن بدن مادر را کاهش داده و امکان حرکت آزادانه و قرار گرفتن در موقعیت جدید را فراهم می‌کند.
• شناور بودن موجب افزایش انقباضات موثرتر رحم و بهبود گردش خون می‌شود که منجر به اکسیژن‌رسانی بهتر به عضلات رحم، درد کمتر برای مادر، و اکسیژن بیشتری برای کودک خواهد شد.
• غوطه‌وری در آب اغلب به کاهش فشار خون بالا ناشی از اضطراب کمک می‌کند.
• به نظر می‌رسد که آب باعث کاهش هورمون‌های مرتبط با استرس می‌شود و به بدن مادر امکان ترشح اندورفین که به عنوان مهارکننده‌ی درد عمل می‌کند را می‌دهد.
• آب باعث ارتجاع بیشتر و آرام‌تر شدن پرینه می‌گردد که منجر به کاهش وقوع و شدت پارگی و نیاز به اپی‌زیاتومی و بخیه خواهد شد.
• هنگامی که درد زایمان به صورت فیزیکی آرام شود مادر می‌تواند از نظر ذهنی استراحت کند و توانایی بیشتری برای تمرکز بر روی فرایند زایمان داشته باشد.
• از آنجا که آب حس محرمانگی بیشتری ایجاد می‌کند، می‌تواند کمرویی، اضطراب، و ترس را کاهش دهد.

مزایا برای کودک

• محیطی شبیه به کیسه آمنیوتیک ایجاد می‌کند.
• استرس به دنیا آمدن را برطرف می‌کند و در نتیجه احساس امنیت و اطمینان در او افزایش می‌یابد.
  

  برنامه‌ریزی برای زایمان در آب

  پس از دریافت تایید از بیمارستان یا مرکز زایمان برای زایمان در آب، در صورت لزوم وسایل مورد نیاز را با خود ببرید. می‌توانید یک استخر زایمان اجاره کنید. وان‌های زایمان مجهز به دماسنج هستند، اما اگر قصد زایمان در وان حمام خود را دارید بهتر است برای اندازه‌گیری درجه حرارت آب یک دماسنج داشته باشید. و اگر نیاز به تهیه لوازم و تجهیزات مخصوص را دارید، شرکت بیمه‌ی خود را از برنامه‌‌هایتان مطلع کنید، چرا که ممکن است هزینه اجاره یا خرید تجهیزات زایمان در آب را پوشش دهند.

  چگونه برای زایمان در آب آماده شویم؟

  • ابتدا با پزشک مشورت کنید. ممکن است برخی از پزشکان در کلینیک خود مجهز به یک وان مخصوص زایمان باشند، یا منطقه‌ای را در نزدیکی شما بشناسند که مجهز به تجهیزات مورد نیاز هستند.
  • اگر قصد زایمان در بیمارستان را دارید از اینکه شرایط آن بیمارستان اجازه زایمان در آب را می‌دهد یا خیر اطمینان حاصل کنید. تعداد رو به افزونی از بیمارستان‌ها پذیرای مادرانی هستند که تمایل به انجام زایمان در آب دارند.
  • می‌توانید یک وان زایمان اجاره کنید. در مورد اینکه هزینه پرداختی هزینه شامل حمل و نقل وان است و اینکه چه تسهیلات دیگری برای لذت بخش‌تر کردن زایمان ارائه می‌شود، بپرسید. با شرکت بیمه خود هماهنگ کنید که آیا هزینه اجاره این تسهیلات را می‌پردازند یا خیر.
  • با یک مرکز زایمان در محل خود تماس بگیرید تا مشخص شود که آیا گزینه‌ی زایمان در آب را ارائه می‌دهند یا خیر.

نحوه صحیح خوابیدن در بارداری

در دوران بارداری، ممکن است برای یافتن حالت مناسب خوابیدن در رختخواب تقلا کرده و برای به خواب رفتن کمی دچار مشکل شوید. متأسفانه در این دوران ممکن است عادات قبلی شما برای خوابیدن دیگر مناسب نباشد. وجود چنین مشکلاتی در دوران بارداری طبیعی است، اما با استفاده از حالت‌های صحیح خواب می‌توانید خواب مورد نیاز خود را تأمین کنید.

