معنی سیستوسل چیست؟ پرولاپس ارگان لگن و از جمله سیستوسل نگرانی عمده ای مخصوصا در افراد سالمند محسوب می شود. پرولاپس دیواره قدامی واژن متداول ترین فرم افتادگی ارگان لگن می باشد که اصطلاحا سیستوسل نامیده می شود و ریسک عود آن بالاست. دیواره واژن به طور نرمال توسط اتصالات قوی پشتیبانی می شود. پشتیانی دیواره واژن در سه سطح انجام می گیرد:

• سطح یک: کمپلکس رباط cardinal-uterosacral که سرویکس و بخش بالایی واژن را به صورت تعلیقی نگاه می دارد.
• سطح دو: اتصالات جانبی واژن به arcus tendineus fasciae pelvis یا خط سفید که از بخش میانی واژن پشتیبانی می کند.
• سطح سه: اتصالات Fascial که از بخش پایینی واژن محافظت می کند.

اختلال در یک یا بیش از یک مورد از این ساختارهای پشتیبان سبب ایجاد پرولاپس ارگان لگن و از جمله سیستوسل می گردد. بسته به محل اتصال سیستوسل می تواند مرکزی، جانبی و یا آپیکال باشد. ترکیبی از نقص در بخش مرکزی و جانبی معمولا شایع می باشد. ترمیم با استفاده از جراحی باید در راستای رفع این نواقص انجام گیرد.

عوامل خطر برای ایجاد افتادگی ارگان لگن:

سن، چاقی، یبوست مزمن، سطح هورمونی، سابقه جراحی ژنیکولوژیک قبلی و هیسترکتومی، بیماری انسداد مزمن مجاری هوایی، سیگار کشیدن، فعالیت شدید و ژنتیک می باشد.

بیماری که دچار سیستوسل شده ممکن است علائم بالینی نداشته باشد و این نکته مخصوصا زمانی که بیماری در مراحل اولیه می باشد اتفاق می افتد. برخی دیگر از بیماران ممکن است علائمی مانند احساس پر بودن و فشار در لگن یا واژن، کمر درد، مشکلاتی در تخلیه مثانه یا حرکات روده، دیسپارونی و یا خونریزی واژینال را تجربه کنند.

علائم ادراری مرتبط با سیستوسل عبارت است:

از تکرر و اصرار در ادرار کردن، بی اختیاری در ادرار و دشواری در مدفوع کردن. بی اختیاری ادرار در هنگام سرفه و عطسه
در مراحلی که سیستوسل پیشرفت کرده باشد ممکن است تشخیص بر اساس علائم ادراری صورت گیرد.

هدف از ترمیم پرولاپس برای تخفیف علائم بیمار: 

بازگرداندن آناتومی و عملکرد نرمال ساختار لگن، پیشگیری از عود پرولاپس و ترمیم نواقص مرتبط می باشد. همه بیمارانی که علائم بالینی دارند می توانند انتخابی برای جراحی باشند. سیستوسل همراه با انسداد خروجی مثانه یکی از اندیکاسیون های جراحی در نظر گرفته می شود.

در مواردی که به علت بیماریهای زمینه ای امکان عمل جراحی نباشد می توان از پساری برای اصلاح آن استفاده کرد

در برخی موارد ترمیم سیستوسل انجام نمی شود:

• بیماران مبتلا به بیماری های موضعی واژن مانند واژینیت و نئوپلاسم.
• بیمارانی که جراحی برای آن ها مناسب نیست.
• بیمارانی که نمی خواهند تحت جراحی قرار بگیرند.
• بیمارانی که در مراحل اولیه سیستوسل قرار دارند و علائم بالینی ندارند.