درمان کمبود اسپرم

کم بودن تعداد اسپرم که با نام الیگواسپرمی نیز شناخته می‌شود به این معنی است که تعداد اسپرم موجود در مایع منی که در زمان ارگاسم از اندام تناسلی مرد خارج می‌شود کمتر از حد طبیعی (15 میلیون اسپرم در هر میلی‌لیتر از مایع منی) است. کم بودن تعداد اسپرم یک مرد، احتمال اینکه اسپرم او بتواند تخمک همسرش را بارور کند را کاهش می‌دهد که این منجر به ناباروری زوج می‌شود.

علل بروز مشکل در تولید اسپرم

تولید اسپرم فرایند پیچیده‌ای است و به عملکرد طبیعی بیضه‌ها و همچنین غدد هیپوتالاموس و هیپوفیز (غددی در مغز هستند و هورمون‌هایی تولید می‌کنند که باعث تولید اسپرم می‌شود) نیاز دارد. هنگامی که اسپرم‌ها در بیضه‌ها تولید شدند، توسط لوله‌های ظریفی حمل و نقل می‌شوند تا اینکه با مایع منی مخلوط شوند و از طریق آلت تناسلی انزال یابند. بروز مشکل برای هر کدام از این سیستم‌ها می‌تواند روی تولید اسپرم تأثیر داشته باشد. همچنین ممکن است مشکلاتی مربوط به غیرطبیعی بودن شکل اسپرم (مورفولوژی)، حرکت و یا کارکرد اسپرم نیز وجود داشته باشد.

علل پزشکی

کم بودن تعداد اسپرم می‌تواند ناشی از وجود مسائل و مشکلات سلامتی و پزشکی باشد. برخی از این مشکلات عبارتند از:

• واریکوسل
• عفونت؛ عفونت‌هایی ازجمله التهاب مجاری اپیدیدیم (زائده طویل و باریک عقب بیضه که شامل مجاری خروجی منی است) و یا التهاب بیضه‌ها و برخی عفونت‌های منتقله از راه جنسی مانند سوزاکو ایدز.
• مشکلات انزال: برگشت انزال زمانی اتفاق می‌افتد که مایع منی در طول ارگاسم به جای اینکه از نوک آلت تناسلی خارج شود، وارد مثانه می‌شود. مشکلات سلامتی مختلفی وجود دارد که می‌تواند باعث برگشت انزال، دیر انزالی و یا زود انزالی شود؛ از جمله دیابت، آسیب‌های ستون فقرات و عمل‌های جراحی مثانه ، پروستات و یا مجرای ادراری
• پادتن‌هایی که به اسپرم حمله می‌کنند.
• تومورها: سرطان‌ها و تومورهای خوش‌خیم می‌تواند اندام تناسلی مرد را به طور مستقیم تحت تأثیر قرار دهند. عمل جراحی، رادیوتراپی و یا شیمی درمانی که برای درمان این تومورها مورد استفاده قرار می‌گیرند نیز می‌توانند روی باروری مرد تأثیر داشته باشند.
• عدم نزول بیضه‌ها
• عدم تعادل هورمونی
• معیوب بودن لوله‌هایی که اسپرم را حمل و نقل می‌کنند.
• نقص کروموزومی
• بیماری سلیاک
• مصرف برخی داروها
• جراحی‌های قبلی
  

  علل زیست محیطی

  تولید و یا عملکرد اسپرم می‌تواند به دلیل قرار گرفتن بیش از حد در معرض برخی عوامل زیست محیطی خاص، دچار اختلال شود؛ از جمله عوامل زیر:

  • مواد شیمیایی صنعتی
  • قرار گرفتن در معرض فلزات سنگین
  • امواج رادیویی و اشعه ایکس
  • گرم شدن بیش از حد بیضه‌ها