علت مشکلات خواب در دوران بارداری چیست؟

اولین و مهم‌ترین دلیل مشکلات خواب در این دوران رشد تدریجی جنین است که باعث می‌شود یافتن حالت راحت خوابیدن برایتان دشوارتر شود. اگر شما عادت خوابیدن به پشت یا بر روی شکم دارید، ممکن است برای خوابیدن به پهلو (طبق توصیه پزشک) دچار مشکل شوید. همچنین با پیشرفت بارداری و سنگین‌تر شدن شما، تغییر وضعیت بدن در تختخواب برایتان مشکل‌تر خواهد شد.

سایرعلائم فیزیکی شایع که ممکن است خواب شما را مختل کند، عبارتند از:

• تکرر ادرار: کلیه‌های شما برای تصفیه جریان خونی که به دلیل بارداری افزایش یافته است، فعالیت شدید‌تری دارد و این فرایند تصفیه، مقدار اوره خون را افزایش می‌دهد. با رشد جنین و بزرگ‌تر شدن رحم، فشار بیشتری بر مثانه وارد می‌‌شود. در نتیجه شما در طی روز و شب به دفعات بیشتری برای تخلیه ادرار نیاز خواهید داشت. البته اگر جنین شما در طی شب فعالیت بیشتری داشته باشد، ممکن است تعداد دفعات اجابت مزاج شما در طی شب افزایش یابد.
• افزایش ضربان قلب: در دوران بارداری، ضربان قلب شما برای پمپاژ بیشتر خون افزایش می‌یابد. از آنجا که بیشترین مقدار خون وارد رحم می‌شود، قلب شما باید برای فرستادن خون کافی به بقیه اعضاء بدنتان بیشتر فعالیت کند.
• تنگی نفس: افزایش هورمون‌های بارداری باعث می‌شود که تنفس شما عمیق‌تر شده و نفس کشیدن برایتان سخت‌تر شود.

به تدریج با پیشرفت بارداری، نفس کشیدن برایتان دشوارتر خواهد شد، زیرا با بزرگ شدن رحم، فضای بیشتری اشغال شده و درنتیجه فشار بیشتری به دیافراگم ( ماهیچه زیر ریه‌ها ) وارد می‌‌شود.

• گرفتگی عضلات پا و کمردرد: وزن زیادی که شما در این دوران با خود حمل می‌کنید، منجر به درد کمر و پاهایتان می‌شود. در این دوران بدن شما هورمونی به نام ریلاکسین تولید می‌کند که به زایمان طبیعی شما کمک می‌کند.یکی از اثرات هورمون ریلاکسین، شل کردن رباط‌ها در سراسر بدن است. این امر سبب ناپایداری و تزلزل بدن مادران شده و آنها را مستعد آسیب‌‌دیدگی به ویژه در ناحیه کمر می‌کند.
• سوزش سردل و یبوست: بسیاری از زنان باردار به دلیل برگشت محتویات معده به مری دچار سوزش سر دل می‌شوند. بارداری، فعالیت سیستم گوارش بدن را کندتر می‌سازد و در نتیجه غذا مدت زمان بیشتری در معده و روده باقی می‌ماند که این به نوبه خود باعث سوزش سر دل یا یبوست می‌شود. این دو عارضه با پیشرفت مراحل بارداری تشدید خواهد شد، زیرا بزرگ‌تر شدن رحم، فشار بیشتری بر روی معده و روده وارد خواهد کرد.

مشکلات خواب ممکن است علل دیگری نیز داشته باشد. بسیاری از زنان باردار می‌گویند رویاهای آنها واقعی‌تر شده است، حتی بعضی از آنها دچارکابوس نیز می‌شوند. استرس نیز می‌تواند باعث مشکلات خواب گردد. در طی دوران بارداری ممکن است شما نگران سلامتی نوزادتان یا توانایی خود به عنوان یک مادر باشید و یا برای انجام زایمان خود استرس داشته باشید. همه این احساسات طبیعی هستند، با وجود این ممکن است موجب بی‌خوابی شما و یا همسرتان شوند.

خواب راحت در دوران بارداری

برای بسیاری از مادران بارداری می‌تواند با محدودیت‌های بسیاری همراه باشد. زمانی که شما بسیار خسته و ناراحت هستید، فکر اینکه باید در تمام طول شب در یک حالت بخوابید، می‌تواند آزار دهنده باشد و خوابیدن را برایتان دشوارتر سازد. اما برای پیشگیری از این وضعیت و داشتن خوابی راحت می‌توانید قبل از خواب اقداماتی را انجام دهید. به عنوان مثال سعی کنید قبل از رفتن به رختخواب دوش بگیرید. این کار باعث آرامش شما می‌شود. همچنین یک نوشیدنی گرم مثل چای میوه‌ای به احساس آرامش شما کمک می‌کند. اگر از درد لگن یا درد اندام‌های خود رنج می‌برید، از همسرتان بخواهید تا قبل از خواب شما را ماساژ دهد. این روش‌ها می‌تواند تا زمان خوابیدن به شما آرامش دهد.

حاملگی پوچ یا بدون جنین

از هر دو مورد سقط جنینی که در سه ماه اول بارداری اتفاق می‌افتد، علت یک مورد آن حاملگی پوچ است. سقط جنین زمانی رخ می‌دهد که حاملگی در 20 هفته ابتدایی خود به صورت خود به خود به پایان برسد. هنگامی که یک زن حامله می‌شود، تخمک بارورشده به دیواره رحم می‌چسبد. در حدود هفته پنج تا شش حاملگی، جنین باید به وجود بیاید. در این زمان ساک حاملگی (که جنین در آن رشد می‌کند) حدود 18 میلی‌متر عرض دارد. در حاملگی پوچ، اگرچه ساک حاملگی شکل می‌گیرد و رشد می‌کند اما جنین رشد نمی‌کند.

حاملگی پوچ چیست؟

حاملگی پوچ که با نام تخمک سوخت نیز شناخته می‌شود، زمانی رخ می‌دهد که تخمک بارورشده خودش را به دیواره رحم می‌چسباند اما جنین رشد نمی‌کند. حاملگی پوچ در سه ماه اول بارداری و اغلب قبل از اینکه یک زن بداند که حامله شده است، رخ می‌دهد. معمولاً بالا بودن سطح ناهنجاری‌های کروموزومی باعث می‌شود بدن زن به طور طبیعی جنین را سقط  کند. در صورتی که تشخیص داده شد حاملگی شما پوچ است، یکی از اولین چیزهایی که باید بدانید این است که جنین شما از دست خواهد رفت. بنابراین زمان و اجازه ناراحت شدن را به خود بدهید.

تشخیص

اگر فکر می‌کنید که یک حاملگی نرمال داشته‌اید، شما تنها نیستید. بسیاری از زنانی که حاملگی پوچ داشته‌اند همین فکر را می‌کرده‌اند؛ به خاطر اینکه در حاملگی پوچ نیز سطح گنادوتروپین جفتی (هورمون hCG) افزایش می‌یابد و در نتیجه تست حاملگی جواب مثبت را نشان می‌دهد. بعد از لقاح تخمک، این هورمون توسط جفت تولید می‌شود. در حاملگی پوچ، سطح هورمون hCG می‌تواند همچنان بالا رود زیرا ممکن است جفت برای مدت کوتاهی رشد کند؛ حتی زمانی که جنینی وجود نداشته باشد.به همین دلیل برای تأیید اینکه ساک حاملگی خالی است و جنینی وجود ندارد و برای تشخیص حاملگی پوچ، معمولاً باید یک تست سونوگرافی انجام شود.

چگونه می‌توان از وقوع حاملگی پوچ جلوگیری کرد؟

متأسفانه در اکثر موارد نمی‌توان از وقوع حاملگی پوچ جلوگیری کرد. برخی زوج‌ها اگر چندین بار دچار حاملگی پوچ و سقط جنین شدند، به دنبال انجام آزمایش‌های ژنتیکی خواهند رفت. حاملگی پوچ در اغلب موارد فقط یک‌بار رخ می‌دهد و به ندرت اتفاق می‌افتد که زنی بیش از یک‌بار آن را تجربه کند.

راههای دوقلو باردار شدن (دوقلوزایی)

بارداری دوقلویی مزایای خاص خود را دارد. البته واضح است که مراقبت همزمان از دو نوزاد چندان ساده نیست، بااین حال تصور این که کافی است یک بار عوارض بارداری و درد زایمان را تحمل کرد، این سوال را در ذهن مادران ایجاد می‌کند که چگونه دوقلو حامله شوم. اگر شما نیز می‌خواهید از روش‌های دوقلو باردار شدن مطلع شوید و از پدر و مادر شدن خود لذت مضاعف ببرید، در ادامه با ما همراه باشید. در مقاله حاضر راه‌های طبیعی مختلف بارداری دوقلو، درمان‌های ناباروری و روش‌های متعدد بارداری دوقلو را برایتان شرح می‌دهیم.

دوقلو باردار شدن

اگر شما نیز می‌خواهید شانس دوقلو باردار شدن را افزایش دهید، اول باید بدانید که لقاح یا آبستنی دوقلویی چگونه رخ می‌دهد. دو نوع دوقلوی همسان یا تک‌تخمکی و غیرهمسان یا دو تخمکی وجود دارد.

• دوقلو همسان: تقریباً یک سوم دوقلوها همسان یا تک‌تخمکی هستند و از سر اتفاق به وجود می‌آیند. دوقلوها زمانی همسان می‌شوند که یک تخمک با یک اسپرم بارور شود و به دو جنین مجزا تقسیم شود. جفت و ترکیب ژنتیکی هر دو جنین یکسان است. دوقلوهای همسان در بانوانی مشاهده می‌شود که با بهره‌گیری از درمان‌های باروری حامله می‌شوند.
• غیرهمسان: دوقلوهای غیرهمسان یا دوتخمکی زمانی به وجود می‌آیند که دو تخمک با دو اسپرم بارور شود. هر جنین منحصر به فرد و متمایز از دیگری است و جفت یا ترکیب ژنتیکی یکسان ندارند. از آنجایی‌که فقط نیمی از آرایش ژنتیکی دوقلوهای غیرهمسان یکسان است، دو نوزاد لزوماً جنسیت مشابه ندارند.
  

  درمان‌های باروری

  درمان‌های باروری شانس دوقلوزایی را افزایش می‌دهد. متخصص زنان و زایمان بهترین روش درمان را پیشنهاد می‌دهد.

  • لقاح مصنوعی (IVF): احتمال دوقلوزایی در بانوانی که تحت درمان لقاح مصنوعی قرار می‌گیرند، 20 تا 40 درصد بیشتر از بارداری یک قلو است. درهرحال این مورد به تعداد نطفه‌هایی بستگی دارد که در رحم قرار داده می‌شود. شواهد بیانگر آن است که درمان‌های باروری مانند لقاح مصنوعی احتمال حاملگی با دوقلوهای همسان را افزایش می‌دهد.
  • تلقیح داخل رحمی (IUI):اسپرم‌ها با سرنگ داخل رحم تزریق می‌شود. البته تلقیح داخل رحمی به تنهایی احتمال چندقلوزایی را افزایش نمی‌دهد. بانوانی که از این درمان بهره می‌گیرند، داروهای باروری را نیز برای تسهیل حاملگی مصرف می‌کنند.
    

    مکمل‌های باروری برای دوقلو باردار شدن

    قرص‌ها و مکمل‌ها احتمال بارداری دوقلو را اندکی افزایش می‌دهد.

    • مصرف مکمل اسید فولیک: مصرف اسید فولیک در دوران قبل از بارداری احتمال دوقلو باردار شدن را افزایش می‌دهد. البته مصرف مکمل فولیک اسید در کنار مکمل‌های مولتی ویتامین از بروز ناهنجاری‌ها و بدشکلی‌های لوله عصبی نیز جلوگیری می‌کند و در نتیجه نوزادی سالم متولد می‌شود. نتایج پژوهش‌های جدید بیانگر این نکته است که انجام درمان IVF در کنار مصرف زیاد فولات احتمال دوقلو شدن بچه‌ها را افزایش می‌دهد.
    • گنادوتروپین: این داروها به دلیل بهبود سلامت تخمک‌ها و کمک به بلوغ آنها احتمال دوقلوزایی را افزایش می‌دهد. گنادوتروپین آزاد شدن همزمان چند تخمک را تحریک می‌کند. پزشک داروی مناسب را تجویز می‌کند.
    • پروژسترون: پروژسترون پوشش داخلی رحم را تقویت می‌کند و به این ترتیب احتمال بارداری دوقلو را افزایش می‌دهد. اگر بیش از یک تخمک بارور شود، نطفه بهتر می‌تواند به دیواره رحم بچسبد و یک بارداری دوقلویی  موفقیت‌آمیز رخ می‌دهد. قرص‌های باروری در اکثر موارد منجر به تولد دوقلوهای غیرهمسان و نه همسان می‌‍شود، چون قرص‌ها احتمال آزاد شدن همزمان چند تخمک را افزایش می‌دهد.